After the 1917 revolution Georgia had been transitioned to a totally new
reality. During the century of the occupation under the Treaty of Georgievsk,
the Russian empire had preserved only one point of the agreement – which was
the control of the borders and securing Georgia from the inner threats. After
the revolution, the preservation of this point of the agreement had put Georgia
in a difficult situation, in terms of the coming threats, on the one hand from
Ottoman Empire (Turkey) and on the other hand from the Bolshevism movement
derived from the North.
Georgian nation, in whose consciousness the idea of the return of the
independence had been actual and vital, had been in a situation, where they had
to make important decisions related to the independence and statehood. However,
the idea of reinstating the Georgian statehood was not unique, as the
“Tergdaleuli’s”, the national-independence movement, which had been established
in Paris in 1903, had established a national-revolutionarymovement “Sakartvelo”
(Georgia). They had been the first to openly demand that Georgia had been
granted national-territorial autonomy and furthermore, they had voiced this
idea in Europe, by demanding independence of Georgia.
Despite the fact that the Treaty of
Georgievsk, in essence, had been an agreement between the allies, it had not
been intended to stripe Georgia of its independence; however, right after the
signature of the treat, it had become a weapon in the hands of the Russian
empire and day-by-day had cost Georgian nation an independence and sovereignty
После революции 1917 года
Грузия оказалась перед абсолютно новой реальностью. На протяжении вековой
неволи одним единственным пунктом Георгиевского трактата, которого Российская
Империя соблюдала - было укрепление
границ и защита Грузии от внешних врагов. Хотя было очевидно, что проводимая
Российской Империей политика по защите границ была обусловлена не
обязательством России по соблюдении данного артикуля трактата, а диктовалась ее
собственными государственными интересами. Факт нарушения в постреволюционной
России и этого, единственно выполняемого пункта соглашения являлся важнейшим по своей значимости и ставил
территориальную целостность Грузии перед реальной опасностью, идущей с одной
стороны – от Турции, проявляющей
активность, а сдругой стороны от возникшим на севере
большевизмом.
Грузинский
народ, в сознании которого напрочь засела и не давала покоя мысль о
восстановлении утерянной, насилу отобранной независимости, оказался перед
необходимостью принятия важнейших решений. Естественно, идея эта не являлась
новой. Идущий от “Тергдалеулни” национально-освободительный заряд способствовал рождению в Париже в 1903
году периодического, носившего национально-революционный характер издания “Сакартвело”. Оно первым официально выдвинуло требование о государственности Грузии с форматом национально-территориальной
автономии, и более того, вынесло эту мысль за пределы, поставив в Европе вопрос
о национальной свободе грузинского народа.
Несмотря на
то, что Георгиевский трактат явился по сути лишь соглашением между союзниками,
и никак не подразумевал лишения независимости и суверенитета Грузии, он с
момента появления на свет служил только
имперским интересам России и на век своего существования с каждым днем все
дороже обходился грузинскому обществу.
Оккупация Георгиевский трактат Грузино-осетинская этническая противостояние Российская Империя
1917 devriminden sonra, Gürcistan tamamen yeni
bir realite ile karşı karşıya geldi. Rus İmparatorluğu Gürcistan’ın
birasırlık esareti döneminde Georgiyevsk Anlaşması’nınyalnız bir maddesini dikkate aldı.
Bu madde sınırların güçlendirilmesi ile Gürcistan'ın dış düşmanlarından koruması
oldu. Rusya İmparatorluğu tarafından sınırları
korumak için yürütülen politika, Rusya’nın bu maddeye uyma zorunluluğundan
değil de kendi devlet çıkarları için yapılırdı. Devrim sonrası Rusya tarafından
bu anlaşmanın tek uygulanan maddesinin ihlal edilmesi, oluşan durum açısından
çok önemliydi ve Güneyde Türkiye’nin aktifleşmesi ile Kuzeyde Bolşevizmin kurulması,
Gürcistan’ı toprak bütünlüğünün bozulması tehlikesi ile karşı karşıya
bırakıyordu.
Bağımsızlık düşüncesi zihinde
hiçbir zaman silinmemiş ve zorla elinden alınan bağımsızlıklarını geri alma
niyetinde olan Gürcü halkı en önemli kararları almak zorunda kaldı. Doğal
olarak, bu fikir yeni değildi. “Tergdaleulilerden” doğan ulusal kurtuluş
davası, 1903'te Paris'te ulusal devrim niteliğinde bir yayın organı olan
“Sakartvelo’nun” çıkmasını sağladı. İlk defa bu yayın tarafından
resmî bir anlamdaulusal
ve bölgesel özerklik statüsünde Gürcistan devletinin kurulması gündeme
getirildi. Dahası, aynı yayın organı tarafından Avrupa'da Gürcü halkının ulusal
özgürlüğü sorunu da ortaya konuldu.
Georgiyevsk Antlaşması esasen
Müttefikler arasında bir anlaşma niteliğindeydi. Ancak, bu anlaşma Gürcistan'ın
bağımsızlığından ve egemenliğinden yoksun bırakılmayacağını ifade etmesine rağmen
doğduğu andan itibaren yalnızca Rusya’nın emperyalist çıkarlarına hizmet etti
ve yüzyıldan beri, her geçen gün Gürcü toplumunu daha da zora soktu.
Primary Language | Russian |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2019 |
Submission Date | November 12, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 44 |