Dinleme Problemlerine Yönelik Bir Öneri: Olaya Dayalı Dinleme Eğitimi

Yıl 2015, Cilt: 7 Sayı: 02, - , 19.12.2015

Sedat Maden

Öz

Bilim, teknoloji ve insan kavramlarının ön plana çıktığı araştırma ve geliştirme faaliyetlerinin insan yaşamını kolaylaştırmak için arttığı bilgi toplumunda, yaşam standartları eğitim sisteminin gerekliliklere uygun ürün ortaya çıkartması ile yakından ilişkilidir. Bilimsel ve teknolojik gelişmeler...

Anahtar Kelimeler

-

Dinleme Problemlerine Yönelik Bir Öneri: Olaya Dayalı Dinleme Eğitimi

Öz

Teknolojik yaşam unsurlarının giderek yaygınlaşması, bilimsel gelişmelerin artması, bilginin
hızlı üretilip tüketilmesi vb. beklentileri ve istekleri değiştirmiştir. Devletlerin vatandaşlarından, ailenin
çocuğundan, doktorun hastasından, öğretmeninin öğrencisinden, sıralama tersten okunursa da durum aynı
olur, beklentisi ve isteği farklılaşmıştır. Bu değişimin sağlıklı ilerlemesi eğitim sistemi içerisinde
öğrenenin uygun bilgi ve becerileri kazanarak yaşama atılması ile yakından ilişkilidir.
İnsanlar evde, işte, alışverişte, okulda veya sanal ortamda birbirinden farklı içerik ve biçimdeki
problemlerle karşı karşıya kalmaktadır. Bu problemlerin çözümü için bireyin, zihinsel ve fiziksel çaba
sarf etmesi gerekmektedir. Bu durum bireyin eğitim sürecinde problem çözme becerisini kazanmasını ve
yaşamında uygun durumlarda kullanmasını zorunlu kılmaktadır. Eğitim-öğretim sürecinde problem
çözme becerisini kazandırmada etkili olabilecek yöntemlerden biri de olaya dayalı öğrenme yöntemidir.
Olaya dayalı öğrenme, gerçek dünya ile benzer ortamların / problem durumlarının sınıf ortamına
getirilmesini ve öğrencilerin bu problemler üzerinde çözüm önerileri üretebilmesini sağlamaktadır.
Bu araştırmada, olaya dayalı öğrenmenin temel dil becerilerinden biri olan dinleme eğitimi
üzerinde nasıl kullanılabileceğine dair örnek bir problem üzerinden öneri hazırlanmış ve problemin
çözümü için senaryo geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi, olaya dayalı öğrenme, problem çözme, dinleme eğitimi

Kaynakça

• Bektaş, M. ve Horzum, M. B. (2010). Otantik Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Boyce, B. A. (1992). Making the Case For The Case-Method Approach in Physical Education Pedagogy Classes. Journal of Physical Education, Recreation and Dance, 63(6), 17-20.
• Demirel, Ö. (2004). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Durukan, E. (2012). Türkçe Eğitiminde Olaya Dayalı Öğrenme Yönteminin Kullanımına Yönelik Bir Öneri (Okuma Eğitimi Örneği). Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 401-410.
• Erginer, E. (2008). Öğretimi Planlama Uygulama ve Değerlendirme. (4. Baskı) Ankara: Öğreti Yayınları.
• Herreid, C. F. (2005). Using Case Studies to Teach Science.
• (http://www.actionbioscience.org/education/herreid.html adresinden 13.01.2015 tarihinde alınmıştır.)
• Hesapçıoğlu, M. (1994). Öğretim İlke ve Yöntemleri: Eğitim Programları ve Öğretim (3. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
• Kesim, M. (2002). Herkes İçin Her Yerde Her Zaman Etkin Öğrenim: E-öğrenme. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, (23-25 Mayıs 2002), Eskişehir.
• Küçükahmet, L. (2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Langley, D., Senne, T., & Rikard, G. (1993). Applying Case-Method Instruction in a Pedagogy Class. Journal of Physical Education, Recreation, & Dance, 64(8), 61-64.
• MEB (2005). İlköğretim Türkçe Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: MEBYayınları.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
• Shulman, J.H. (1992). Case Methods in Teacher Education. NY: Teachers College Press.
• Stensmo, C. (1999). Case Methodology in Teacher Education Compared to -“traditional” Academic Teaching: A Field Experiment. Paper presented at the 8th European Conference for Research on learning and Instruction (EARLI), August 24-28, 1999 in Goteborg, Sweden.
• Süğümlü, Ü. (2009). Dil Bilgisi Öğretiminde Senaryo Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Etkililiği: Kelime Türleri Örneği. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Veznedaroğlu, H. M. (2005). Senaryo Temelli Öğrenmenin Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum ve Öz Yeterlik Algısına Etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Williams, B. (2005). Case Based Learning –A Review of the Literature: Is There Scope Fort His Educational Paradigm in Prehospital Education? Emerg Med, (22), 577-581.
• Yadav, A. (2008). What Works for Them? Preservice Teachers' Perceptions of Their Learning from Video Cases. Action in Teacher Education, 29(4), 27-38.
• Yaman, B. (2005). Senaryo Tabanlı Öğrenme Yaklaşımına (STÖY) Dayalı Eğitimde Drama Yönteminin, İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Başarılarına Etkisi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 465-482.
• Yıldız, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Yin, R.K. (1994). Case Study Research: Design and Methods. (2nd edition). Thousand Oaks, CA: Sage.