This essay suggests an interpretational approach and the concept of self-reflectivity upon
the academic wording style in the Turkish music sciences. The general purpose of the
writing is to exhibit a critical attitude concerning the studies, which could not exceed the
literature scanning and compilations, which always make repetitions in the researches
and original articles which are published in the music-centered academic magazines and
thesis. It is obviously seen that the researchers take the language of approach, which
makes the subject and the structural wording style as an object and which is present in
Turkey Social Science literature as an example. On the contrary, in the music concept,
conceptualization of the abstract makes the author tired and causes them to be lost within
the knowledge. In this respect, the original sign of all kinds of musical researches and
studies, which are historical, systematic or ethnographical centered, is the action of
writing and to get away from saying new words in the present cycle of writing. Such
self-reflectivity and interpretational approach could be a tool set, which could eliminate
and remove such stability. Because of this reason, it is targeted to be taken up in order to
consider music writing as an interpretation and to change the perception of writing and
to make a great contribution to the literature and finally, to tell a new word and to give
inspirations to the academic persons as well.
Bu deneme, Türkiye müzik bilimlerinde, akademik yazın biçimi üzerine yorumsamacı
yaklaşım ve özdüşünümsellik kavramını önermektedir. Yazının genel amacı, müzik
merkezli akademik dergilerde yayımlanan araştırma ve özgün makalelerdeki sürekli
tekrara düşen, literatür taraması ve derlemenin ötesine geçmeyen çalışmalara ilişkin
eleştirel bir tutum sergilemektir. Araştırmacıların, Türkiye Sosyal Bilim literatüründe
varolan, yapısal yazım biçimi ve konuyu nesnelleştiren yaklaşım dilini örnek aldıkları
görülmektedir. Buna karşın, müzik mefhumunda, soyutun kavramsallaştırılması,
yazarı yormakta ve bilginin içerisinde kaybolmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda,
tarihsel, sistematik ya da etnografi merkezli her türlü müzik araştırmasının alamet-i
farikası olan yazmak eylemi, içinde bulunduğu yazın döngüsünde, yeni söz söylemekten
uzaklaşmaktadır. Özdüşünümsellik ve yorumsamacı yaklaşım, bu durağanlığı
kaldırabilecek bir alet çantası olabilir. Bu sebeple bu denemenin, müziği yazmayı bir
yorum olarak ele alıp, yazın algısını değiştirerek, literatüre katkı sağlayacak, son tahlilde,
yeni bir söz söyleyecek akademik kalemlere ilham vermesi hedeflenmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Essay |
Authors | |
Publication Date | June 15, 2017 |
Submission Date | March 15, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 4 Issue: 1 |