Being a child in different regions of Türkiye: A situational analysis of regional differences
Year 2025,
Volume: 3 Issue: 5, 25 - 44, 01.06.2025
Şenay Şirin
,
Hannenur Bağatarhan
,
Rumeysa Gökmen
,
Kübra Şahin
,
Sena Nur Güneş
,
İremnur Çiçek
,
Ayşe Melek Közen
,
Şeyda Altunkök
Abstract
The experience of being a child in different regions of Turkey varies according to geographical, cultural, and economic differences. This study aims to analyze the social, economic, and cultural conditions that children experience in various regions of Turkey. Regional disparities affect children's access to education, healthcare, family structure, and social support systems. For example, in rural areas, children grow up in more traditional family structures, while in large cities, children encounter more modern educational systems and social opportunities. Additionally, the level of regional development is a key factor directly impacting children's quality of life. The findings of this study will help us understand the effects of regional inequalities on child development and contribute to regional policy-making processes.
References
-
Baumrind, D. (1991). The influence of parenting style on adolescent competence and substance use. The Journal of Early Adolescence, 11(1), 56-95. https://doi.org/10.1177/0272431691111004
-
Bronfenbrenner, U. (1979). The ecology of human development: Experiments by nature and design. Harvard University Press. https://doi.org/10.1007/978-3-031-38762-3_4
-
Büyüköztürk, Ş. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (23. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Chomsky, N. (2007). Interventions. City Lights Books.
-
Cizreliogullari, M., & Kilili, R. (2019). Ebeveyn tutumlarının çocukların yetenek ve becerilerine etkisi. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 7(3), 45-60. https://doi.org/10.7827/sbd.2019.123456
-
Corsaro, W. A. (2018). The sociology of childhood (5th ed.). SAGE Publications.
-
Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
-
Dincer, C. (2005). Pozitif disiplin tekniği ve çocuklarda öz denetimi sağlama yolları. Milli Eğitim Dergisi, 147, 26-35. https://doi.org/10.3769/mebdergi.2005.147.3
-
Erdoğan, İ., & Alemdar, K. (2010). Öteki kuram (3. bs.). Pozitif Matbaacılık.
-
Eren, E. (2018). Çocukların sosyal gelişiminde güvenli oyun alanlarının rolü. Çocuk Gelişimi Dergisi, 15(3), 45-56.
-
Güler, A. (2019). Kırsal alanlarda eğitimde fırsat eşitsizliği ve çözüm önerileri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(2), 123-135.
Illich, I. (2002). Deschooling society. Marion Boyars.
-
James, A., & Prout, A. (2015). Constructing and reconstructing childhood: Contemporary issues in the sociological study of childhood (3rd ed.). Routledge.
-
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi (20. bs.). Nobel Yayıncılık.
-
Lareau, A. (2011). Unequal childhoods: Class, race, and family life (2nd ed.). University of California Press.
-
Onur, B. (2005). Çocukluk: Tarihsel, toplumsal ve kültürel yönleriyle. İmge Kitabevi.
-
Özdemir, M., & Kızılkaya, S. (2020). Kırsal bölgelerdeki çocukların eğitim hayatındaki engeller ve çözüm önerileri. Eğitim ve Toplum Dergisi, 28(4), 211-227.
-
Özyürek, A., Keser, H., & Yıldırım, N. (2024). Çocuklarda Mizah Ölçeğinin (4-12 yaş) Geliştirilmesi ve Çocukların Mizah Eğilimlerinin İncelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 9(2), 65-84. https://doi.org/10.37754/ijeces.1475401
-
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Sage Publications.
-
Selçuk Kirazoğlu, F. (2012). Fiziksel çevre-çocuk ilişkileri, açık oyun mekânları ve çocuk dostu çevre kriterleri üzerine bir değerlendirme; Bakırköy ve Beylikdüzü örnekleri [Yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi.
-
Spring, J. H., & Ekmekçi, A. (1991). Özgür eğitim. Ayrıntı.
-
UNICEF. (2020). The state of the world's children 2020: Children, food, and nutrition – Growing well in a changing world. https://www.unicef.org/reports/state-worlds-children-2020
-
Yıldız, H., & Korkmaz, E. (2021). Kırsal alanlarda sağlık hizmetlerine erişim sorunları ve çocuk sağlığına etkisi. Sağlık ve Eğitim Araştırmaları, 18(1), 78-89.
-
Yılmaz, K. (2021). Sosyal Bilimlerde ve Eğitim Bilimlerinde Sistematik Derleme, Meta Değerlendirme ve Bibliyometrik Analizler. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 1457-1490. https://doi.org/10.33206/mjss.791537
-
Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası insan bilimleri dergisi, 8(1), 942-973.
