Attitudes to Domestic Violence of Children Driven to Crime in Kahramanmaras

Year 2022, Volume: 17 Issue: 3, 138 - 145, 02.11.2022

Tuba Akkuş Çetinkaya Özgür Rıza Kayğusuz Tuba Bayir

https://doi.org/10.17517/ksutfd.1020691

Abstract

Abstract

Objective: In this study, it was aimed to determine the attitudes of children driven to crime towards domestic violence.

Material and Methods: The research was carried out at the Kahramanmaras Branch of the Forensic Medicine Institute. A total of 125 delinquent children who were sent to our branch office by the judicial authorities to evaluate whether they could perceive the legal meaning and consequences of the act they committed, or whether their ability to direct their behaviour was sufficiently developed were included in the study. The data were obtained by applying the sociodemographic information form with 15 questions and the “Attitudes Towards Domestic Violence Scale” consisting of 13 questions and four factors. Descriptive analysis of the data and statistical analysis were made according to the sub-factors of the Attitudes Towards Domestic Violence Scale: normalizing violence, generalizing violence, causating violence and hiding violence. Statistical evaluations were made using the Mann-Whitney U and Kruskal Wallis Test.

Results: The mean age of the children participating in the study was 13.95±0.09 and 93 (74.40%) of them were male. As a result of the evaluation of the participants according to the sub-factors of the Attitudes Towards Domestic Violence Scale, a statistically significant difference was found among the participants according to gender in terms of normalizing violence, smoking in terms of generalizing violence, and whether there is a prisoner in the family in terms of objectifying violence (p<0.05).

Keywords

Domestic violence, delinquent child, perception of violence

Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Aile İçi Şiddete Yönelik Tutumları

Abstract

Özet

Amaç: Bu çalışmada suça sürüklenen çocukların aile içi şiddete yönelik tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntemler: Araştırma Adli Tıp Kurumu Kahramanmaraş Adli Tıp Şube Müdürlüğünde gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya şube müdürlüğümüze adli merciler tarafından işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediğinin değerlendirilmesi için gönderilen toplam 125 suça sürüklenen çocuk dâhil edilmiştir. Veriler 15 soruluk sosyodemografik bilgi formu ve 13 sorudan oluşan, dört faktörlü “Aile İçi Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği” uygulanarak elde edilmiştir. Verilerin tanımlayıcı analizi ve Aile İçi Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği”nin alt faktörleri olan şiddeti olağanlaştırma, şiddeti genelleştirme, şiddeti nedenselleştirme ve şiddeti saklama faktörlerine göre istatistiksel analizi yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirmeler Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis Testi kullanılarak yapılmıştır.

Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların yaş ortalaması 13.95±0.09 olup 93 (%74.40) tanesi erkekti. Katılımcıların Aile İçi Şiddete Yönelik Tutum Ölçeğinin alt faktörlerine göre değerlendirilmesi sonucunda, katılımcılar arasında şiddeti olağanlaştırma bakımından cinsiyete göre, şiddeti genelleştirme bakımından sigara kullanımına göre ve şiddeti nesnelleştirme bakımından ailesinde cezaevinde kalan olup olmaması durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu (p<0.05).

Sonuç: Bu çalışma suça sürüklenen çocukların aile içi şiddete yönelik tutumlarının hangi faktöre göre değişkenlik gösterdiği hakkında önemli veriler ortaya koymaktadır.

Keywords

Aile içi şiddet, suça sürüklenen çocuk, şiddeti algılama

References

• Çocuk Koruma Kanunu (2005). http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5395. 2005.
• Bulut MB. Üniversite öğrencilerinin aile içi şiddete yönelik tutumları. The Journal of Academic Social Science. 2015;3(7):403–415.
• Açıkel Gülel E, Daşbaş S. Suça sürüklenmiş erkek çocuklarla aile aidiyeti ve yaşam doyumu ilişkisi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 2019;30(3):965-987.
• Afşin R, Öğretir Özçelik AD. Suça sürüklenen çocuklar ı̇le suça sürüklenmeyen çocukların algıladıkları anne ve baba tutumları ı̇le ebeveyn bağlanma sti̇lleri̇ni̇n karşılaştırılarak ı̇ncelenmesi̇. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 2018;17(66):384-400.
• Ünal G.. Aile içi şiddet . Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2005;8(8). Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/spcd/issue/21112/227393.
• Kitiş Y, Şanlioğlu S. Bir aile içi şiddet olgusu; sır tutma ilkesi ile şiddeti ihbar etme yükümlülüğü arasındaki etik ikilem. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2007;11(11):7–11.
• Ayan S. Aggressiveness tendencies of the children exposed to domestic violence. Anatol J Psychiatry. 2007;8:206–214.
• Çelikten BB. Suça sürüklenmi̇ş çocukların olumlu sosyal i̇le saldırgan davranışlarının ai̇lesel faktörler bağlamında i̇ncelenmesi̇. İstanbul Ti̇caret Üni̇versi̇tesi̇ Sosyal Bi̇li̇mler Ensti̇tüsü Ai̇le Danişmanlığı Eği̇ti̇mi Anabi̇li̇m Dalı Ai̇le Danışmanlığı Eği̇ti̇mi̇ Yüksek Li̇sans Programı Yüksek Lisans Tezi. 2017.
• Şahin N, Dişsiz M. Sağlık çalışanlarında aile içi şiddete yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Uluslarası İnsan Bilimleri Dergisi. 2009;6(2):263–274.
• Tufan Kocak B, Unaldı Turkkan N, Harmancı Seren AK. Hemşirelik öğrencilerinin özsaygı düzeyleri ve aile içi şiddete yönelik tutumları arasındaki ilişki. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2014;1(2):81–88.
• Sağlam M, Kıvrak M, Baysal T. Ebeveyn ayrılığının çocukların suça sürüklenmesi üzerindeki etkilerinin incelenmesi. İnönü University International Journal of Social Sciences (INIJOSS). 2017;6(1):111–120.
• Besni İ. Üniversite Öğrencilerinin Aile İçi Şiddete Yönelik Tutumlarının Cinsiyet, Politik Görüş ve Şiddete Maruz Kalma Açısından İncelenmesi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2011, Yüksek Lisans Tezi.
• Turhan E, İnandı T, Özer C, Akoğlu S. Üniversite öğrencilerinde madde kullanımı, şiddet ve bazı psikolojik özellikler. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi. 2015;9(1):33–44.
• Balkıs M, Duru E, Buluş M. Şiddete yönelik tutumların özyeterlik, medya , şiddete yönelik inanç, arkadaş grubu ve okula bağlılık duygusu ile ilişkisi. Ege Eğitim Dergisi. 2005;6(2):81–97.
• Bolat-Demirbağ S. İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Şiddete Yönelik Tutum ve Zorba-Kurban Olma Durumlarının Aile İçi Şiddet Açısından İncelenmesi. Gaziosman Paşa Üniversitesi, 2010, Yüksek Lisans Tezi.
• Kültegin Ö, Itır T, Yılmazçetin Eke C. Okullarda Suç ve Şi̇ddeti̇ Önleme. Yeniden Yayınları no:17, İstanbul, 2006
• Salaçin S, Ergönen AT, Uyaniker ZD. Kadına yönelik şiddet. Klinik Gelişim. 1998;95–100.