The confrontation of the Ossetians residing in Georgian territories against the Georgian population had taken intense nature during the first decade of the past century, whereas it had become seldom, that Ossetians had raided local population and conducted violent acts, which aimed at weakening the defensive capabilities of the country, dismantling the economy, destruction of the material-cultural sites, intimidation and driving to despair of the local population.
It is thus worth noting that the Georgian side, on the one hand had hesitated to undertake critical measures, whereas, on the second hand, they had asked to impose some sanctions against the Ossetians.
The reactive wing of the strengthened Ossetian ethno-element had started the anti-state activities and had abused the trust of the Georgian Democratic republic.
The events had occurred as according the given scenario for some time, as there had been open demonstration of the aggression, they had treated the Constituent Assembly of Georgia unmannerly, had shown hostile attitude and undermined the sovereignty of the newly established republic.
The government had forced to use military operations against the rebels in order to counter their illegal actions and establish order. The operation had been overseen by Giorgi Kvinitadze and Valiko Jugeli.
It could be noted that the military actions of 1918-1920, which is widely known as Ossetian rebellions, was in fact actions of the Ossetian Bolsheviks backed by the Russian government, which had nothing to do with the peaceful Ossetian population’s attitudes towards Georgia, as no Ossetians residing in Georgia had taken part in the mentioned actions. Every measure taken by the Bolsheviks had aimed at weakening the Georgian statehood, which would ease the way for the Russian government to widen their sphere of interest.
Despite everything, the ethnic minorities, including Ossetians, had always had a chance to develop their identity and culture. Such European values, as is tolerance and aspiration towards the freedom had always been linked to Georgia.
In general, the First Democratic republic of Georgia had established itself as the state faithful to democratic values, accountable to statehood and aspired to high civic duties.
Борьба поселившихся в Грузии осетин против грузинского народа приняла особо резкий характер в первом десятилетии прошлого века. Осетинские вооруженные отряды неоднократно предпринимали опустошительные набеги, грабежи, целью которых являлось ослабление обороноспособности страны, приведение в упадок экономики, разрушение памятников материальной культуры, устрашение и разорение населения.
Примечательно, что, если грузинская сторона, с одной стороны, воздерживалась от принятия критических мер, то, с другой стороны, высказывалось мнение о необходимости учреждения определенных санкций против осетин.
Реакционное крыло усилившегося осетинского этноэлемента вскоре подключается к антигосударственной деятельности и злоумышленно пользуется доверием Грузинской Демократической Республики. Процессы по аналогичному сценарию развиваются в течение нескольких лет. Слышны призывы к открытой агрессии, игнорируют Учредительное собрание Грузии, проявляют вражеское отношение к молодой Республике и подрывают её территориальную целостность.
С целью пресечения неправомерных действий со стороны восставших и установления в стране порядка, власти были вынуждены провести военную операцию. Операцией руководили Гиорги Квинитадзе и Валико Джугели.
Можно сказать, что вооруженные выступления 1918-1921 гг., известные как восстания осетин, в действительности представляли собой подстрекаемые российскими властями вооруженные действия сепаратистски настроенных осетинских большевиков, которые ничего общего не имели с настроем мирного осетинского населения по отношению к Грузии. Проживающий в Грузии осетинский народ не принимал участия в этих выступлениях. Все попытки большевиков были направлены на ослабление грузинского государства, что, естественно, позволяло российским властям упростить по этому направлению расширение сфер своих влияний.
Несмотря на всё это, национальные меньшинства, в том числе и осетины, всегда имели возможность национальной идентичности и культурного развития. Грузии исторически были сродни такие европейские ценности, как толерантность и стремление к свободе.
Суммируя вышесказанное, первая Грузинская Демократическая Республика утвердилась как страна, верная демократическим ценностям, стремившаяся к утверждению государственной ответственности и высокого гражданского сознания.
Етнические конфликты оккупация территориальная целостность Грузия-Осетия Советская Россия Большевизм
Gürcistan'a yerleşen Osetinlerin Gürcülere karşı verdiği mücadeleler, özellikle geçen yüzyılın ilk on yılında keskin bir hale getirildi. Osetin silahlı kuvvetleri, amacı ülkenin savunmasını zayıflatmak, ekonomiyi düşüşe zorlamak, maddi, manevi ve kültürel değerlerini yok etmek, nüfusu korku altında tutmak için yıkıcı ve yıldırıcı baskınlar ile soygunlara defalarca girişti.
Gürcü tarafının bir yandan kritik önlemler almaktan geri adım atması, diğer yandan Osetinlere yönelik bazı yaptırımların uygulanmasının gerekli gördükleri de dikkatte değerdir.
Güçlendirilmiş Osetin etnik unsurunun gerici kanadı kısa sürede devlete karşı faaliyetlere katıldı ve kötü niyette olarak yine de Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti'nin güvenini kazandı. Bu durum birkaç yıl sürdü. Osetinlerin gerici kanadı saldırı çağrılarında bulundu ve Gürcistan Kurucu Meclisi'ni görmezden geldi, genç Cumhuriyete karşı düşmanca tavır sergileyip onun toprak bütünlüğünü zayıflatmaya kalkıştı.
İsyancıların yasadışı eylemlerini bastırmak ve ülkede düzeni sağlamak için yetkililer askeri bir operasyon düzenlemeye mecbur kaldılar. Askeri operasyon Giorgi Kvinitadze ve Valiko Cuğeli tarafından yönetildi.
Osetin isyanları olarak bilinen 1918-1921 silahlı ayaklanmaları aslında Rus yetkilileri tarafından kışkırtılmış olup ayrılıkçı Osetin Bolşeviklerin silahlı eylemleri olarak ortaya çıkmıştı ve barışçıl Osetin halkının Gürcistan'a karşı yaklaşımlarıyla hiçbir alakası yoktu. Gürcistan'da yaşayan Osetin halkı bu eylemlere katılmadı. Bolşeviklerin tüm girişimleri Gürcü devletini zayıflatmaya yönelik olup doğal olarak Rus makamlarının ilgi alanlarının da bu yönde gelişmesine yol açtı.
Tüm bunlara rağmen Gürcistan’da Osetinler de dâhil olmak üzere bütün azınlıklar her zaman ulusal kimlik ve kültürel gelişme fırsatına sahip olmuşlardır. Tarihsel olarak Gürcistan’da Avrupa değerlerine benzeyen hoşgörü ve özgürlük gibi ilkeler her daim kendini muhafaza etmiştir.
Neticede, ilk Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti, kendini demokratik değerlere sadık, devlet sorumluluğu ve yüksek yurttaşlık bilincinin oluşum ve korunmasını savunan bir ülke olarak kurulmuştur.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 22, 2021 |
Submission Date | May 3, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |