Öğretmen Adaylarının Çocuklardaki Dil ve Konuşma Bozukluklarına Yönelik Tutum ve Bilgilerinin Değerlendirilmesi

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 13 - 22, 01.06.2018

Ayşe Aydın Uysal Gülşah Tura

https://doi.org/10.33400/kuje.425174

Cited By: 3

Abstract

Dünyada ve ülkemizde dil ve konuşma bozukluğu olan kişilerin sayısı her
geçen gün artmaktadır (McLeod & McKinnon, 2007, s.41). Bu bozukluklar
bireyin akademik performansını olumsuz yönde etkilemekte ve kişilerin
psikososyal uyumlarını azaltmaktadır. 
Öğretmenlerin bu bozukluğa sahip çocukların tanılanması, sağaltımı ve
izlenmesi süreçlerinde kritik bir rolü bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı
öğretmen adaylarının dil ve konuşma bozukluklarına yönelik bilgi düzeyi ve
tutumlarının araştırılmasıdır. Araştırmanın katılımcılarını Kocaeli
Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne devam eden ve rastgele örnekleme yöntemiyle
seçilen farklı bölümlerden son sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Bu çalışma
toplam 40 katılımcı ile yürütülmüştür. Katılımcıların 21’i kadın 19’u erkektir.
Araştırmada Togram ve Maviş (2009, s.74) tarafından dil ve konuşma
bozukluklarına yönelik tutum ve bilgileri belirlemek amacıyla geliştirilen bir
anket kullanılmıştır. Anketin ilk bölümünde dil ve konuşma bozukluğu olan
çocukların akademik ve sosyal başarıları ile ilgili 10 madde ve terapi
gereksinimleri hakkında 10 madde olmak üzere toplam 20 tutum maddesi yer
almaktadır. Tutum maddelerinin değerlendirmesi Likert tipinde üçlü
derecelendirme kullanılarak yapılmıştır. Ölçeğin sonunda katılımcılara dil ve
konuşma bozukluklarının nedenleri açık uçlu bir biçimde sunulmuştur.
Araştırmada veri toplama aracı olarak kullanılan anket, öğretmen adaylarına
araştırmacılar tarafından elden ulaştırılarak uygulanmıştır. Uygulama sonucunda
elde edilen veriler SPSS 21.0 paket programında analiz edilerek yorumlanmıştır.
Tespit edilen bulgular, frekans ve yüzde kullanılarak ifade edilmiştir. Bu
bulgulara göre aday öğretmenlerin büyük çoğunluğu (77.5%) dil ve konuşma
terapilerinin okul gibi sosyal ortamlar yerine bireysel terapi odalarında
gerçekleştirilmesi gerektiğini, yarıdan fazlası (87.5%) dil ve konuşma
bozukluğu olan bireylerin terapide öğrendikleri yetileri öğretmenlerden
herhangi bir destek almadan diğer sosyal ortamlara kolaylıkla
genelleyebileceğini belirtmişlerdir. Katılımcıların tümünün(100 %) bireysel
terapileri izleme ve konu ile ilgili bilgilendirilme konusunda pozitif bir
tutumları bulunmaktadır.  Katılımcıların
büyük çoğunluğu (60%) dil ve konuşma bozukluklarının nedeninin psikolojik olduğunu
düşünmekte ve bu durumun ilerideki öğrenme güçlükleri açısından risk faktörü
olacağını belirtmektedir. Örneklemin %75’i ise dil ve konuşma bozukluklarının
ileride okuma güçlüklerine yol açacağı ile ilgili ifadeye katılmamıştır.

Keywords

Dil, Konuşma, Tutum, Bilgi düzeyi, Öğretmen adayları, Tutum

Candidate Teachers’ Attitude and Knowledge Toward Speech and Language Disorders in Children

Abstract

Number of people with speech and language disorders is
increasing every day (McLeod & McKinnon, 2007, p. 41). This can negatively
impact the academic performance and decrease the psychosocial well-being of the
people with speech and language disorders. Teachers play a significant role in
diagnosing and treatment of these disorders. Thus, the aim of this study is to
investigate the knowledge and attitudes of candidate teachers towards speech
and language disorders. The sample consisted of 40 candidate teachers from
Kocaeli University and a self-administered survey by Togram and Mavis (2009,
s.74) was completed. The main findings of the study reveal that the majority of
the candidate teachers believe that speech and language therapies should be
carried in therapy rooms instead of social settings like schools. More than
half of the participants (77.5%) agreed that people with speech and language
disorders can easily transfer the learned abilities in therapies without any
additional support from the teachers (87.5%). All of the participants (100 %)
have positive attitudes observing the therapy sessions and know the importance
of being informed about the communicational needs of the students. The majority
of participating candidate teachers also believed that the causes of speech and
language disorders are psychological (60 %) and these are also risk factors for
the future learning disorders. Most of the candidate teachers disagreed with
the statement that children will not be able to learn reading because of the
speech problems (75%).

