İNSAN KAYNAKLARININ İNSAN SERMAYESİNE DÖNÜŞÜMÜ: BİR LİTERATÜR TARAMASI

Yıl 2014, Cilt: 6 Sayı: 10, 23 - 38, 02.01.2015

Nurullah Kaya Mustafa Kesen

https://doi.org/10.20990/aacd.95581

Cited By: 4

Öz

İnsan kaynakları, örgüt çalışanlarında somutlaşan üretken beceriler ve bilginin stoklanması anlamına gelmektedir. İnsan kaynakları yönetiminin amacı, çalışanları örgütün stratejik hedeflerini karşılamak için motive ederek örgütün verimliliğini sağlamaktır. İnsan sermayesi ise, insan kaynaklarının maddi ve maddi olmayan yönünü ifade eder. İnsan kaynaklarının çeşitli yollarla motive edilmesi verimliliği artıracağından bu durum işverenler ve çalışanlar için bir kazan-kazan hedefinin çarpan etkisi yapmasına ve personel ile beraber örgütün piyasa değerinin artmasına neden olur. İnsan kaynaklarını motive ederek çalışan verimliliğini arttırabilen bir işletme, rekabet avantajı oluşturabilecek insan sermayesini kazanma ve bu sermayenin devamlılığını sürdürebilme noktasında önemli bir adım atmış olacaktır.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları, Motivasyon, Verimlilik, İnsan Sermayesi

