Authoritarian Communication and Agitation in L. Löwenthal and T. W. Adorno: The Rhetoric of Deception, Provocation and Exclusion

Year 2025, Volume: 2 Issue: 1, 131 - 158, 25.01.2025

Feride Güner

Abstract

In the current moment where authoritarian, populist, irrational movements and ideologies are intertwined and mediated, regression symptoms such as a strong state discourse, xenophobia, authoritarian populist forms of communication and the rise of demagogues are on the rise at the national and global level. In this study, it is investigated which conceptual and analytical tools suggested by the Critical Theory can be used to understand the above-mentioned political patterns and dynamics. In this direction, it is aimed to establish a conceptual and analytical evaluation framework about which propositions and concepts of Critical Theory can be useful in revealing and understanding some aspects of the movements mentioned both in the world and in Turkey. For this purpose, the study focuses on the empirical, conceptual and psychoanalytic analyzes of authoritarian agitation by Frankfurt School thinkers L. Löwental & Guterman and T. Adorno. In the study, it is emphasized that centering the discursive strategies of right-wing agitation, which still maintains its explanatory power in terms of media and communication studies, around four distinctive themes and features analytically and conceptually, may be of key importance in deciphering the authoritarian forms of political communication taking place on the global and local level today. These categories are agitational persuasion, style and communication; complaints and provocation; exclusive mentality; conspiracy discourse and anti- intellectualism. These thinkers reveal the aggressive repertoire of authoritarian populist rhetorical and persuasive forms, their standardized themes and they answer the following questions which are meaningful for today: How do the authoritarian populist leaders build their rhetoric and how they address their followers? How does it provoke anger and fearful feelings? How does he bend reality?

Keywords

Agitation, Demagogy, Authoritarian Populism, Critical Theory, Political Communication

L. Löwenthal ve T. W. Adorno’da Otoriteryan İletişim ve Ajitasyon: Aldatmanın, Kışkırtmanın ve Dışlamanın Retoriği

Abstract

Otoriter, popülist, irrasyonel hareket ve ideolojilerin iç içe geçtiği, birbirine dolayımlandığı güncel momentte güçlü bir devlet söylemi, yabancı düşmanlığı, otoriter popülist iletişim biçimleri ve demagogların yükselişi gibi gerileme semptomları, ulusal ve küresel düzlemde yükseliştedir. Bu çalışmada söz konusu politik örüntü ve dinamiklerin anlaşılmasında Eleştirel Teori’nin öne sürdüğü hangi kavramsal ve analitik araçların işler hale getirilebileceği soruşturulmaktadır. Bu doğrultuda sözü edilen hareketlerin hem dünya genelinde hem de Türkiye’de meydana getirdikleri kimi görünümleri ortaya koymada ve anlamada Eleştirel Teori’nin hangi önerme ve kavramlarının ne derece faydalı olabileceğine dair kavramsal ve analitik bir değerlendirme çerçevesi kurmak amaçlanmaktadır. Bu amaçla çalışma odağına Frankfurt Okulu düşünürlerinden L. Löwental & Guterman ve T. Adorno’nun otoriter ajitasyona yönelik ampirik, kavramsal ve psikanalitik çözümlemelerini almaktadır. Çalışmada medya ve iletişim çalışmaları açısından günümüzde de açıklayıcılık gücünü koruyan sağ ajitasyonun söylemsel stratejilerini, analitik ve kavramsal olarak dört belirgin tema ve özellik etrafında merkeze almanın, günümüzdeki küresel ve yerel düzlemde cereyan eden otoriteryan siyasal iletişim biçimlerini deşifre etmede kilit önemde olabileceği vurgulanmaktadır. Bu kategoriler ajitasyonel ikna, üslup ve iletişim; şikâyet ve kışkırtma; dışlayıcı zihniyet; komplo söylemi ve antientelektüalizm şeklinde yapılandırılmıştır. Söz konusu düşünürler otoriter popülist retorik ve ikna biçimlerinin saldırgan repertuarını, standartlaştırılmış temalarını açığa çıkarmanın yanında günümüz için anlamlı olan şu sorulara cevap sunar: Otoriter popülist liderler retoriklerini nasıl kurar, takipçilerine nasıl seslenir? Kızgınlık, korku ve öfke duygularını nasıl kışkırtır? Gerçekliği nasıl eğip büker?

Keywords

Ajitasyon, Demagoji, Otoriter Popülizm, Eleştirel Teori, Siyasal İletişim

Ethical Statement

Yazar herhangi bir çıkar çatışması olmadığını beyan etmektedir.

Supporting Institution

Destekleyen bir kurum yoktur.

Thanks

Teşekkürler.

