İşbirlikli Öğrenme ile Birlikte Kullanılan Problem Çözme Stratejilerinin Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi

Year 2016, Volume: 17 Issue: 3, 1 - 16, 01.08.2016

Derya Özlem Yazlık Ahmet Erdoğan

Abstract

Bu araştırmanın amacı, işbirlikli öğrenme ile birlikte kullanılan problem çözme stratejilerinin 9. sınıf öğrencilerinin problem çözme başarısı ve kalıcılık düzeyi üzerindeki etkisini araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada kontrol gruplu ön-son test araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 35’i deney ve 36’sı ise kontrol grubunda olmak üzere toplam 71 öğrenci oluşturmaktadır. Deney grubu öğrencileri “Problemler” konusunu çalışma yaprakları ve işbirlikli öğrenme grupları ile 30 ders saati işlemiştir. Kontrol grubunda ise “Problemler” konusu 30 ders saati boyunca geleneksel öğretim yöntemi ile işlenmiştir. Araştırmanın verileri 20 problemden oluşan Problem Çözme Testi ile toplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda deney grubundaki öğrencilerin problem çözme başarıları ile kontrol grubundaki öğrencilerin problem çözme başarıları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Uygulamadan 5 ay sonra ise deney ve kontrol grubu öğrencilerine son testteki soruların aynısını içeren kalıcılık testi uygulanmıştır. Kalıcılık testinden elde edilen verilerin analizi sonucunda işbirlikli öğrenme ile birlikte kullanılan problem çözme stratejilerinin matematik dersindeki problem çözme ile ilgili bilgilerin kalıcılığını sağlamada etkili bir yöntem olduğu sonucu elde edilmiştir

Keywords

İşbirlikli öğrenme, problem çözme, problem çözme stratejileri

The Effects of Problem Solving Strategies Used in Combinations with Cooperative Learning on Learner Achivement

Abstract

The aim of this study is to investigate the effects of problem solving strategies used with cooperative learning on problem solving success of 9th grade students. In line with this aim, pre-test post-test research design with control group was used. The study group of the study is composed of 71 students, 35 of whom are in the experimental group and 36 are in the control group. The students in the experimental group studied the topic of “Problems” with worksheets in cooperative learning groups for 30 hours. In the control group, the topic of “Problems” was studied for 30 hours with traditional instruction method. Data for the study was collected with “Problem Solving Test”, which included 20 items. The results of the data analysis suggested that there is no significant difference between the experimental group and the control group in terms of students’ problem solving success. 5 months after the application, the post-test was applied as the retention test. As a result of the data from the retention test, it was seen that the effects of the experimental method lasted longer and that problem solving strategies used in combination with cooperative learning are effective to achieve the retention of information with regard to problem solving

