Investigation of Prevalence, Isolated Microorganisms and Antibiotic Resistance in Cultured Late Neonatal Sepsis Cases

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 3, 81 - 84, 15.11.2018

Hüseyin Gümüş , Halil Kazanasmaz

https://doi.org/10.17517/ksutfd.440633

Cited By: 2

Öz

Objective: The
factors causing newborn sepsis and antibiotic resistance may differ according
to the units. This study aimed to investigate the demographic characteristics,
risk factors, causative microorganisms and antibiotic resistance of infants
followed up with neonatal sepsis in our neonatal intensive care unit.

Materials and Methods: Between
January 2015 and March 2018, 4156 blood cultures sent from our hospital
neonatal intensive care unit to the microbiology laboratory were evaluated with
an automated blood culture system. Antibiotic susceptibility tests of isolated
microorganisms were performed by Kirby-Bauer disc diffusion method. Cases with
culture positive neonatal sepsis were included in the study (n = 237). These
patients were divided into two groups as early-onset neonatal sepsis (ENS) and
late-onset neonatal sepsis (GNS). The cases were analyzed by sex, birth weight
and week, risk factors, clinical and laboratory findings, blood culture, active
microorganism and antibiotic resistance.

Results:
During the study period, sepsis was observed in 237 (5.7%) cultures of 4156 infants
who had blood culture. 237 babies treated with Sepsis were included in the
study. 150 cases (63,2%) were diagnosed as late sepsis, 87 (36,7%) were diagnosed
as early sepsis and 114 cases (77%) were premature. The most common
microorganisms were Klebsiella pneumoniae
(39,3%), Coagulase-negative staphylococci (14,0%),  Escherichia
coli (13,3%), and Acinetobacter
baumanii (10,1%).

Conclusion:
The change of the sepsis factors and the gradual increase of resistant
microorganisms are an important question. For this reason, it is important to
determine the neonatal sepsis risk factors, common agents and antibiotic
resistance in each newborn unit and make an empirical treatment plan according
to these findings.

Anahtar Kelimeler

Newborn, Neonatal sepsis, Antibiotic resistance

Kültür Kanıtlı Geç Neonatal Sepsis Olgularında Sıklık, İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Direncinin Araştırılması

Öz

Amaç: Yenidoğan sepsisine neden olan etkenler ve
antibiyotik dirençleri ünitelere göre farklılık gösterebilmektedir. Bu çalışma yenidoğan yoğun bakım kliniğimizde
sepsis tanısıyla takip edilen bebeklerin
demografik özellikleri, risk faktörleri, etken mikroorganizmaları ve antibiyotik
dirençlerinin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2015 ile Mart 2018 tarihleri arasında hastanemiz
yenidoğan yoğun bakım ünitesinden mikrobiyoloji
laboratuvarına gönderilen 4156 kan kültürü otomatize kan kültürü sistemi ile
değerlendirilmişti. İzole
edilen mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılık testleri Kirby-Bauer disk difüzyon
yöntemi ile yapılmıştı. Kültür pozitif neonatal sepsisli olgular çalışmaya
dahil edildi (n=237). Bu hastalar erken başlangıçlı neonatal sepsis (ENS)  ve geç başlangıçlı neonatal sepsis (GNS)
olmak üzere iki gruba ayrıldı. Olgular doğum
ağırlığı ve haftası, cinsiyet, risk faktörleri, klinik ve laboratuvar
bulguları, kan kültürü, etken mikroorganizma ve antibiyotik direnci yönünden
incelendi.

Bulgular: Çalışma döneminde sepsis şüphesiyle bakılan 4156 kan kültürünün
237’inde (%5,7) üreme görüldü. Sepsis tanısı alarak
tedavi gören 237 bebek çalışmaya dahil edildi. Olguların 150’i (%63,2) geç
neonatal sepsis, 87’si (%36,7) erken neonatal sepsis tanısı almış olup, 114 olgu (%76) prematüre
idi. Kültürlerde en sık üreyen mikroorganizmalar Klebsiella pneumoniae (%39,3), Koagülaz negatif stafilokok (%14,0),
Escherichia coli (%13,3), ve Acinetobacter baumanii (%10,0) idi.