Keywords

Attitude, Candidate teacher, Language, Level of knowledge, Speech

References

• Antoniazzi D., Snow P., Dickson-Swift, V. (2010). Teacher identification of children at risk forlanguage impairment in the first year of school. International Journal of Speech-Language Pathology 12(3), 244-252. doi: 10.3109/17549500903104447.
• ASHA (American Speech-Language-Hearing Association) (2007).The Scope of Practice in speech-language pathology. American Speech-Language-Hearing Association.
• Çiyiltepe, M. (2005). Dil ve Kavram Gelişimi. (ed. Topbaş, Seyhun) Ankara: Kök Yayıncılık.
• Dockrell J., Lindsay G (2000). Meeting the needs of children with specific speech and language difficulties. European Journal of Special Needs Education 15(1), 24-41. doi:10.1080/088562500361682.
• Felsenfeld S., Broen P.A., McGue M. (1994). A 28-year follow up of adults with a history of moderate phonological disorder: Educational and occupational results. Journal of Speech and Hearing Research 37(6), 1341-1353.
• Hartas D. (2004). Teacher and speech-language therapist collaboration: Being equal and achieving a common goal? Child Language Teaching and Therapy 20(1), 33-54. doi: 10.1191/0265659004ct262oa.
• Blood, G.W., Robins, L.A., Blood, I.M., Boyle, M.P., Finke, E. (2011). Bullying, school based speech-language pathologşsts, and English learners: seriousness, intervention, and strategy selection. Perspectives on School-based Issues 12(4), 128-131. doi: 10.1044/sbi12.4.128.
• Kersner M. (1996). Working together for children with severe learning disabilities. Child Language Teaching and Therapy 12(1), 17-28.
• Konrot, A., Levent, B. (1991). Konuşma sorunlu çocuklar ve eğitimleri, 1. Özel Eğitim Konseyi. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı Ankara: 13-15 Mayıs.
• Konrot, A. (1998). Sözel Dil ve Konuşma Sorunları, (Ed. Eripek S). Özel Eğitim. Anadolu Üniversitesi AÖF İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, Ünite 7.
• Konrot, A. (2003). Okul Öncesi Dönemde Dil ve Konuşma Sorunları, In: Çocukta Dil Ve Kavram Gelişimi. (Ed. Topbaş S.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Law J., Boyle J., Harris F., Harkness A, Nye C (2000a). Prevalence and natural history of primary speech and language delay: Findings from a systematic review of the literature. International Journal of Language and Communication Disorders 35(2), 165-188.
• Law J., Lindsay G., Peacey N., Gascoigne M., Soloff N., Radford J. … Fitzgerald L (2000b) Provision for children with speech and language needs in England and Wales: Facilitating communication between education and health services. Nottingham, UK: Department for Education and Employment.
• Maviş, İ. (2011). Dil ve Konuşma Bozukluğu Olan Öğrenciler. (ed. Doç. Dr. İ.H. Diken), Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim, 4. Baskı,Ankara: Pegem A Akademi Yayınları.
• McLeod S., McKinnon DH (2007). Prevalence of communication disorders compared with other learning needs in 14,500 primary and secondary school students. International Journal of Language and Communication Disorders 42, 37–59.
• Öğe, Ö. (2004). İlköğretim 1. Basamak Dönemi Çocuklarda Dil ve Konuşma Bozukluklarının Öğretmenlerden Bilgi Alma Yoluyla Belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Tanrıdağ, O. Nöroloji Pratiğinde Konuşma ve Dil Bozuklukları (2009). Türk Nöroloji Dergisi;15, 155-160.
• Tollerfield I. (2003). The process of collaboration within a special school setting: An exploration of the ways in which skills and knowledge are shared and barriers overcome when a teacher and speech and language therapist collaborate. Child Language Teaching and Therapy 19(1): 67-84. doi: 10.1191/0265659003cct244oa.
• Topbaş, S., Konuşma Dilinin Evrim Sürecinde İletişim-Dil Konuşma Bağlantısı, Dil ve KAvram Gelişimi, S. Topbaş (Ed.), Kök Yayıncılık, Ankara, (2007).
• Togram, B., Mavis, İ. (2009). Aileler, Öğretmenler ve Dil ve Konuşma Terapistlerinin Çocuklardaki Dil ve Konuşma Bozukluklarına Yönelik Tutum ve Bilgilerinin Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 10 (1) 71-85.
• Maviş, İ., Toğram, B., Akyüz Togram, A. (2005, Ekim). Okulöncesi ve ilköğretim öğretmenlerinin dil ve konuşma bozukluklarına yönelik görüşleri. 15. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Ankara.
• McCormack J., Harrison L.J., McLeod S., McAllister L. (2011). A nationally representative study of the association between communication impairment at 4-5 years and children's life activities at 7-9 years. Journal of Speech, Language and Hearing Research 54(5), 1328- 1348. doi: 10.1044/1092-4388(2011/10-0155).
• McLeod S., Press F., Phelan C. (2010). The (in)visibility of children with communication impairment in Australian health, education, and disability legislation and policies. Asia Pacific Journal of Speech, Language, and Hearing 13(1), 65-75.
• Navsaria, I., Pascoe, M., Kathard, H. (2011). It’s not just the learner, it’s the system! Teacher’s perspectives on written language difficulties: Implications for speech – language therapy. South African Journal of Communication Disorders. 58, 2, 1-34.
• Sadler, J. (2005). Knowledge, attitudes and beliefs of the mainstream teachers of children with a preschool diagnosis of speech/language impairment. Child Language Teaching and Therapy, 21 (2), 147–163.
• Wright J.A., Kersner M. (1999). Teachers and speech and language therapists working with children with physical disabilities: Implications for inclusive education. British Journal of Special Education 26(4), 201-205.
• Wright J.A., Kersner M. (2004). Short-term projects: The standards fund and collaboration between speech and language therapists and teachers. Support for Learning 19(1), 19-23. doi: 10.1111/j.0268-2141.2004.00313.