THE EFFECT OF PHYSICAL EDUCATION UPON THE SOCIALIZATION LEVELS OF MENTALLY HANDICAPPED CHILDREN

Year 2008, Volume: 16 Issue: 1, 315 - 324, 01.03.2008

Levent İlhan

Abstract

This study is related to the investigation of the effect of the physical training upon the socialization levels of mentally handicapped children. The study was participated by 18 mentally handicapped children with an age ranging between 8 and 11. Eight of the children were chosen as the experimental and eighth of them were selected as the control group. The experimental group was subjected to a special physical training program containing warming up, functional exercises and sportive games while the control group was kept out of any physical activity. The research was designed upon pre test - post test model. The data collection tool used for the determination of the socialization levels of the groups was the items listed under the subheading of socialization of American Association on Mental Deficiency" Adaptive Behavior Scale AAMD . The items are directed to determine the social maturity features such as cooperation, taking others into account, having knowledge about people in their families, close environment and distant friends, interacting with others in group activities, leadership in group activities, active or inactive membership and selfishness. The data collection tool was applied to the parents prior to the 18- week training program. In evaluating the data which are gained, t test is applied statistically. The socialization fields where highest positive increase was recorded were as follows: Participation into group activities, interaction with others, cooperation.

Keywords

Mentally Handicapped, Physical Education , Socialization

EĞİTİLEBİLİR ZİHİNSEL ENGELLİ ÇOCUKLARDA BEDEN EĞİTİMİ VE SPORUN SOSYALLEŞME DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Abstract

Bu araştırmanın amacı, düzenli olarak yapılan beden eğitimi ve spor etkinliklerinin eğitilebilir zihinsel engelli çocukların sosyalleşme düzeylerinde etkili olup olmadığını belirlemektir. Araştırmaya 8-11 yaşları arasında, özel eğitim alan toplam 16 eğitilebilir zihinsel engelli çocuk katılmıştır. Bunlardan 8’i uygulama, 8’i kontrol grubunu oluşturmuştur. Uygulama grubuna haftada 2 gün birer saat, içerik olarak; ısınma hareketleri, işlevsel egzersizler ve sportif oyunlar bölümlerinden oluşan özel beden eğitimi programı, 18 hafta boyunca uygulanmıştır. Kontrol grubuna hiçbir sportif aktivite yaptırılmamıştır. Araştırma “ön test – son test kontrol gruplu deneme modelinde” desenlenmiştir. Grupların sosyalleşme düzeylerini belirlemek amacıyla veri toplama aracı olarak "American Association on Mental Deficiency" Adaptive Behavior Scala, AAMD uyumsal davranış skalasının gelişimsel özellikler alt başlıklarından biri olan “Sosyalleşme” alanındaki maddeler kullanılmıştır. Skalanın sosyalleşme alt başlığındaki maddeler; işbirliği, yardımlaşma, başkalarını dikkate alma, ailesini, yakın çevresini, arkadaşlarını ve uzak tanıdıkları hakkında bilgi sahibi olma, grup oyunlarında veya faaliyetlerinde başkalarıyla etkileşimde bulunma, grup faaliyetlerine katılmadaki liderlik, faal üyelik ve basit üyelik özellikleri, paylaşımcılık özellikleri ile sosyal olgunluk özelliklerini belirlemeye yöneliktir. Veri toplama aracı; 18 haftalık program öncesinde ve sonrasında çocukların annelerine uygulanmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirmesinde iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi t testi uygulanmıştır. Uygulama grubunda sosyalleşme alt başlıklarında gelişim gösterilen alanlar sırasıyla; grup faaliyetlerine katılma, başkalarıyla etkileşim ve paylaşımcılık olarak bulunmuştur.

Keywords

Zihinsel engel, Beden Eğitimi, Sosyalleşme

References

• 1. Özer, D., (2001) Engelliler İçin Beden Eğitimi ve Spor. Ankara: Nobel Yayınları, 25,31.
• 2. Eripek, S., (1993), Zihinsel Engelli Çocuklar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları,18.
• 4. Kınalı, G., (2003), Zihin Engellilerde Beden - Resim - Müzik Eğitimi. Farklı Gelişen Çocuklar. (Ed: A. Kulaksızoğlu), İstanbul: Epsilon Yayınları,244.
• 5. Yavuzer H. , (2000), Çocuk Psikolojisi, Altın Kitaplar, İstanbul ,55.
• 6. Binbaşıoğlu, C., (1995), Eğitim Psikolojisi. Ankara: Yargıcı Matbaası,7.
• 7. Ersoy, Ö., Avcı. N., (2000), Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Eğitimleri. Özel Eğitim. İstanbul: YA-PA Yayınları,158.
• 8. Yetim, A., (2005), Sosyoloji ve Spor. Topkar Matbaacılık, Trabzon, 119.
• 9. Ergun, N.,(2003) Bedensel Engelli Çocuk ve Spor. Çoluk Çocuk Dergisi. 5: 26: 50.
• 10. Erkal, M., (1992), Sosyolojik Açıdan Spor. İstanbul: Kutsun Matbaası,89.
• 11. Azaula, M., Msall, M.E., Buck, G., (2000), Measuring functional status and family support in older school-aged children with cerebral palsy, Comparison of three instruments. Arch Phys Med, 81: 307- 311.
• 12. Epir, S.,(1976), İlkokul Çocukları İçin AAMD Uyumsal Davranış Skalası (1974revizyonu), Türkçe Adaptasyon el kitabı. MEB Talim Terbiye Dairesi, Ankara.
• 13. Babkes, M.L., (1999), Sport and physical activity socialization of youth with moderate cognitive needs: An expectancy-value perspective on parental influence University of Northern Colorado.
• 14. Gençöz, F., (1997), The effects of basketball training on the maadaptive behaviours of trainable mentally retarded children, Research İn Developmental Disabilities, 18: 1-8.
• 15. Mcmahon, D.J., (1998), Social acceptance of children with developmental handicaps in integrated daycamps , University of Toronto (Canada).
• 16. Chiang, T., (2003), Effects of a therapeutic recreation intervention within a technology-based physical activity context on the social interaction of male youth with autism spectrum disorders , Indiana University.
• 17. Fidan, E., Ülgen, G.,(2003), Çocuk Gelişimi, 32
• 18. Bandura, A., Pastorelli, C., Barbaranelli, C., Caprara, G. V., (1999), Self Efficacy Pathways To Childhood Depression, Journal Of Personality And Social Psyvhology, 76 (2), 258-269.
• 19. Eichsteadt, C.B., Lavay, B.W., (1995), Physical Activity for Individuals with Metal Retardation Compaign, Illinois, 47.
• 20. Dunn, J.M., Fait, H.,(1997), Special Physical Education: Adapted,individualized, developmental Seventh Edition, Iowa Dubuque Brown& Benchmark, 22.
• 21. İlhan, L., Suveren, S., (2007), Zihinsel Engelli Çocuğu Olan Anne Babaların,Çocuklarının Özel Eğitimleri Sürecinde Beden Eğitimi Ve Spor Etkinliklerine Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi, 9. Uluslar arası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı, 670.