Sonuçlar: Geç başlangıçlı neonatal sepsis
etkenlerinin zaman içinde değişmesi ve dirençli mikroorganizmaların giderek
artması önemli bir sorundur. Bu nedenle her yenidoğan ünitesi geç neonatal sepsis
risk faktörlerini, sık görülen etkenleri ve antibiyotik dirençlerini tespit
ederek, başlangıç ampirik antibiyotik tedavi planının yapılması önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Yenidoğan, Geç neonatal sepsis, Antibiyotik direnci

Kaynakça

• Dong Y, Speer CP. Late-onset neonatal sepsis: recent developments. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed. 2015;100(3):257-63.
• Shrestha G, Mulmi R, Joshi N, Shrestha PR. Prevalence of Sepsis and Possible Severe Bacterial Infection among Neonates in Nepal. J Nepal Health Res Counc. 2018;16(1):1-5.
• Davis AL, Carcillo JA, Aneja RK, Deymann AJ, Lin JC, Nguyen TC, et al. American College of Critical Care Medicine Clinical Practice Parameters for Hemodynamic Support of Pediatric and Neonatal Septic Shock. Crit Care Med. 2017;45(6):1061-93.
• 4. Simonsen KA, Anderson-Berry AL, Delair SF et al. Early-onset neonatal sepsis.Clin Microbiol Rev. 2014;27(1):21-47.
• Uslu S, Bolat F, Can E, Comert S, Nuhoğlu A. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde hastane enfeksiyonlarını önleme çalışmaları. Bakırköy Tıp Dergisi.2010;6(1):1-7.
• Berrington JE, Stewart CJ, Cummings SP, Embleton ND. The neonatal bowel microbiome in healt hand infection. Curr Opin Infect Dis 2014;27:236–43.
• Kazanasmaz H, Gümüş H. Prematüre Bebeklerde Kültürle Kanıtlı Neonatal Sepsisin Klinik ve Laboratuvar Değerlendirmesi. Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi.2018;15;664–79.
• Srinivasjois R, Nembhard W, Wong K, Bourke J, Pereira G, Leonard H. Risk of Mortality into Adulthood According to Gestational Age at Birth. J Pediatr. 2017;190:185-91.
• Berrington JE, Stewart CJ, Cummings SP, Embleton ND. The neonatal bowel microbiome in health and infection. Curr Opin Infect Dis. 2014;27:236–43.
• Berrington JE, et al. The neonatal bowel microbiome in health and infection. Curr Opin Infect Dis. 2014;27:236–43.
• Tzialla C, Manzoni P, Achille C, Bollani L, Stronati M, Borghesi A. New Diagnostic Possibilities for Neonatal Sepsis. Am J Perinatol. 2018 35(6):575-7.
• Edwards MS, Baker CJ. Sepsis in the newborn. In: Gershon AA, Hotez PJ, Katz SL (eds): Krugman's Infectious Diseases of Children (11th ed) Philadelphia: Mosby, 2004: 545-561.
• AL Shane, PJ Sánchez, BJ Stoll. Neonatal sepsis. Lancet. 2017;390:1770–80.
• Kara H, Ertuğrul S, Gündoğuş N, Akpolat N, Özmen Ö An evaluation of patients with culture-proven sepsis in a neonatal intensive care unit. Dicle Medical Journal. 2015; 42 (3): 355-60
• Cetinkaya M, Cekmez F, Buyukkale G, et al. Lower vitamin D levels are associated with increased risk of early-onset neonatal sepsis in term infants. J Perinatol. 2015;35: 39–45.
• Gürsu HA. Yenidoğan sepsisi tanısında Serum Amiloid A (SAA)’nın önemi ve CRP ile karşılaştırılması. Uzmanlık tezi. İstanbul, Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi I. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, 2005.
• Topuz S. Yenidoğan sepsisinin tanı ve izleminde C-Reaktif Protein ile prokalsitonin değerlerinin karşılaştırılması. Nobel Medicus. 2012; 8: 6-72. 10.
• Payaslı MÖ. Neonatal sepsisli hastalarda polimorfonükleer lökosit elastaz düzeylerinin değerlendirilmesi. Uzmanlık tezi. İstanbul, Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, 2007
• Stoll BJ, Hansen N, Fanaroff AA, et al. Late-onset sepsisin very low birth weight neonates: the experience of the NICHD Neonatal Research Network Pediatrics, 110 (2 Pt 1) (2002), pp. 285-291
• Kavuncuoğlu S, Kazancı S, Yıldız H, et al. Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Kültür Pozitif Sepsisli Olguların Sıklık, Etiyolojik Faktörler, Etken Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Direnci Yönünden İncelenmesi. JOPP Derg. 2011; 3: 129-38.
• Ozkan H, Cetinkaya M, Koksal N, et al. Culture-proven neonatal sepsis in preter minfants in a neonatal intensive care unit over a 7 year period: Coagulase-negative Staphylococcus as the predominant pathogen. Pediatrics International. 2014; 56: 60-6.
• Fahmey SS. Early-onset sepsis in a neonatal intensive care unit in Beni Suef, Egypt: bacterial isolates and antibiotic resistance pattern. Korean J Pediatr. 2013; 56: 332-7
• Abdurrahman Avar Özdemir, Yusuf Elgörmüş. Retrospective evaluation of the case swith neonatal sepsis and antibiotic resistance of the causing microorganisms. SETB.2016; 50(4): 319-324