Amaç: Staphylococcus aureus geniş bir spektrumda enfeksiyonlara neden olan, özellikle metisiline dirençli suşları ile ciddi hastane enfeksiyonları oluşturan bir etkendir. Uzun süreli antibiyotik kullanımı direnç gelişimi için önemli olup bu direnci (metisilin ve diğer beta-laktam antibiyotiklere) mecA geni oluşturur. Tedavisi oldukça zor ve maliyetlidir. Bu yüzden metisiline dirençli S. aureus (MRSA) suşlarının doğru tanısı çok önemlidir. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya 2004-2005 yılları arasında çeşitli klinik örneklerden izole edilen 193 stafilokok izolatı dahil edilmiş olup (S.aureus %79.3, koagülaz negatif stafilokok %20.7) suşlarda metisilin direnci Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerilerine göre oksasilin disk difüzyon yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Örneklerde mecA gen varlığı PCR ile araştırılmıştır. Bulgular: Çalışmada toplam 193 Stafilokok incelenmiştir (Staphylococcus aureus %79.3, koagülaz negatif stafilokok %20.7). Oksasilin disk difüzyon yöntemiyle 141 izolat metisiline dirençli bulunurken PCR metoduyla 144 izolatta mecA gen varlığı saptanmıştır. İki metod arasında anlamlı istatistiksel fark görülmemiştir. PCR çalışmalarıyla ortaya konan mecA gen varlığı temel alınarak yapılan karşılaştırmada disk difüzyon yönteminin MRSA tespiti için sensitivitesinin %96.5, spesifitesinin %96.0 olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Stafilokoklarda metisilin direncinin saptanmasında en güvenli yöntemin PCR yardımıyla mecA gen varlığının araştırılması olduğu, bunun yanı sıra disk difüzyon yönteminin de ucuz, kolay ve spesifik bir alternatif olabileceği kanısına varılmıştır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 10 Issue: 1 |