Ergenlerde Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Sıklığının Araştırılması

Year 2014, Volume: 6 Issue: 3, 21 - 26, 01.12.2014

Uyan Z

https://doi.org/10.18521/ktd.70701

Cited By: 4

Abstract

Amaç: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) çocuklar ve ergenler arasında en sık görülen nörodavranışsal bozukluktur. Bu çalışmanın amacı ebeveyn ve öğretmen bildirimlerine göre ergenlerde DEHB ile bu duruma eşlik edebilen yıkıcı davranış bozukluklarından Karşıt Olma Karşı Gelme Bozukluğu (KOKGB) ve Davranım Bozukluğunun (DB) prevalansını araştırmaktır. Yöntem: Bu kesitsel çalışma Ankara ilinde Nisan-Haziran 2007 tarihleri arasında 9 okulda 251 ergenle yürütüldü. Çocuk ve ergenlerde davranım bozuklukları için DSM-IV’e dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği ve sosyodemografik özellikler için anket formu kullanıldı. Her öğrenci için hem sınıf öğretmenlerine hem de ailelere ayrı ayrı ölçek formu doldurtuldu. Bulgular: Aile ve öğretmenin ortak bildirimlerine göre, öğrencilerin %5,9’unda DEHB semptomları saptandı. DEHB sıklığı, ailelerin bildirimlerine göre %12,7, öğretmenlerin bildirimlerine göre ise %27,4 olarak tespit edildi. DEHB hem ailelerin, hem de öğretmenlerin bildirimlerine göre erkeklerde kızlara oranla anlamlı olarak daha fazla bulundu (p<0.001). DEHB semptomları ile sosyoekonomik düzey ve anne ve baba eğitim düzeyi arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Ailelerin bildirimlerine göre DEHB semptomlarına sahip olan ergenlerin %46,4’ünde KOKGB, öğretmenlerin bildirimlerine göre DEHB semptomlarına sahip olan ergenlerin de %52,5’inde KOKGB semptomları saptandı. Sonuç: DEHB ve diğer yıkıcı davranış bozukluklar ile bu bozuklukların ve yol açabileceği sorunlar hakkında öğretmenlerin ve ailelerin bilgilendirilmeleri sorunun daha erken fark edilip tedaviye erken başlanması ve ergene destek olunması açısından önemlidir

