Aim: This study aims to
investigate knowledge and motivation levels of diabetic patients related to
medication adherence, and the factors effecting medication adherence.
Material and Method: Study sample in
this descriptive type of study consists of 85 patients who applied to
Endocrinology outpatient clinic of a university hospital, have been diagnosed with
diabetes mellitus at least one year before and volunteered to participate in
the study. A survey questioning personal information, socio-demographical
properties and daily habits, and "Modified Morisky Adherence Scale"
were performed on all patients by face-to-face interview. Analysis of data was
carried out on SPSS 15.0 software using chi-square, Fischer's exact chi-square
and Student t tests.
Results: Mean age of the participants was
55.58 ±13.35; fifty six (65.9%) of them were women. Fifty five (65.9%) patients
stated they were paying attention to eat regular meals and balanced diet, 30
(35.3%) patients stated they were exercising regularly. For medication
adherence, 64 (75.3%) patients were determined to have high motivation level,
76 (89.4%) patients were determined to have high knowledge level. Those who
paid attention to regular meals and balanced diet had significantly higher
motivation and knowledge levels.
Conclusion: Since diabetes
medications require dietary regulation, it is important that patients are
encouraged to pay attention for eating regular meals and have balanced diet.
Education of patients and their relatives to enhance their motivation would be
beneficial for developing habits to adhere to their medications.
Amaç: Bu araştırma,
diyabetli hastaların ilaç uyumu konusunda bilgi ve motivasyon durumlarını ve
ilaç uyumlarını etkileyen faktörleri incelemeyi amaçlamaktadır.
Materyal ve
Metod: Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın örneklemini bir
üniversite hastanesinin Endokrinoloji polikliniğine başvuran en az bir yıldır
diyabet tanısı olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 85 hasta oluşturmuştur.
Hastalara kişisel bilgiler, sosyo-demografik özellikler, yaşam alışkanlıklarını
içeren anket formu ve ‘Modifiye Morisky İlaç Uyum Ölçeği’ yüz yüze görüşme
tekniğiyle uygulanmıştır. Verilerin analizinde, SPSS 15.0 programı ile,
Ki-kare, Fisher’in kesin ki kare ve Student t testi yöntemleri kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların
yaş ortalaması 55.58 ±13.35 olup, 56 (%65.9)’sı kadındır. 56 (%65.9) kişi
düzenli ve dengeli beslenmeye dikkat ettiğini, 30 (%35.3) kişi ise düzenli
egzersiz yaptığını belirtmiştir. İlaç uyumu konusunda 64 (%75.3) kişinin
motivasyonu yüksek, 76 (%89.4) kişinin ise bilgi düzeyi yüksek olarak
saptanmıştır. Düzenli ve dengeli beslenmeye dikkat eden hastaların motivasyon
ve bilgi düzeyleri anlamlı olarak yüksek bulunmuştur.
Sonuç: Diyabet
ilaçlarının bir beslenme düzenine göre kullanılması gerektiğinden, uyumu
arttırmak için düzenli ve dengeli beslenmenin teşviki önemlidir. Hastalara ve
yakınlarına motivasyonu arttırıcı eğitimler verilmesinin, düzenli ilaç kullanma
alışkanlığı geliştirme konusunda faydalı olacağı düşünülmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 28, 2019 |
Acceptance Date | June 13, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 11 Issue: 2 |