Abstract
Öğrencileri; zihinleri birer "boş levha" olan pasif alıcılar olarak gören geleneksel eğitim anlayışı yerine onları, bilgiyi keşfeden, birbiri ile ilişkilendirerek yenilerini üreten ve transfer eden bireyler olarak görmek,çağdaş Batı eğitim anlayışının felsefesini oluşturmaktadır. Bu anlayış,üniversite öğretim elemanlarını; öğrencilerinin zeka ve yeteneklerini en üst düzeyde geliştirmelerine yardımcı olmak suretiyle onların, başarılı birer meslek insanı olarak topluma katılmalarını sağlama görevi ile karşı karşıya getirmiştir, iş ve çalışma hayatında bireylerin bir biriyle amansız şekilde yarışmasını gerektiren bu anlayış, eğitimin yarışmacı karaktere sahip hale gelmesi sonucunu doğurmuştur. Günümüz Amerikan yükseköğretimi ve pek çok fenomeni ile yakından etkilediği Türk yüksek öğretim sisteminin belirgin karakteri, yarışmacı anlayışa sahip oluşudur. Öte yandan hızla değişen dünyamızda hemen her büyük başarının arkasında uyumlu bir "ekip çalışması" bulunduğu gerçeği de yadsınamaz. Ekip çalışmasına yatkın bireylerin yetiştirilmesinin yolu yarışmacı ya da bireyselci eğitim anlayışı olmamalıdır.Bu makalede, iş birliğine dayalı (kubaşık) öğrenme yönteminin yükseköğretim kurumlarımızda etkili bir ögrenme öğretme yöntemi olarak uygulanıp uygulanamayacağı tartışılmış, konuya ilişkin literatür gözden geçirilerek uygulamada dikkat edilecek hususlar belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Öğrencileri; zihinleri birer "boş levha" olan pasif alıcılar olarak gören geleneksel eğitim anlayışı yerine onları, bilgiyi keşfeden, birbiri ile ilişkilendirerek yenilerini üreten ve transfer eden bireyler olarak görmek,çağdaş Batı eğitim anlayışının felsefesini oluşturmaktadır. Bu anlayış,üniversite öğretim elemanlarını; öğrencilerinin zeka ve yeteneklerini en üst düzeyde geliştirmelerine yardımcı olmak suretiyle onların, başarılı birer meslek insanı olarak topluma katılmalarını sağlama görevi ile karşı karşıya getirmiştir, iş ve çalışma hayatında bireylerin bir biriyle amansız şekilde yarışmasını gerektiren bu anlayış, eğitimin yarışmacı karaktere sahip hale gelmesi sonucunu doğurmuştur. Günümüz Amerikan yükseköğretimi ve pek çok fenomeni ile yakından etkilediği Türk yüksek öğretim sisteminin belirgin karakteri, yarışmacı anlayışa sahip oluşudur. Öte yandan hızla değişen dünyamızda hemen her büyük başarının arkasında uyumlu bir "ekip çalışması" bulunduğu gerçeği de yadsınamaz. Ekip çalışmasına yatkın bireylerin yetiştirilmesinin yolu yarışmacı ya da bireyselci eğitim anlayışı olmamalıdır.Bu makalede, iş birliğine dayalı (kubaşık) öğrenme yönteminin yükseköğretim kurumlarımızda etkili bir ögrenme öğretme yöntemi olarak uygulanıp uygulanamayacağı tartışılmış, konuya ilişkin literatür gözden geçirilerek uygulamada dikkat edilecek hususlar belirlenmiştir.
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 1, 2001 |
| Published in Issue | Year 2001 Volume: 28 Issue: 28 |