References

• Abromeit, J. (2017). Right-wing populism and the limits of normative critical theory, Erişim adresi: http://logosjournal.com/2017/right-wing-opulism-and-the-limits-oof-normative critical-theory/. Abromeit, J. (2016). Critical theory and the persistence of right-wing populism. Erişim adresi: http://logosjournal.com/2016/abromeit/.
• Adorno, Theodor W. (2002). Anti-semitism and fascist propaganda. Adorno, The Stars Down to Earth and Other Essays on the Irrational in Culture içinde. (Ed). S. C Crook. New York: Routledge, (s.162–171). Erişim adresi: https://www.pdfdrive.com/adorno-the- stars-down-to-earth-and-other-essays- on-the-irrational-in-culture-d38236607.html
• Adomo, T. W. (2006). Freud teorisi ve faşist propagandanın yapısı. Çev., M. Yılmaz Öner. Eleştiri: toplum üzerine yazılar içinde, 25-55. 2. Basım, İstanbul: Belge.
• Adorno, T. W. (2017). Otoritaryen kişilik üzerine: niteliksel ideoloji incelemeleri. Çev. D. Şahiner. İstanbul: Sel Yay.
• Adorno, T. W. (2020), Yeni sağ radikalizmin veçheleri. Çev. Ş. Öztürk ve T. Onur, İstanbul: Metis.
• Adorno, T. W. & Horkheimer M. (2016), Kitlelerin aldatılışı olarak aydınlanma. Kültür endüstrisi kültür yönetimi içinde, Der. Ali Artun. Çev. N. Ülner, 10.baskı, İstanbul: İletişim.
• Anderson, P. (1985). Estetik ve politika. Çev. Ü. Oskay. İstanbul: Eleştiri.
• Appadurai, A. (2017), Demokrasi yorgunluğu. Büyük gerileme içinde, (s. 7-29). Der. H. Geiselberger, İstanbul: Metis.
• Ateş, K. (2017). Akp, dinsel popülizm ve halk-olmayan. Mülkiye Dergisi, 41 (1), s. 105-130.
• Barany, D. (2017). Explaining ‘cult45’: what can wwıı-era research on authoritarianism tell us about the political rise of trump? Êrişim adresi: http://logosjournal.com/2017/explaining-cult45-what-can-wwii-era-research-on- authoritarianism-tell-us-about-the-political-rise-of-trump/
• Bauman, Z. (2013). Postmodernizm ve hoşnutsuzlukları. Çev. İ. Türkmen. 2.baskı, İstanbul: Ayrıntı Yay.
• Bora, T. (2006). Medeniyet kaybı: Milliyetçilik ve faşizm üzerine yazılar 2. Baskı. İstanbul: Birikim.
• Cantek F. ve Soykan C. (2018). Akp döneminde medyada mülteci temsili. Erişim adresi:(https://halagazeteciyiz.net/2018/12/25/akp-doneminde-medyada-multeci temsili/.
• Crook, S. (2002). Adorno and authoritarian ırrationalism, In Adorno, The Stars Down to Earth and Other Essays on the Irrational in Culture içinde (s. 1-34). (Ed). S. Crook. New York: Routledge.
• Della Porta, D. (2017). Geç neoliberalizmde ilerici ve gerici siyaset. Büyük gerileme içinde (s. 44-58). (Der). H. Geiselberger, İstanbul: Metis.
• Doğanay, Ü. ve Çoban Keneş, H. (2016). Yazılı basında suriyeli ‘mülteciler’: ayrımcı söylemlerin rasyonel ve duygusal gerekçelerinin inşası. Mülkiye Dergisi, 40(1), 143-184.
• Eco, U. (2001). Ur-faşizm ya da sonsuz faşizm. Faşizm yazıları içinde (s. 37-54). Ankara: Ütopya.
• Fuchs, C. (2018a). Racism, nationalism and right-wing extremism online: The austrian presidential election 2016 on facebook. (Ed.). Morelock, J. Critical theory and authoritarian populism içinde (s. 157–206). London: University of Westminster Press.
• Fuchs, C. (2018b). Authoritarian capitalism, authoritarian movements and authoritarian communication, Media,Culture&Society 40 (5), 779-791.
• Gandesha, S. (2017). The neoliberal personality, Erişim adresi: http://logosjournal.com/2017/the-neoliberal-personality/
• Geiselberger, H. (2017). Önsöz. Büyük gerileme içinde (s. 9-17). (Der.). H. Geiselberger, İstanbul: Metis.
• O’Kane. C. (2017). A hostile world”: critical theory in the time of trump. Erişim adresi: http://logosjournal.com/2017/a-hostile-world-critical-theory-in-the-time-of-trump/
• Gounari, P. (2018). Authoritarianism, discourse and social media: trump as the american agitator. (s. 207–227). (Ed.). Morelock, J. Critical theory and authoritarian populism içinde. London: University of Westminster Press.
