Türkiye Selçuklu Devleti’nin yıkılışının ardından
Anadolu coğrafyası, siyasi anlamda parçalandı ve bu coğrafyada birçok siyasi
teşekkülden oluşan yeni bir siyasi düzen zuhur etti. Anadolu’nun bu yeni
siyasal yapısında Elbistan, Maraş ve çevresinde Dulkadir Beyliği tarih
sahnesine çıktı. Bulunduğu coğrafya hasebiyle Anadolu’nun doğusu ile batısı
arasında ve Suriye ile Anadolu arasında kavşak bir noktada yer alan bu beylik
XIV. asrın ikinci çeyreğinden XVI. asrın ilk çeyreğine kadar Anadolu’daki
siyasi ve sosyal tarihe etki etmişlerdir.
Dulkadir Beyliği, Anadolu’nun parçalanmış siyasi
vaziyeti sebebiyle birçok siyasi teşekkülle münasebette bulunmuştur. Bu siyasi
teşekküllerden biri olan Akkoyunlular, Dulkadirlilerin doğu sınırlarındaki
birtakım faaliyetlerin aktörü olmuşlardır. Özellikle Uzun Hasan döneminde
gücünün zirvesine ulaşan Akkoyunlular, bu dönemde Memlûkler ile Osmanlılar
arasındaki nüfuz mücadelesinde zor duruma düşen Dulkadirlilerin doğu
topraklarında Dulkadirliler için önemli bir tehlike haline gelmişlerdir. Bu
süreç Akkoyunluların zayıflamasına kadar devam etmiştir.
Osmanlılar, Memlûkler ve Safevîler gibi güçlü siyasi
teşekküllerin faaliyetleri Dulkadirliler ile Akkoyunlular arasındaki
münasebatın seyrinde etkili olmuştur. Özellikle XVI. asrın hemen başında
bölgede Safevi Devleti’nin zuhuru hem Akkoyunluları hem Dulkadirlileri müşkül
duruma düşürmüştür. Bu dönemdeki Safevi tehlikesi Akkoyunlular ile
Dulkadirlilerin arasındaki münasebetin seyrini değiştirmiştir. Böylece
Dulkadir-Akkoyun ilişkilerinde bir yakınlaşma görülmüştür. Bu yakınlaşma dönemi
çok uzun sürmemiştir. Çünkü iki siyasi teşekkül XVI. yüzyılın ilk çeyreğinde
dağılmıştır.
After the collapse of Anatolian Seljuk Sultanate, Anatolia region was politically fragmented, thus a new political environment consisting of many small principalities emerged in Anatolia. Dulkadir Principality was established at Elbistan, Maraş and surrounding areas in this new political structure of Anatolia. This principality’s area was located between the east and west of Anatolia and at the crossroads between Syria and Anatolia. Dulkadir Principality influenced political and social history in Anatolia from second quarter XIVth century to first quarter XVIth century.
Dulkadir Principality associated with many political institutions due to the politically fragmented status of Anatolia. Aq Qoyunlu Confederation, which was one of these political institutions, became an actor of some activities on the eastern borders of Dulkadirids. Aq Qoyunlu Confederation reached its strongest period with the rule of Uzun Hasan and became an important threat for the Dulkadirids who were in a difficult position in struggle for superiority between Mamluks and Ottomans. This process continued until weakening of Aq Qoyunlu Confederation.
The activities of powerful political institutions such as Ottomans, Mamluks and Safavids were effective in the aspect of relations between Dulkadirids and Aq Qoyuns. The emergence of Safavid Kingdom in the region adversely affected both Aq Qoyuns and Dulkadirids. The Safavid threat in this period changed the aspect of the relationship between the Aq Qoyuns and Dulkadirids. Thus, a rapprochement was observed in the relations between Dulkadirids and Aq Qoyuns. They were collapsed in the first quarter of the XVIth century.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi ULAKBİM-TR Dizin tarafından dizinlenen hakemli ve bilimsel bir dergidir.