The aim of this study was to examine the mediating role of ruminative thinking in the relationship between self-compassion and psychological symptoms. The research was conducted with the predictive correlational method. The participants of the study consisted of a total of 471 people, 353 women (74.9%) and 118 men (25.1%), who were determined by the convenience sampling method. Participants were aged between 18 and 65 (M = 29, SD = 10). Self-Compassion Scale, Ruminative Thought Style Scale, Brief Symptom Inventory, and Sociodemographic Information Form were used as data collection tools in the study. Pearson Correlation Analysis was used to analyze the data, and regression analysis based on the bootstrap method was used to test the mediation effect. As a result of the research, it was determined that ruminative thinking style plays a mediating role in the relationship between self-compassion and psychological symptoms. The results of the study were discussed within the framework of the relevant literature, and suggestions were presented for both future research and mental health professionals. It is thought that the findings obtained will contribute to a better understanding of the structure of self-compassion and ruminative thinking when working with psychological symptoms in clinical practice.
The research was conducted with the approval of Istanbul Kent University Ethics Committee dated 23.03.2020 and numbered 77083609-100/78.
Bu çalışmanın amacı öz-duyarlık ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide ruminatif düşünce biçiminin aracı rolünü incelemektir. Araştırma ilişkisel tarama modeline dayalı yordayıcı korelasyonel yöntemle yapılmıştır. Araştırmanın katılımcıları uygun (kolay ulaşılabilir ) örnekleme yöntemiyle belirlenen, 353 kadın (%74.9) ve 118 erkek (%25.1) olmak üzere toplam 471 kişiden oluşmaktadır. Katılımcıların yaşları 18 ile 65 arasındadır (Ort. = 29, SS = 10). Araştırmada veri toplama aracı olarak Öz-duyarlık Ölçeği, Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği, Kısa Semptom Envanteri ve Sosyodemografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon Analizi, aracılık etkisinin test edilmesinde ise bootstrap yöntemini esas alan regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, ruminatif düşünce biçiminin öz-duyarlık ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide aracı rol üstlendiği bulunmuştur. Çalışmanın sonuçları ilgili alanyazın çerçevesinde tartışılarak hem sonraki araştırmalar hem de ruh sağlığı çalışanları için öneriler sunulmuştur. Elde edilen bulguların klinik uygulamalarda psikolojik belirtilerle çalışılırken öz-duyarlığın ve ruminatif düşünce biçiminin yapısının daha iyi anlaşılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Araştırma İstanbul Kent Üniversitesi Etik Kurulunun 23.03.2020 tarih ve 77083609-100/78 sayılı onayı alınarak yürütülmüştür.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Psychology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 14, 2023 |
Submission Date | August 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 7 Issue: 2 |