КОСМИЧЕСКИЕ ОТНОШЕНИЯ В РОМАНЕ БАХАЭДДНА ЁЗКИШИ СОКАКТА (НА УЛИЦЕ)

Year 2021, Issue: 51, 403 - 414, 30.09.2021

Gürhan Çopur

https://doi.org/10.17498/kdeniz.980085

Abstract

В романе Бахаэддина Ёзкиши “На улице” о культурной трансформация, уличных конфликтов и её жителей рассказываются через взаимодействие человека и космоса. Во время инцидента, совпавшего с первыми годами республики, на первый план выходят отражения инновационных движений на улице и конфликт между старым и новым. Главное действин в романе, это конфликт между отступниками от модернизационных движений, которые общество пережило со времен танзимата, так как по-ихнему пониятию это вредит духовности и главными героями, которые считают инновации жизненной необходимостью. Дело, которое развилось вокруг лидера, который был комиссаром и родился в том же районе, охватывает период в тридцать лет. История, которая имеет характер детективного романа с драматическими действиями и приключениями главного героя, продолжается событиями, которые развиваются после того, как главный герой возвращается на свою старую улицу из-за расследования убийства. В романе отражается диалектическое измерение взаимодействия космоса и человека, который передается читателю через социальные ценности и метафоры. Почти все главные герои, которые выходят на первый план в романе, развивают персонажей в пределах пространства и существуют в пространствах идентичности. Герои, имена которых не называются, являются почти частью пространства, в котором они антологически отражаются. Оно выделяется как элемент, обогащающий символический план романа. Элементы, подпитывающие конфликты, создают драматическое действие произведения, через улицу передают отражение революций и инновационные движения в общество в первые годы республики.
В нижеследующем исследовании роман “Сокакта” рассмотривается в контексте взаимоотношений человека и космоса, анализируются место главного героя, подозреваемого друга и Кучук-бейя.

Keywords

место, культурная трансформация, детектив, Бахаеддин Ёзкиши, На улице

SPACE-HUMAN RELATIONSHIP IN BAHAEDDİN ÖZKİŞİ’S NOVEL TITLED SOKAKTA

Abstract

The cultural transformation and conflicts of a street and its inhabitants are told through space-human interaction in Bahaeddin Özkişi’s novel “Sokakta” (On the Street). In that period, which coincided with the first years of the Republic, the street-level manifestation of the innovation movements and the conflict between the old and the new come to the fore. The novel focuses on the conflict between those who remained distant from the modernization movements that the society had experienced/witnessed since the Edict of Gülhane on the grounds that it harmed spirituality, on the one hand, and the novel’s main characters who regarded innovation as a vital necessity, on the other hand. The novel’s subject that develops around the protagonist who was a police superintendent and was born in the neighbourhood covers a period of thirty years. Having the characteristics of a detective novel in view of the progression of dramatic action and the adventure of the protagonist, the story continues with the events that develop after the protagonist returns to his old street due to a murder investigation. The dialectic aspect of space-human interaction is striking in the novel, which describes social values and corruption through strong metaphors based on space and people. Almost all the main characters emerging in the novel are developed within a dominant space and they are identified with that space. Each of these anonymous main characters is like a part, an ontological mirror of the space they occupy. This stands out as an element that enriches the symbolic plane of the novel. Feeding the conflicts that create the dramatic action of the work, these elements depict the revolutions taking place in the first years of the Republic and the projections of the reform movements on social life from the viewpoint of a street. The present study will examine the novel “Sokakta” in the context of space-human relationship and analyse the projections of the space on the protagonist, the friend who is assumed a suspect and Küçük Bey.

