Amaç
Oksidatif stresin, birçok hastalığın patofizyolojisinde rol oynadığı gösterilmiş ve bu da onu popüler ancak tartışmalı bir araştırma alanı haline getirmiştir. Vitiligo hastalarında, artmış oksidatif stres sonucu seçici melanosit hasarının gelişmiş olabileceği yönünde bazı kanıtlar vardır. Bu çalışmanın amacı, vitiligo hastalarında oksidatif stresin lipid, protein ve nükleik asit metabolizması üzerindeki etkisini araştırmaktır.
Metod
Son üç ayda yeni oluşan lezyonları olan ancak tedavi edilmemiş generalize vitiligolu hastalarda ve sağlıklı kontrollerde, serum oksidatif stres belirteçlerini ölçmek için ELISA metodunu kullandık. Reaktif oksijen türevlerinin lipid, protein, nükleik asit metabolizması ve mitokondri üzerindeki etkisini incelemek için sırasıyla malondialdehit (MDA), 2,4-dinitrofenil hidrazon (DNPH), 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin (8-OHdG) ve ayırıcı protein 2 (UCP2) seviyeleri ölçüldü.
Bulgular
Çalışmaya 64 aktif generalize vitiligo hastası ve benzer yaş ve cinsiyet dağılımına sahip 20 sağlıklı kontrol olmak üzere toplam 84 katılımcı dahil edildi. Vitiligo hastalarının serumunda sağlıklı kontrollere göre anlamlı olarak azalmış MDA (ng/mL, ortalama±SS=12±19; 33.4±35.9), DNPH (ng/mL, ortalama±SS=2±3.1; 6±7.4), 8-OHdG (ng/mL, ortalama±SS=11.7±17.9; 32.7±37) ve UCP2 (ng/mL, ortalama±SS=8.7±13.7; 21.5±28.4) seviyeleri tespit edildi.
Sonuç
Oksidatif stresin vitiligo patofizyolojisinde rol oynadığına dair önemli kanıtlar olmasına rağmen, metodolojideki heterojenlik, oksidatif stres yolaklarının karmaşıklığı ve olası yayın yanlılığı açısından çalışmalar dikkatli bir şekilde yorumlanmalıdır. Vitiligonun merkezi patofizyolojisinde oksidatif stresin ne kadar önemli olduğunu ve öncelikle hangi yolakları etkilediğini belirlemek için standart bir metodoloji kullanan büyük ölçekli çalışmalar gereklidir.
Objective
Oxidative stress has been shown to play a role in the pathophysiology of several diseases, making it a popular yet contentious research area. There is some evidence that selective melanocyte destruction may have developed in vitiligo patients as a result of elevated oxidative stress. The purpose of this study is to investigate the impact of oxidative stress on lipid, protein, and nucleic acid metabolism in vitiligo patients.
Method
We used ELISA method to measure serum oxidative stress markers in patients with generalized vitiligo who had newly formed lesions in the previous three months but had not been treated, as well as healthy controls. Malondialdehyde (MDA), 2,4-dinitrophenyl hydrazone (DNPH), 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG), and uncoupling protein 2 (UCP2) levels were measured to assess the influence of reactive oxygen derivatives on lipid, protein, nucleic acid metabolism, and mitochondria, respectively.
Results
The study included 84 participants, including 64 active generalized vitiligo patients and 20 healthy controls with similar age and gender distribution. In the serum of vitiligo patients, we detected significantly lower levels of MDA (ng/mL, mean±SD=12±19; 33.4±35.9), DNPH (ng/mL, mean±SD=2±3.1; 6±7.4), 8-OHdG (ng/mL, mean±SD=11.7±17.9; 32.7±37) and UCP2 (ng/mL, mean±SD=8.7±13.7; 21.5±28.4).
Conclusion
Although there is significant evidence that oxidative stress plays a role in the pathophysiology of vitiligo, the studies should be interpreted cautiously due to the heterogeneity in the methodology, complexity of the oxidative stress pathways, and potential publication bias. Large-scale studies using a standardized methodology are required to determine how significant oxidative stress is in the core pathophysiology of vitiligo and which pathways it primarily affects.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 29, 2022 |
Acceptance Date | April 11, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 14 Issue: 2 |