Günümüzde oyunculuk eğitiminde karşılaşılan temel sorunlardan biri, çeşitli kuramsal temellere dayanan yöntemler arasında yapılacak pedagojik ve pratik tercihlere ilişkin yeterli yönlendirmenin bulunmayışıdır. Bu bağlamda çalışma, çağdaş oyunculuk pratikleri içerisinde önemli bir yer tutan Stanislavski’nin psikolojik temelli yaklaşımı, Strasberg’in duygusal hafızaya dayanan Metot Oyunculuğu ve Meisner’in doğaçlama merkezli tekniklerini karşılaştırmalı bir perspektifle ele almayı amaçlamaktadır. Araştırma, nitel yöntemle yürütülmüş olup, kapsamlı bir literatür taraması ve karşılaştırmalı analiz doğrultusunda yapılandırılmıştır. Elde edilen bulgular, söz konusu üç yöntemin oyuncunun duygusal derinlik kazanımı ve sahne gerçekliğiyle kurduğu ilişki açısından ortak hedefler taşıdığını; ancak kuramsal arka plan ve uygulama biçimleri bakımından anlamlı farklılıklar içerdiğini ortaya koymaktadır. Çalışmanın temel amacı, oyunculuk pedagojisinde yöntemsel farkındalığı artırmak ve uygulayıcıların daha bilinçli tercihler geliştirmelerine olanak sağlamaktır. Bu doğrultuda makale, K. Stanislavski, L. Strasberg ve S. Meisner'in oyunculuk yaklaşımlarını benzerlikleri ve ayrıştıkları noktalar üzerinden tartışarak, uygulayıcılar ve eğitimciler için yöntemsel farkındalık sağlamayı hedeflemektedir.
One of the fundamental challenges in contemporary actor training lies in the lack of sufficient guidance for making pedagogical and practical choices among methods grounded in distinct theoretical frameworks. In this context, the present study aims to comparatively examine three prominent approaches in modern acting practice: Konstantin Stanislavski’s psychologically-based system, Lee Strasberg’s Method Acting rooted in emotional memory, and Sanford Meisner’s improvisation-centered technique. Conducted through a qualitative research design, the study is structured around an extensive literature review and comparative analysis. Findings indicate that while these three methods share common objectives in fostering emotional depth and enhancing stage realism, they diverge significantly in their theoretical foundations and practical applications. The principal aim of this article is to contribute to methodological awareness in actor training and to support practitioners in making more informed choices. Accordingly, the study discusses the similarities and distinctions among the approaches of Stanislavski, Strasberg, and Meisner to provide a critical framework for educators and performers alike.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Applied Theatre |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | March 15, 2025 |
Acceptance Date | May 23, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 12 Issue: 1 |