OBJECTIVE: In addition to the high risk of death from COVID-19 infection in cancer patients, delays in cancer diagnosis may result in delayed treatment of cancer patients. The study aimed to evaluate the changes in the characteristics of cancer patients, such as diagnosis, stage and prognosis, between the pre-pandemic and post-pandemic one-year periods in Turkey.
MATERIAL AND METHODS: The records of patients who received palliative treatment in the palliative service between March 11, 2019 and March 11, 2021 were reviewed retrospectively. Age, gender, diagnosis, type of diagnosis, type of treatment, place of arrival to the palliative service, and way of discharge were retrospectively scanned from patient files. The first hospitalizations were evaluated in patients with recurrent hospitalizations. Patients with inadequate patient records were excluded from the study.
RESULTS: The proportion of patients diagnosed with cancer radiologically has increased. While radiological findings of cancer were detected in 9.1 percent of patients in the pre-pandemic period, this rate was 16.2 percent in the post-pandemic period. When the patients were evaluated in terms of the oncological treatment they received before inpatient palliative care, a significant difference was found (p=0.002). This difference was due to the increase in the proportion of patients who were not suitable for oncological treatment after the pandemic.
CONCLUSIONS: We believe that the pandemic had great effects on newly diagnosed patients and patients in need of palliative care services. In the present study, we observed an increase in cancer patients who were radiologically diagnosed with cancer and treated in palliative care services in the post-pandemic period.
AMAÇ: Kanser hastalarında COVID-19 enfeksiyonundan kaynaklanan yüksek ölüm riskine ek olarak, kanser tanısındaki gecikmeler kanser hastalarının tedavisinin gecikmesine neden olabilir. Bu çalışmada, Türkiye'de pandemi öncesi ve sonrası bir yıllık dönemler arasında kanser hastalarının tanı, evre ve prognoz gibi özelliklerindeki değişikliklerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Palyatif serviste 11 Mart 2019 ile 11 Mart 2021 tarihleri arasında palyatif tedavi alan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hasta dosyalarından yaş, cinsiyet, tanı, tanı tipi, tedavi tipi, palyatif servise geliş yeri ve taburculuk şekli retrospektif olarak tarandı. Tekrarlayan yatışları olan hastaların ilk yatışları değerlendirildi. Hasta kayıtları yetersiz olan hastalar çalışma dışı bırakıldı.
BULGULAR: Radyolojik olarak kanser tanısı konulan hastaların oranı artmıştır. Pandemi öncesi dönemde hastaların %9,1'inde radyolojik olarak kanser bulgusu saptanırken, pandemi sonrası dönemde bu oran %16,2 idi. Hastalar yatarak palyatif bakım öncesi aldıkları onkolojik tedavi açısından değerlendirildiğinde anlamlı fark saptandı (p=0,002). Bu fark pandemi sonrası onkolojik tedaviye uygun olmayan hastaların oranındaki artıştan kaynaklanmaktaydı.
SONUÇ: Pandeminin yeni tanı alan ve palyatif bakım hizmetlerine ihtiyaç duyan hastalar üzerinde büyük etkileri olduğunu düşünüyoruz. Bu çalışmada, pandemi sonrası dönemde radyolojik olarak kanser tanısı alan ve palyatif bakım servislerinde tedavi gören kanser hastalarında artış gözlemlendi.
The study was approved by both the Turkish Ministry of Health and the Ethics Committee of Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine (26.10.2021 dated and 9 numbered) and carried out following the principles of the Declaration of Helsinki and all applicable regulations.
yok
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Oncology |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 18, 2024 |
Submission Date | November 4, 2023 |
Acceptance Date | March 5, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 25 Issue: 3 |