Siyasi Lider Değerlendirme Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması Çalışması

Year 2020, Volume: 2 Issue: 3, 163 - 170, 01.12.2020

Gökçe Özkılıçcı , Nihal Mamatoğlu

https://doi.org/10.35365/ctjpp.20.03.19

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı Cohen ile arkadaşları (2004) tarafından geliştirilen Siyasi Lider Değerlendirme Ölçeği’nin (SLDÖ) Türkçeye adaptasyonu için yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmalarını sunmaktır. Bu çalışmada, orijinal çalışmaya sadık kalmakla beraber; liderlerin seçim beyannameleri oluşturulurken Türk kültürüne uygun ifadeleri barındıracak şekilde düzenlemeler yapılmıştır. Çalışma örneklemi İstanbul’da bulunan bir vakıf üniversitesinde eğitimine devam eden 112 katılımcıdan oluşmaktadır. Siyasi Lider Değerlendirme Ölçeğinde, üç farklı siyasi liderin (karizmatik lider, görev odaklı lider, ilişki odaklı lider) seçim konuşmaları yer almaktadır. Her bir lider için ayrı değerlendirme yapmak üzere her bir beyannamenin altında beş maddelik bir ölçek bulunmaktadır. Araştırma sonunda her bir liderlik beyannamesi altındaki ölçekler için ayrı ayrı faktör analizleri gerçekleştirilmiş ve ölçeklerin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğu görülmüştür. Ölçek iç güvenirliğine madde test korelasyonları ile bakılmış, ayrıca ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliğini test etmek için Gençöz ve Öncül (2012) tarafından geliştirilen Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği (TKÖÖ) kullanılmıştır. Yapılan analizler sonunda elde edilen bulgular SLDÖ’nin Türkçe versiyonunun psikometrik özellikleri görgül olarak ortaya konulmuş geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu ortaya koymuştur.

Keywords

Siyasi Lider Stilleri, Karizmatik Liderlik, Görev Odaklı Liderlik, İlişki Odaklı Liderlik, Ölçek Geliştirme