Kaynakça

• Açıkalın, A. (1994), Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının (Personel) Yönetimi, Ankara, PEGEM Yayını No: 7, s. 3
• Akal Z. (1996), İşletmelerde Performans Ölçüm ve Denetimi, Çok Yönlü Performans Göstergeleri, Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, No: 473, Ankara, s. 35- 36
• Argon, T. ve Eren, A. (2002). İnsan kaynakları yönetimi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 2004, s.17.
• Arıkboğa, Ş. F. (2003) Entelektüel Sermaye, Derin Yayınları, İstanbul, .
• Atamanalp C., Karcıoğlu, R., Orhan S. (2001), Maliyet Muhasebesi, Aktif Yayınları, Erzurum, s. 140
• Barney, J. (1991), Firm Resources and Sustained Competitive Advantage, Journal of Management,17, s. 99- 120
• Barney,J. (1995), Looking Inside for Competitive Advantage, Academy of Management Executive, 9, 4, s. 49- 61
• Becker, G. S. (1962). Investment in Human Capital: A Theoretical Analysis, Journal of Political Economy,70, 9-49.
• Becker, G.S. (1964), Human CApital, New York, Columbia University Press
• Bingöl D.(1998), İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul, s. 8
• Bontis, N. (2001). Human Capital Study. Acceture, IICR and Saratoga Institute internal written report, 35pp, McMaster University, Canada.
• Büyükuslu, A. R. (1998), "Türkiye'de İnsan Kaynakları Yönetimi ve Gelişimine Kritik Bir Yaklaşım", MESS Mercek Dergisi, Ekim
• Collier, A.T. (1968), Business Leadership and a Creative Society, Harvard Business Review Classic, Jan- Feb.
• Cook, M. (1994), Personnel Selection and Productivit, John Wiley & Sons
• Devanna, M. A., Formbrum, C., Tichy, N. and Warren, L. ( 1982), Strategic Planning and Human Resource, Human Resource Management, 21(1)
• Edvinsson L, Malone M. (1997), Intellectual Capital, Harper Collins Pub., USA, s. 34.
• Fındıkçı, İ., İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa, İstanbul, 1999, s.13
• Finkelstein, S. & Humbrick, D. (1996), Strategic Leadership, St. Paul, West
• Görmüş, A.Ş., (2009), Entelektüel Sermaye ve İnsan Kaynakları Yönetiminin Artan Önemi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi (C.X I,S I)
• Harnel, G. & Prahalad, C.K. ( 1990), The Core Competence of the Corporation, Harvard Business Review, s. 79- 91
• Hiltrop, J.M. (1996), The Impact of Human Resource Management on Organization Performance: Theory and Research, European Management Journal, 14 (96), s. 31- 48
• Johansoon, U., Martensson, M., Skoog, M. (1999). Measuring and managing intangibles/eleven swedish qualitative exploratory case studies, International Symposium: Measuring and Reporting Intellectual Capital, Amsterdam, Holland, June 9-10.
• Kinney T. (1999), “Knowledge Management, Intellectual Capital and Adult Learning”, Adult Learning, Vol:10, Issue:2, s.1.
• Kreitner, R. (2006), Management, Houghton Mifflin,
• Legge K. (1995), Human Resource Management, Rhetoric Reality and Hidden Agendas in Human Resource Management: A Critical Text Edited By John Stırey, Routledge
• Lepak, D. P. & Snell, S.A. ( 1999), The Human Resource Architecture: Towars a Theory of Human Capital Allocation Development, Academy of Management Review, 24 (1), s. 31- 48
• Luthans, E. (2007), Organizational Behavior, McGraw- Hill
• Mercer (2003), “The CFO’s Perfesctive” Capital Management, Retrieved March, 1, s. 2004
• Miller, M., DuPont, B., Fera, V., Jeffrey, R., Mahon, B., Payer, B., Starr, A., (1999). Measuring and reporting intellectual capital – from a diverse canadian industry perspective, International Symposium: Measuring and Reporting Intellectual Capital, Amsterdam, Holland, June 9-10.
• Motivasyon ve İş Yaşamına Etkileri forum.teknikvideo.com/.../motivasyon- yasamina-etkileri-t372.html 20 Nisan 2011
• Pennings, J. M., & Witteloostuijn, A. (1998), Human Capital, Social Capital and Firm Dissolution, Academy Management Journal, 41 ( 4), 425- 440
• Porter, M. & Jenkins G. (1996), Competitiveness and Human Resource, Management Policies, Journal of General Management, 22 (2)
• Prokopenko, J. (1995), Verimlilik Yönetimi, Uygulamalı El Kitabı, Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, No: 476, Ankara, , s. 15- 16, Çevirenler: Olcay Baykal, Nevda Atalay, Erdemir Fidan
• Rao, T.V. (1996), Human Resource Development- Experiences, Intervention, Strategies, SAGE Publicetions
• Robbins, H. ve Finley, M. (1995). Why Teams Don’t Work. United States of America: Peterson’s/Pacesetter Books.
• Robbins, S. (1978), Personnel The Management of Human Resource, Prentice- Hall Inc.
• Stewart, A. T. (1997), Entellektüel Sermaye Çev: Nurettin Hlhüseyni, Mess Yayınları, İstanbul.
• Storey, J., Sisson, K. (1993), Managing Human Resources and Industrial Relations, Open University Press, s. 1
• Sweetland S.R. (1996), Human Capital Theory, Foundationss of a Field of Inquiry, Review of Educational Research, 66 (3), s. 341- 359
• Şamiloğlu, Famil. Entelektüel Sermaye. Gazi Kitabevi. Ankara, 2002
• Tunç, M. (1998). Kalkınmada İnsan Sermayesi: İç Getiri Oranı Yaklaşımı ve Türkiye Uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13 (1), 83-106.
• Ulrich, D. & Lake, D. (1991), Organizational Capability: Creating Competitive Advantage, Academy of Management Executive, 5(1), s. 77- 92
• Üstünel, B. (1997), Ekonominin Temelleri, Yedinci Bası, Ankara, Alfa Yayınevi, s. 52
• Viargues, J.L., (1999), Manager Les Hammes, Manuel de la Gestion des Ressources Humaines a I’usage des Operationnels, Editions d’Organisation, Paris, s. 88, (Çev. Z. Sabuncuoğlu)
• Wright P.M. & McMahon, G.C. (1992), Theoretical Perspectives for Strategic Human Resource Management, Journal of Management, 18 (2), s. 295- 320