Keywords

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), Karşıt

References

• Lindemann C, Langner I, Kraut A, et al. Age-specific prevalence, incidence of new diagnoses, and drug treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder in Germany. J Child Adol Psychop 2012; (22)4: 307-14.
• Banaschewski T, Hollis C, Oosterlaan J, et al. Towards an understanding of unique and shared pathways in the psychopathophysiology of ADHD. Developmental Science 2005;(8)2: 132-40.
• Witthöft I, Koglin U, Petermann F. Comorbidity of aggressive behaviour and ADHD. Kindheit und Entwicklung 2010;(19)4: 218-27.
• Öncü B, Şenol S. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun etiyolojisi: Bütüncül yaklaşım. Klinik Psikiyatri 2002; 2002(5): 111-9.
• Kayaalp L. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu. İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Türkiye’de sık karşılaşılan psikiyatrik hastalıklar sempozyum dizisi 2008; 62: 147-52.
• Cantwell DP. Hyperactive children have grown up. What have we learned about what happens to them? Arch Gen Psychiatry 1985; 42(10): 1026-8.
• Faraone SV, Sergeant J, Gillberg C, et al. The worldwide prevalence of ADHD: is it an American condition? World Psychiatry 2003; 2(2): 104-13.
• Polanczyk G, Lima MS, Horta BL, et al. The worlwide prevalence of ADHD: A systematic review and metaregression analysis. Am J Psychiatry 2007; 164(6): 942-8.
• Polanczyk G, Rohde LA. Epidemiology of attention deficit/hyperactivity disorder across the lifespan. Current Opinion in Psychiatry 2007: 20(4): 386-92.
• Skounti M, Philalithis A, Galanakis E. Variations in prevalence of attention- deficit/hyperactivity disorder worlwide. Eur J Pediatr 2007; 166(2): 117-23.
• Rushton J L, Fantve K E, Clark S J. Use of practice guidelines in the primary care of children with attention deficit hyperactivity disorder. Pediatrics 2004; 114(1): 23-28.
• Barkley R A. Adolescents with attention deficit hyperactivity disorder: An overview of empirically based treatments. Journal of Psychiatric Practice 2004; 10(1): 39-56.
• Amerikan Psikiyatri Birliği. Psikiyatride Hastalıkların Tanımlandırılması ve Sınıflandırılması El Kitabı. Yeniden Gözden Geçirilmiş 4. Baskı (DSM-IV TR), Köroğlu E (çev. ed). Ankara Hekimler Yayınbirliği; 2001.
• Spencer TJ, Biederman J, Mick E. Attention deficit hyperactivity disorder: Diagnosis, lifespan, comorbidities and neurobiology. Ambulatory Pediatrics 2007; 7(1): 73-81.
• Simms M. Attention deficit hyperactivity disorder. In: Behrman R, Kliegman R, Hal B, Jenson N, eds. Nelson Textbook of Pediatrics. 17th ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co, 2004; 107-10.
• Motavallı N. Kentsel kesimde Türk ilkokul çocuklarında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun nörolojik bağlamda prevalansının araştırılması. Uzmanlık tezi: İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi, Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, 1994.
• Albayrak CE. Bursa ilinde bir ilkokul örnekleminde dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu sıklığı ve ilgili sosyodemografik özellikler. Uzmanlık Tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Psikiyatrisi Bilim Dalı, Bursa, 1998.
• Barbaresi WJ, Katusic SK, Colligan RJ. How common is attention deficit disorder? Incidence in a population based birth cohort in Rochester. Arc Pediatr Adolesc 2002; 156(3): 217-24.
• Weiss M, Weiss G. Attention deficit hyperactivity disorder. In: Lewis M, ed. Child and Adolescent Psychiatry. 3rd ed. Philadelphia Pa: Lippincott Williams & Wilkins, 2002; 645-70.
• Brown RT, Freeman WS, Perrin JM, et al. Prevalence and assessment of attention deficit hyperactivity disorder in primary care settings. Pediatrics 2006: 107(3); e43.
• Schachar R, Tannock R. Syndromes of hyperactivity and attention deficit. In: Ruttel M, Taylor E, eds. Child and Adolescent Pshychiatry. Oxford: Blackwell Science, 2002; 399-418.
• Szatmari P, Offord DR, Boyle MH: Ontario Child Health Study. Prevalence of attention deficit disorder with hyperactivity. J Child Psychol Psychiat 1989; 30(2): 219-23.
• Offord DR. Ontario child health study: Corralates of disorder. J Am Acad Child Adol Pshych 1989; 28(6): 856-60.
• Ersan EE, Doğan O, Doğan S, et al. The distribution of symptoms of attention- deficit/hyperactivity disorder and oppositional deficient disorder in school age children in Turkey. Eur Child Adolesc Psychiatry 2004; 13(6): 354-61.
• Takahashi K, Myawaki D, Suzuki F, et al. Hyperactivity and comorbidty in Japanese children with attention deficit hyperactivity disorder. Pshychiatry and Clinical Neurosciences 2007; 61(3): 255-62.
• Baumgartel A, Wolraixh M L, Dietrich M. Comparison of diagnostic criteria for attention deficit disorders in a German elemantary school sample. J Am Acad Child Adol Pshych 1995; 34(5): 629-38.
• Biederman J. Impact of comorbidity in adults with attention deficit hyperactivity disorder. The Journal of clinical pshycihatry 2004; 65(3): 3-7.
• Costello J E, Mustillo S. Prevalence and development of psychiatric disorders in childhood and adolescence. Arc Gen Psychiatry 2003; 60(8): 837-44.
• Özcan E, Eğri M, Kutlu O ve ark. Okul çağı çocuklarında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu yaygınlığı: Journal of Inönü University Medical Faculty 1998; 5(2,3): 138-42.