References

• Anderson, N., Öneş, D. S., Sinangil, H. K. ve Viswesvaran, C. (2009). Endüstri, iş ve örgüt psikolojisi el kitabı 2. cilt: örgüt psikolojisi, İstanbul: Literatür Yayınları.
• Aykanat, Z. (2010). Karizmatik Liderlik ve Örgüt Kültürü İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
• Barbaranelli, C., Caprara, G. V., Vecchione, M. ve Fraley, C. R. (2007). Voters’ personality traits in presidential elections. Personality and Individual Differences, 42(7), 1199-1208.
• Bass, B. ve Avolio, B. (1995). MLQ multifactor leadership questionnaire. Mind Garden.
• Bass, B. (1990). Bass & Stogdill's handbook of leadership (3rd Ed.), New York: The Free Press.
• Bass, B. M. ve Avolio, B. J. (1996). Multifactor leadership questionnaire. European Journal of Psychological Assessment.
• Bono, J. E., Hooper, A. C. ve Yoon, D. J. (2012). Impact of rater personality on transformational and transactional leadership ratings. Leadership Quarterly, 23(1), 132-145.
• Bowers, M. R., Hall, J. R. ve Srınıvasan, M. M. (2017). Organizational culture and leadership style: the missing combination for selecting the right leader for effective crisis management. Business Horizons, 60(4), 551-563.
• Brown, B. B. (2003). Employees' Organizational Commitment and Their Perceptions of Supervisors' Relations-Oriented and Task-Oriented Leadership Behaviors. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Virginia Tech.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.Caprara, G. V., Barbaranelli, C. ve Zimbardo P. G. (1999). Personality profiles and political parties. Political Psychology, 20(1), 175-197.
• Caprara, G. V., Schwartz, S., Capanna, C., Vecchione, M. ve Barbaranelli, C. (2006). Personality and politics: values, traits, and political choice. Political Psychology, 27(1), 1-28.
• Caprara, G. V., Vecchione, M., Barbaranelli, C. ve Fraley, R. C. (2007). When likeness goes with liking: the case of political preference. Political Psychology, 28(5), 609-631.
• Cherulnik, P. D., Donley, K. A., Wiewel, T. S. R. ve Miller, S. R. (2001). Charisma is contagious: the effect of leaders’ charisma on observers’ affect. 1. Journal of Applied Social Psychology, 31(10), 2149-2159.
• Cohen, F., Solomon, S., Maxfield, M., Pyszczynski, T. ve Greenberg, J. (2004). Fatal attraction: the effects of mortality salience on evaluations of charismatic, task-oriented, and relationship-oriented leaders. Psychological Science, 15(12), 846-851.
• Conger, J. A. ve Kanungo, R. N. (1994). Charismatic leadership in organizations: perceived behavioral attributes and their measurement. Journal of Organizational Behavior, 15(5), 439-452.
• Eagly, A. H., Johannesen-Schmidt, M. C. ve Van Engen, M. L. (2003). Transformational, transactional, and laissez-faire leadership styles: a meta-analysis comparing women and men. Psychological Bulletin, 129(4), 569-591.
• Ehrhart, M. G. ve Klein, K. J. (2001). Predicting followers' preferences for charismatic leadership: the influence of follower values and personality. The Leadership Quarterly, 12(2), 153-179.
• Elgie, R. (1995). Political leadership in liberal democracies. London: Macmillan International Higher Education.
• Fey, C. F., Adaeva, M. ve Vitkovskaia, A. (2001). Developing a model of leadership styles: what works best in Russia? International Business Review, 10(6), 615-643.
• Gençöz, T. ve Öncül, Ö. (2012). Examination of personality characteristics in a Turkish sample: Development of basic personality traits inventory. The Journal of General Psychology, 139(3), 194-216.
• Hermann, M. G. (2005). Assessing leadership style: A trait analysis. In J. Post (Eds.), The psychological assessment of political leaders (pp. 178-212). USA: The University of Michigan Press.
• Hetland, H., Sandal, G. M. ve Johnsen, T. B. (2008). Followers' personality and leadership. Journal of Leadership & Organizational Studies, 14(4), 322-331.
• Howell, Jane J. M. ve Frost, P. J. (1989). A laboratory study of charismatic leadership. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 43(2), 243-269.
• Kaarbo, J. ve Hermann, M. G. (1998). Leadership styles of prime ministers: How individual differences affect the foreign policymaking process. The Leadership Quarterly, 9(3), 243-263.
• Keller, T. (1999). Images of the familiar: Individual differences and implicit leadership theories. Leadership Quarterly, 10(4), 589-607.
• Kellerman, B. (2012). The end of leadership. New York, NY: Harper Business.
• Morrell, K. ve Hartley, J. (2006). A model of political leadership. Human Relations, 59(4), 483-504.
• Rhodes, R. A. ve Hart, P. (2014). The oxford handbook of political leadership. United Kingdom: Oxford University Press.
• Schoen, H. ve Schumann, S. (2007). Personality traits, partisan attitudes, and voting behavior. Evidence from Germany. Political Psychology, 28(4), 471-498.
• Schyns, B. ve Sanders, K. (2007). In the eyes of the beholder: Personality and the perception of leadership. Journal of Applied Social Psychology, 37(10), 2345-2363. Simonton, D. K. (1988). Presidential style: Personality, biography, and performance. Journal of Personality and Social Psychology, 55(6), 928-936.
• Vecchione, M., González Castro, J. L. ve Caprara, G. V. (2011). Voters and leaders in the mirror of politics: Similarity in personality and voting choice in Italy and Spain. International Journal of Psychology, 46(4), 259-270.
• Weber, M. (1946). The sociology of charismatic authority. In Gerth, H. H. ve Mills, C. W. (Eds.) From Max Weber: essays in sociology (pp. 245-252). New York, NY Oxford University Press.
• Williams, E. A., Pillai, R., Lowe, K. B., Jung, D. ve Herst, D. (2009). Crisis, charisma, values, and voting behavior in the 2004 presidential election. The Leadership Quarterly, 20(2), 70-86.
• Young, O. R. (1991). Political leadership and regime formation: on the development of institutions in international society. International Organization, 45(3), 281-308.