• Horkheimer M. ve Adorno. T. W. (2010). Aydınlanmanın diyalektiği. Çev. E. Öztarhan ve N. Ülner. İstanbul: Kabalcı.
• Jay, M. (1989). Diyalektik imgelem. Çev. Ü. Oskay. İstanbul.
• Jay. M. (2015). Yahudiler ve Frankfurt Okulu: Eleştirel kuramın anti-semitizm çözümlemesi. Frankfurt Okulu içinde (s. 465-484). Der. H. E. Bağce, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Kalaylıoğlu, M. (2017). İktidarda popülizm veya tedrici bir inşa süreci olarak 2002-2010 Akp dönemi: Bir çerçeve denemesi ve birkaç temel önerme. Mülkiye Dergisi,41(1), 67-104.
• Kejanlıoğlu, B. (2005). Frankfurt Okulu’nun eleştirel bir uğrağı: İletişim ve medya. Ankara: Bilim ve Sanat.
• Kellner, D. (2018). Preface to critical theory and authoritarian populism. In: Morelock, J. (ed.) Critical theory and authoritarian populism. London: University of Westminster Press.
• Koçak, O. (2002). Horkheimer ve Frankfurt okulu. Akıl tutulması içinde (s. 7-52). Çev. O. Koçak. İstanbul: Metis.
• Krier, D. (2017). Behemoth revisited: national socialism and the trump a administration. Erişim adresi: http://logosjournal.com/2017/behemoth-revisited- national-socialism-and-the-trump-administration/
• Löwenthal, L. ve N. Guterman, (1970). Prophets of deceit: A study of the techniques of the American Agitator. NY: Harper Brothers.
• Marcuse, H. (1975). Tek boyutlu insan. Çev. S. Çağan. İstanbul: May.
• Mishra, P. (2017). Hınç çağında siyaset: Aydınlanma’nın karanlık mirası. Büyük gerileme içinde (s. 128-142), (Der). H. Geiselberger, İstanbul: Metis.
• Morelock, J. (2018). Introduction: the frankfurt school and authoritarian populism – a historical outline. Morelock, J. (ed.) Critical theory and authoritarian populism içinde (xiii–xxxviii). London: University of Westminster Press.
• Morelock, J. and Narita, F. Z. (2018). Public sphere and world-system: theorizing populism at the margins. Morelock, J. (ed.) Critical Theory and authoritarian populism içinde. (s. 135–153). London: University of Westminster Press.
• Murdock, G. (2018). Refeudalisation revisited: the destruction of deliberative d democracy. Javnost: The Public 5 (1-2), 43-50.
• Müller, J. W. (2018). Popülizm nedir?. Çev. O. Yıldız. (2. Baskı). İstanbul: İletişim.
• Özkazanç, A. (2019). Toplumsal cinsiyet karşıtı hareketler, otoriter popülizm ve Türkiye. Erişim adresi: https://kaosgl.org/haber/toplumsal-cinsiyet-karsiti- hareketler-otoriter-populizm-ve-turkiye.
• Rensmann, L. (2018). The persistence of the authoritarian appeal: on critical theory as a framework for studying populist actors in european democracies. M Morelock, J. (ed.) Critical theory and authoritarian populism içinde. (s. 29–47). London: University of Westminster Press.
• Reitz, C. (2018). Opposing authoritarian populism: the challenge and necessity of a new world system. Morelock, J. (ed.) Critical theory and authoritarian populism içinde. (s. 107–133). London: University of Westminster Press.
• Saraçoğlu, C. (2017). Sağ popülizm ve faşizm üzerine yöntemsel bir tartışma: Küresel örüntüler ve ulusal özgüllükleri birlikte anlamak. Praksis, 44-45, 1081-1105.
• Saraçoğlu, C. (2018). The syrian conflict and the crisis of ıslamist nationalism in turkey. Turkısh Policy Quarterly, Volume 16 (4), 17-26.
• Saraçoğlu, C. ve Belanger le D. (2018). Mekân, yer ve şehir: Türkiye’de Suriye karşıtlığının kentteki görünümleri. Eğitim Bilim Toplum 16 (62), 46-73.
• Taş, T. ve Taş, O. (2018), Post-hakikat çağında sosyal medyada yalan haber ve Suriyeli mülteciler sorunu. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 29, 183-208.
• Taş, T. (2019). Otoritaryen popülizm ve amerikan ajitatörünün yeni portresi: Nicholas j. fuentes. Moment Dergi 6 (1), 9-37.
• Yıldız, O. (2017). Popülizmin normatif imkânları: Hınç ve diğer popülist siyaset biçimleri. Mülkiye Dergisi, 41 (1), 7-32.
• Weiss, V. (2020). Bugünden bakınca. Yeni sağ radikalizmin veçheleri içinde, Çev. Ş. Ö Öztürk ve T. Onur. İstanbul: Metis.