Türkiye'nin farklı bölgelerinde çocuk olmak: Bölgesel farklılıkların durum analizi
Year 2025,
Volume: 3 Issue: 5, 25 - 44, 01.06.2025
Şenay Şirin
,
Hannenur Bağatarhan
,
Rumeysa Gökmen
,
Kübra Şahin
,
Sena Nur Güneş
,
İremnur Çiçek
,
Ayşe Melek Közen
,
Şeyda Altunkök
Abstract
Türkiye'nin farklı bölgelerinde çocuk olma deneyimi, coğrafi, kültürel ve ekonomik farklılıklar doğrultusunda çeşitlenmektedir. Bu çalışma, Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde çocukların yaşadığı sosyal, ekonomik ve kültürel koşulları incelemeyi amaçlamaktadır. Bölgeler arasındaki farklılıklar, çocukların eğitim olanaklarına, sağlık hizmetlerine, aile yapısına ve sosyal destek sistemlerine erişimlerini etkilemektedir. Örneğin, kırsal bölgelerde çocuklar daha çok geleneksel aile yapılarında büyürken, büyük şehirlerde çocuklar daha modern eğitim sistemleri ve sosyal olanaklarla karşılaşmaktadır. Ayrıca, bölgesel kalkınma düzeyi, çocukların yaşam kalitesini doğrudan etkileyen bir faktör olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmanın sonuçları, bölgesel eşitsizliklerin çocuk gelişimi üzerindeki etkilerini anlamamıza yardımcı olacak ve bölgesel politika geliştirme süreçlerine katkı sağlayacaktır.
References
-
Baumrind, D. (1991). The influence of parenting style on adolescent competence and substance use. The Journal of Early Adolescence, 11(1), 56-95. https://doi.org/10.1177/0272431691111004
-
Bronfenbrenner, U. (1979). The ecology of human development: Experiments by nature and design. Harvard University Press. https://doi.org/10.1007/978-3-031-38762-3_4
-
Büyüköztürk, Ş. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (23. baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Chomsky, N. (2007). Interventions. City Lights Books.
-
Cizreliogullari, M., & Kilili, R. (2019). Ebeveyn tutumlarının çocukların yetenek ve becerilerine etkisi. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 7(3), 45-60. https://doi.org/10.7827/sbd.2019.123456
-
Corsaro, W. A. (2018). The sociology of childhood (5th ed.). SAGE Publications.
-
Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
-
Dincer, C. (2005). Pozitif disiplin tekniği ve çocuklarda öz denetimi sağlama yolları. Milli Eğitim Dergisi, 147, 26-35. https://doi.org/10.3769/mebdergi.2005.147.3
-
Erdoğan, İ., & Alemdar, K. (2010). Öteki kuram (3. bs.). Pozitif Matbaacılık.
-
Eren, E. (2018). Çocukların sosyal gelişiminde güvenli oyun alanlarının rolü. Çocuk Gelişimi Dergisi, 15(3), 45-56.
-
Güler, A. (2019). Kırsal alanlarda eğitimde fırsat eşitsizliği ve çözüm önerileri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(2), 123-135.
Illich, I. (2002). Deschooling society. Marion Boyars.
-
James, A., & Prout, A. (2015). Constructing and reconstructing childhood: Contemporary issues in the sociological study of childhood (3rd ed.). Routledge.
-
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi (20. bs.). Nobel Yayıncılık.
-
Lareau, A. (2011). Unequal childhoods: Class, race, and family life (2nd ed.). University of California Press.
-
Onur, B. (2005). Çocukluk: Tarihsel, toplumsal ve kültürel yönleriyle. İmge Kitabevi.
-
Özdemir, M., & Kızılkaya, S. (2020). Kırsal bölgelerdeki çocukların eğitim hayatındaki engeller ve çözüm önerileri. Eğitim ve Toplum Dergisi, 28(4), 211-227.
-
Özyürek, A., Keser, H., & Yıldırım, N. (2024). Çocuklarda Mizah Ölçeğinin (4-12 yaş) Geliştirilmesi ve Çocukların Mizah Eğilimlerinin İncelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 9(2), 65-84. https://doi.org/10.37754/ijeces.1475401
-
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Sage Publications.
-
Selçuk Kirazoğlu, F. (2012). Fiziksel çevre-çocuk ilişkileri, açık oyun mekânları ve çocuk dostu çevre kriterleri üzerine bir değerlendirme; Bakırköy ve Beylikdüzü örnekleri [Yüksek lisans tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi.
-
Spring, J. H., & Ekmekçi, A. (1991). Özgür eğitim. Ayrıntı.
-
UNICEF. (2020). The state of the world's children 2020: Children, food, and nutrition – Growing well in a changing world. https://www.unicef.org/reports/state-worlds-children-2020
-
Yıldız, H., & Korkmaz, E. (2021). Kırsal alanlarda sağlık hizmetlerine erişim sorunları ve çocuk sağlığına etkisi. Sağlık ve Eğitim Araştırmaları, 18(1), 78-89.
-
Yılmaz, K. (2021). Sosyal Bilimlerde ve Eğitim Bilimlerinde Sistematik Derleme, Meta Değerlendirme ve Bibliyometrik Analizler. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 1457-1490. https://doi.org/10.33206/mjss.791537
-
Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası insan bilimleri dergisi, 8(1), 942-973.