Keywords

Cooperative learning, problem solving, problem solving strategies

References

• Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
• Akay, H. (2006). Problem kurma yaklaşımı ile yapılan matematik öğretiminin öğrencilerin akademik başarısı, problem çözme becerisi ve yaratıcılığı üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aktaş, M. (2013). The effect of the 5E learning model and cooperative learning method on attitude toward biology lesson. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 109-128.
• Altun, M. (2000). İlköğretimde problem çözme öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 147, 26- 30.
• Altun, M. (2005). İlköğretimde matematik öğretimi. Bursa: Aktüel Alfa Bas. Yay.
• Altun, M. (2007). Ortaöğretimde matematik öğretimi. Bursa: Aktüel Alfa Bas. Yay.
• Artut, P. D. (2009). Experimental evaluation of the effects of cooperativel on kindergarten children's mathematics ability. International Journal of Educational Research, 48, 370-380.
• Artzt, A., & Thomas, E. (1992). Development of a cognitive – metacognitive framework for protocol analysis of mathematical problem solving in small groups. Cognition and Instruction, 9, 137-175.
• Avcı, S. (2003). Kartal Mesleki Eğitim Merkezi birinci sınıf öğrencilerine yönelik ilk yardım ünitesi için işbirliğine dayalı yöntem ile düzenlenen eğitim durumunun öğrenciler üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Avşar, Z., & Alkış, S. (2007). İşbirlikli öğrenme yöntemi “Birleştirme I” tekniğinin sosyal bilgileri derslerinde öğrenci başarısına etkisi. İlköğretim Online, 6(2), 197-203.
• Aziz, Z., & Hossain, A. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 53-62.
• Baki, A. (2008). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi.
• Baykul, Y. (2005). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Bilgin, T. (2004). İlköğretim 7. sınıf matematik dersinde (ÇokgenlerKonusunda) öğrenci takımları başarı bölümleri tekniğinin kullanımı ve uygulama sonuçları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XVII (1), 19-28.
• Bosfield, G. F. (2004). A Comparison of traditional mathematical learning and cooperative mathematical learning. Unpublished master thesis, Facultyof California State University Dominguez Hills, Masters of Arts in Education: Counseling.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Carlan, V., Rubin, R., & Morgan, B. (2004). Cooperative learning, mathematical Problem solving, and latinos. Paper Presented at The Annual Meeting of The American Educational Research Association, San Diego, CA.
• Demirel, Ö. (2002). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Demirtaş, H., & Dönmez, B. (2008). Secondary school teachers’ perceptions about their problem solving abilities. İnönü University Journal of the Faculty of Education, 9(16), 177-198.
• Dewey, J. (1933). How we think: A restatement of the relation of reflective thinking to the educative process. Boston: DC Heath and Company.
• Gelici, Ö., & Bilgin, İ. (2011). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin tanıtımı ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 40- 70.
• Gök, T., & Sılay, İ. (2008). Fizik eğitiminde işbirlikli öğrenme gruplarında problem çözme stratejilerinin öğrenci başarısı üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 116-126.
• Gök, T., & Sılay, İ. (2009). Problem çözme stratejilerinin öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 58-76.
• Gümüş, O., & Buluç, B. (2007). İşbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının Türkçe dersinde akademik başarıya etkisi ve öğrencilerin derse ilgisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetim, 49, 7-30.
• Heller, P., Keith, R., & Anderson, S. (1992). Teaching problem solving through cooperative grouping.
• Henry, M. B. (2005). Cooperative learning and case study: does the combination improve students’ perception of problem solving and decision making skills. Elsevier Nurse Education Today. 25, 238-246.
• Hohn, R., & Frey, B. (2002). Heuristic training and performance in elementary mathematical problem solving. The Journal of Educational Research, 95(6), 374– 380.
• Karaca, Ş. (2005). İşbirlikli öğrenme yöntemi ile geleneksel öğretim yaklaşımının, lise 1.sınıf öğrencilerinin maddenin sınıflandırılması konusunu anlamalarına ve akademik başarılarına etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Korkut, F. (2002). Lise Öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 177-184.
• Mayer, R. E. (1985). Mathematical ability. In R.J. Sternberg, (Ed.). Human abilities: An Information Processing Approach. New York, Freeman.
• Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2008). İlköğretim matematik dersi öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Milli Eğitim BakanlığıTalim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2013). Matematik dersi 9- 12. sınıflar öğretim programı kitabı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Moseley, B., & Brenner, M.E. (1997). Using multiple representations for conceptual change in pre-algebra: A comparison of variable usage with graphic and text based problems. ERIC Document Reproduction Service.
• Norwood, K.S. (1995). The effects of the use of problem solving and cooperative learning on the mathematics achievement of underprepared college freshmen. Primus, 5(3), 229-252.
• Özsoy, N., & Yıldız, N. (2004). The effect of learning together technique of cooperative learning method on student achievement in mathaematics teaching 7th class of primary school. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 49- 54.
• Polya, G. (1973). How to solve it. Princeton NJ: Princeton University Press.
• Posluoğlu, Z. Y. (2002). İlköğretim matematik dersinde problem çözme becerilerinin kazandırılmasında Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara. işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının etkililiği.
• Sanchez, J.C., Encinas, L.H., Fernandez, R.L., & Sanchez, M.R. (2002). Designing hypermedia tools for solving problems in mathematics. Computers & Education, 38, 303-317.
• Schonfeld, A. H. (2005). Mathematics teaching and learning. A draft for the Handbook of Educational Psychology, Second Edition.
• Sternberg, R. (2003). Cognitive psychology. Thomson, Wadsworth.
• Tanner, K., Chatman, L, S., & Allen, D. (2003). Approaches to cell biology teaching: Cooperative learning in the science clasroom-beyond student working in groups. Cell Biology Education, 2, 1-5.
• Topsakal, Ü. U. (2010). 8. Sınıf canlılar için madde ve enerji ünitesi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 91-104.
• Ural, A., Umay, A., & Argün, Z. (2008). Öğrenci takımları başarı bölümleri tekniği temelli eğitimin matematikte akademik başarı ve özyeterliğe etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 307-318.
• Ünlü, M., & Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “Permütasyon ve Olasılık” konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 1-16.
• Varank, İ., & Kuzucuoğlu, G. (2007). The effect of learning together technique of cooperative learning method on students’ mathematics achievement and cooperative study skills. Elementary Education Online, 6(3), 323-332.
• Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S., Van Vaerenbergh, G., Boagerts, H., & Ratincky, E. (1999). Learning to solvemathematical application problems: A design experiment with fifth graders. Mathematical Thinking & Learning, 1(3), 195-229.
• Yazgan, Y., & Bintaş, Y. (2005). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin problem çözme stratejilerini kullanabilme düzeyleri bir öğretim deneyi. Hacettepe Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 28, 210-218.
• Yıldırım, K. (2006). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki erişilerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 301-315.
• Yıldırım, K., & Tarım, K. (2008). Using multiple intelligence activities and cooperative groups to improve academic achievement and retention. İlköğretim Online, 7(1), 174-187.
• Yıldız, V. (1998). İşbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretimin okul öncesi çocukların temel matematik başarıları üzerindeki etkileri ve mevcut uygulamalarla ilgili öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Yıldız, N. (2001). İşbirlikli öğrenme yönteminini lköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.