Keywords

Space, Cultural Transformation, Detective Novel, Bahaeddin Özkişi, Sokakta

BAHAEDDİN ÖZKİŞİ’NİN SOKAKTA ROMANINDA MEKÂN-İNSAN İLİŞKİSİ

Abstract

Bahaeddin Özkişi’nin Sokakta adlı romanında, bir sokağın ve sokak sakinlerinin yaşadığı kültürel dönüşüm ve çatışmalar mekân-insan etkileşimi aracılığıyla anlatılır. Cumhuriyetin ilk yıllarına denk gelen vaka zamanında yenilik hareketlerinin sokağa yansıması ve eski-yeni çatışması öne çıkar. Toplumun Tanzimat fermanından bu yana yaşadığı/şahit olduğu çağdaşlaşma hareketlerine, maneviyatı zedelemesi sebebiyle mesafeli duranlar ile yenilikleri yaşamsal bir zaruret sayan kahramanlar arasındaki çatışma romanın odağındadır. Bir komiser olan ve mahallede doğmuş başkişi merkezinde gelişen vaka otuz yıllık bir zaman dilimini kapsar. Dramatik aksiyonun ilerleyişi ve başkişinin serüveni merkezinde polisiye roman özelliklerini taşıyan eser, başkişinin bir cinayet soruşturması sebebiyle eski sokağına dönmesi sonrasında gelişen olaylarla sürer. Toplumsal değerleri ve yozlaşmayı mekân ve insan üzerinden güçlü metaforlarla aktaran romanda mekân-insan etkileşimin diyalektik boyutu göze çarpar. Romanda öne çıkan kahramanların hemen hepsi bir mekânın kuşatıcılığında karakter geliştirir ve kimlik mekânlarıyla var olurlar. İsimleri verilmeyen kahramanlar adeta içerisinde/üzerinde bulundukları mekânın bir parçası, ontolojik anlamda aynasıdırlar. Bu da romanın simgesel düzlemini zenginleştiren bir unsur olarak göze çarpar. Eserin dramatik aksiyonunu var eden çatışmaları besleyen bu unsurlar, cumhuriyetin ilk yıllarında devrimleri ve yenilik hareketlerinin toplumsal yaşamdaki izdüşümünü bir sokak üzerinden aktarır.
Bu çalışmada Sokakta romanı mekân-insan ilişkisi bağlamında incelenecek; mekânın başkişi, şüpheli olarak görülen arkadaş ve Küçük Bey üzerindeki izdüşümlerinin tahlili yapılacaktır.

Keywords

Bahaeddin Özkişi, Sokakta, Mekân, Kültürel Dönüşüm, Polisiye roman

References

• Barlas, M. (2021). Mekan ve Varoluş İLişkisi Bağlamında Charles Simands'un Küçük İnsan Meskenleri. Sdü Art-E, 14(27), 124-144.
• Botton, A. d. (2020). Mutluluğun Mimarisi. (B. Tellioğlu, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Erbay, N. (2007). Bahaeddin Özkişi'nin Hayatı, Sanatı ve Eserleri. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dli ve Edebiyatı Anabilim Dalı.
• Issı, A. C. (2012). Hayat ve İnsan'ın Sokak'larında Bahaeddin Özkişi'nin Öykücülüğü. İstanbul: Roza.
• Karaca, A. (2021, Temmuz 25). Karar Gazetesi. Temmuz 2021 tarihinde www.karar.com: https://www.karar.com/yazarlar/alaattin-karaca/bahaeddin-ozkisinin-sokaginda-neler-oluyor-7775 adresinden alındı
• Korkmaz, R. (2008). Aytmatov Anlatılarında Ötekileşme Sorunu ve Dönüş izlekleri. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Korkmaz, R. (2015). Yazınsal Okumalar. İstanbul: Kesit Yayınları.
• Narlı, M. (2002). Romanda Zaman ve Mekan Kavramları. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(7), 91-107.
• Özkişi, B. (2018). Sokakta. İstanbul: Ötüken.
• Yardım, M. N. (2004, Kasım). Bir Tartışmayla Gündeme Gelen Yazar: Bahaeddin Özkişi. Türk Edebiyatı(373), 4-11.