Anadolu, geniş bitki çeşitliliğine sahip bir coğrafya olup “Temel Bitkiler” olarak adlandırılan emmer buğdayı, einkorn buğdayı, arpa, mercimek, bezelye, nohut, burçak ve keten türlerinin yabani atalarının doğal yaşam alanıdır. İnsanoğlu yaklaşık 10 bin yıldır bu topraklarda tarım yapmaktadır ve bu süre boyunca insan ve bitki ilişkisi, çeşitli ve uzun bir zamana yayılan değişimlerden geçmiştir ve halen geçmektedir. Çevresel arkeolojinin alt disiplinlerinden biri olan arkeobotanik; arkeolojik yerleşimlerden çıkan bitki kalıntıları ışığında, insanın çevre üzerindeki etkilerini, çevrenin insanların yaşam pratiğini nasıl etkilediğini ve bitkilerin kültürel kullanımları hakkında fikir sahibi olmamıza imkân sağlar. Bu çalışma da, Anadolu’da gerçekleştirilen yaklaşık 90 neolitik dönem kazısından arkeobotanik çalışma gerçekleştirilmiş olan 22 tanesinin arkeobotani kazı sonuç raporları ve basılmış yayınları ele alınmıştır. Söz konusu 22 yerleşim içerisinden ise yalnızca 8 tanesinde kapsamlı bir araştırma gerçekleştirildiği görülmüştür. Neolitik Dönem yerleşimlerinde gerçekleştirilen ve genellikle yerleşim bazlı olan arkeobotanik çalışmaların oldukça yetersiz olduğu ve çalışması yapılan bazı yerleşimlerin ise yayınlarının yetersiz veya ulaşılabilir durumda olmadığı tespit edilmiştir. En yoğun yapılan arkeobotanik çalışmaların ise Anadolu Neolitiğinde çekirdek bölge olarak kabul edilen Güneydoğu Anadolu Bölgesi kazılarında yapıldığı tespit edilmiştir. Kısaca bu çalışmada, Anadolu coğrafyasında bulunan Neolitik Dönem yerleşimlerinden elde edilen mevcut arkeobotanik veriler derlenerek genel bir değerlendirme yapılmaya çalışılmış ve tarih öncesi literatüre katkı sağlanması amaçlanmıştır.
Iğdır Üniversitesi
Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) proje No: UBY0621Y21
Археоботанический метод исследования истории растениеводства применяется сравнительно недавно, т.е. является новым и малоизученным понятием. Археоботаника,или палеоэтноботаника наука о растениях, связанных с деятельностью человека в прошлые эпохи. В отличие от палеоботаники объектом исследования которой являются все геологические периоды, археоботаника, будучи ее ветвью, исследует только антропогенный период. Анатолия - это географическое место с широким растительным разнообразием, который является естественной средой обитания диких сородичей культурных растений: пшеницы эммер, пшеницы эйнкорн, ячменя,ржи, чечевицы, гороха, нута, вики и льна, которые называются "основными растениями". Человечество возделывает эти земли уже около 10 000 лет, и за это время отношения между человеком и растениями претерпели и продолжают претерпевать различные и длительные изменения. Археоботаника, одна из субдисциплин экологической археологии, позволяет нам иметь представление о воздействии человека на окружающую среду, о том, как окружающая среда влияет на жизненные практики людей и культурное использование растений в свете растительных остатков из археологических поселений. В данном исследовании была проведена общая оценка путем обобщения археоботанических данных, полученных из поселений неолитического периода в Анатолии. Целью данного исследования является внести вклад о доисторической эпохе. На основании археоботанических находок выявлен таксономический состав полевых культур и сорняков вышеупомянутых одно- и многослойных памятников периода неолит – железный век (VI-I тыс. до н.э.) на территории Анатолии. Работа посвящена зерновым видам,обнаруженным в ранне-и среднебронзовых слоях поселения Анатолии. Очень ценные археоботанические данные приведены об эволюции культурной пшеницы и ячменя.
Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) proje No: UBY0621Y21
Anatolia is a geography with extensive variety. It is the natural habitat of the wild ancestors of "Basic Plants" such as emmer wheat, einkorn wheat, barley, lentils, peas, chickpeas, barley, and flax species. Humankind has been farming in these lands aproximately 10 thousand years. During this period, relationship of humans and plants goes through changes extending over this time. Archaeobotany ,one of sub-disciplines of enviromental archeology, enables us to understand culturel uses of plants , humans impact on the enviroment and how enviroment effects humans' life practice in consideration of plant findings from archeological settlements. In this study, archaeobotanical excavation results reports and published publications of 22 archeobotanical studies from approximately 90 neolithic excavations carried out in Anatolia were discussed. It was observed that a comprehensive study was carried outonly 8 of these 22 settlements. It has been determined that the archaeobotanical studies carried out in the Neolithic Period settlements, which are generally settlement-based, are quite inadequate and the publications of some of them are insufficient or not accessible. It has also been determined that the most intense archaeobotanical studies were carried out in the Southeastern Anatolian Region, which is considered as the core region of the Anatolian Neolithic. Briefly, in this study, It is aimed to contribute to prehistoric literature and carry out a general evaluation compiling current archeobotanic data obtained from Neolithic Period settlements in the Anatolian geography.
Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) proje No: UBY0621Y21
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Archaeology |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Project Number | Bilimsel Araştırma Projeleri (BAP) proje No: UBY0621Y21 |
Early Pub Date | June 20, 2023 |
Publication Date | June 27, 2023 |
Submission Date | May 20, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Issue: 58 |