Objective: Even though there are reports indicating positive
aspects of home-based caregiving of patients who are in need, there are also
noteworthy concerns that this may lead to a significant load on such caregivers
who are family members. The aim of our study is to investigate the attitudes of
these caregivers against the challenges of life compared to a control group.
Methods: Fifty caregivers who took care of their patients at
home and 50 persons who had no in-home care task were compared. A
questionnaire, scoring in five separate fields named as Thoughts against the
challenges of life (TAC), Perspective on life (PL), Problem solving ability
(PSA), Targets and ideals (TI) and Social support (SS), was conducted. It is
assumed that persons with higher scores do better against challenges of life.
Results: Seventy-six percent of Caregivers Group (CRG) were
women and 58% of them were housewives. PL scores of CRG were significantly
lower, but the PSA scores of them were significantly higher compared to those
of CNG. Univariate analyses revealed that caregiving status, age and gender had
no significant impact on any of the scores, but the duration of education had
significantly affected the scores of PL. PL scores of subgroups educated 5
years or less were significantly lower in CRG compared to CNG group.
Conclusion: Care-giving seems to have a
positive impact on PSA scores, but a negative one on PL scores. Education was
the variable most widely effecting field scores, both in positive and in
negative directions.
Key words
Home-based patient
care, Caregivers, Mental health of caregivers, Attitudes of caregivers
Evde
Hasta Bakımı Yapan Kişilerin Karşılaştığı Zorluklar: Geçerli Bir Ölçek
Aracılığıyla Elde Edilen Verilerin Analizi
ÖZ
Amaç: Bakıma
muhtaç kişilerin kendi evlerinde bakımıyla ilgili olumlu bildirimler vardır;
fakat evde bakımın aile üyesi olan bakıcılar üzerinde önemli bir yük oluşturabileceği
konusunda kayda değer endişeler de vardır. Amacımız, bakıma muhtaç kişilere
evlerinde bakım hizmeti veren hane halkından kişilerin, hayatın güçlüklerine
karşı tutumlarını araştırmak ve bu tutumları bir kontrol gurubuyla karşılaştırmaktır.
Gereç
ve Yöntem: Hastalarına evlerinde bakım veren 50 bakıcı ve
bakıcılık yapmayan 50 kişi karşılaştırılmıştır. Çalışmaya katılan kişilerin
hayatın güçlüklerine karşı tutumları, daha önce geçerliliği gösterilmiş bir anket-ölçekle
değerlendirildi. Bu anket-ölçekteki sorular, güçlüklere karşı düşünceler (GKD),
hayata bakış (HB), problem çözme (PÇ), hedef ve idealler (Hİ) ve sosyal destek
(SD) olmak üzere beş ayrı alanda skorlar üretmektedir. Skorların yüksek olması
olumlu olarak değerlendirilmektedir.
Bulgular: Bakıcı Gurubunun (BG) %76’sı kadın ve %58’i ev hanımlarından
oluşuyordu; %54’ü beş yıl veya daha az eğitim almıştı. Bakıcı Gurubunun HB
skorları KG’ye göre anlamlı şekilde düşük, buna karşılık PÇ skorları anlamlı şekilde
daha yüksekti [Mann-Whitney U test, sırasıyla, 2,48±1,0 karşılık 3,0±0,79,
p=0,006 ve 4,59±0,45 karşılık 4,28±0,69, p=0,035]. Univariate analiz sonuçları,
hastabakıcılık durumu, yaş ve cinsiyetin, skorların hiçbiri üzerinde anlamlı
etkide bulunmadığını gösterdi, fakat eğitim süresinin HB [F(1,95)=8,534, p=0,004] ve SD
[F(1,95)=13,673, p=0,001] skorlarını anlamlı şekilde etkilediği görüldü. Beş
yıl ve daha az eğitim alan alt-guruplarda HB skorları BG’de, KG’ye göre anlamlı
olarak daha düşüktü [(BG: n=27, ort±se=2,22±0,20; KG:n=21, ort±se= 2,90±0,15,
t-testi, p=0,009)]. Sonuç: Hastabakıcılığın
PÇ üzerinde olumlu, fakat HB skorları üzerinde negatif etkileri olduğu
görülüyor. Eğitimin, alan skorlarını, olumlu veya olumsuz yönde, en çok
etkileyen değişken olduğu görüldü.
Anahtar
kelimeler
Evde hasta bakımı,
Hastabakıcılar, Hastabakıcıların zihinsel sağlığı, Hastabakıcıların tutumları
Amaç: Bakıma muhtaç kişilerin kendi evlerinde bakımıyla ilgili olumlu bildirimler vardır; fakat evde bakımın aile üyesi olan bakıcılar üzerinde önemli bir yük oluşturabileceği konusunda kayda değer endişeler de vardır. Amacımız, bakıma muhtaç kişilere evlerinde bakım hizmeti veren hane halkından kişilerin, hayatın güçlüklerine karşı tutumlarını araştırmak ve bu tutumları bir kontrol gurubuyla karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Hastalarına evlerinde bakım veren 50 bakıcı ve bakıcılık yapmayan 50 kişi karşılaştırılmıştır. Çalışmaya katılan kişilerin hayatın güçlüklerine karşı tutumları, daha önce geçerliliği gösterilmiş bir anket-ölçekle değerlendirildi. Bu anket-ölçekteki sorular, güçlüklere karşı düşünceler (GKD), hayata bakış (HB), problem çözme (PÇ), hedef ve idealler (Hİ) ve sosyal destek(SD) olmak üzere beş ayrı alanda skorlar üretmektedir. Skorların yüksek olması olumlu olarak değerlendirilmektedir.
Bulgular: Bakıcı Gurubunun (BG) %76’sı kadın ve %58’i ev hanımlarından oluşuyordu; %54’ü beş yıl veya daha az eğitim almıştı. Bakıcı Gurubunun HB skorları KG’ye göre anlamlı şekilde düşük, buna karşılık PÇ skorları anlamlı şekilde daha yüksekti [Mann-Whitney U test, sırasıyla, 2,48±1,0 karşılık 3,0±0,79, p=0,006 ve 4,59±0,45 karşılık 4,28±0,69, p=0,035]. Univariate analiz sonuçları, hastabakıcılık durumu, yaş ve cinsiyetin, skorların hiçbiri üzerinde anlamlı etkide bulunmadığını gösterdi, fakat eğitim süresinin HB [F(1,95)=8,534, p=0,004] ve SD [F(1,95)=13,673, p=0,001] skorlarını anlamlı şekilde etkilediği görüldü. Beş yıl ve daha az eğitimalan alt-guruplarda HB skorları BG’de, KG’ye göre anlamlı olarak daha düşüktü [(BG: n=27, ort±se=2,22±0,20; KG:n=21, ort±se= 2,90±0,15, t-testi, p=0,009)].
Sonuç: Hastabakıcılığın PÇ üzerinde olumlu, fakat HB skorları üzerinde negatif etkileri olduğu görülüyor. Eğitimin, alan skorlarını, olumlu veya olumsuz yönde, en çok etkileyen değişken olduğu görüldü.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 4, 2020 |
Acceptance Date | March 9, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 2 |