Bitki Biyoteknolojisinde Genetik Kaynakların Önemi

Year 2017, Volume: 10 Issue: 2, 134 - 144, 31.12.2017

Doğan İlhan

Abstract

Bitki
genetik kaynakları tarihsel sürecin gelişimi paralelinde çeşitli çalışmalar
sonucu ortaya çıkarılmış olan temel kaynaklardır. Bunlar günümüzde modern
varyeteler olarak adlandırdığımız çeşitli bitkilerin geliştirilmesinde
kullanılan, genetiksel özelliklerini korumuş olan atasal canlı materyallerdir.
Farklı coğrafyalara ait özellikleri taşıması, farklı ekolojik çevrelere ait
özellikleri yansıtması, yüksek düzeyde allelik zenginlik içermesi, tarımsal
faaliyetlerle birlikte yeni çeşitlerin geliştirilmesine olanak tanıması ve en
önemlisi de geçmişten beri sahip olduğu zengin genetik özellikleri koruyarak
nesiller boyunca aktarması bitki genetik kaynaklarının önemini açık bir şekilde
ortaya koymaktadır. Yapılan bu derlemede bitki genetik kaynaklarının farklı
sınıfları ile birlikte özellikle bitki biyoteknolojisinde ve tarımsal ıslah
çalışmalarındaki mevcut durumu hakkında bilgi verilecek ve bitki genetik
kaynaklarının önemi vurgulanacaktır.    

Keywords

Bitki, Biyoteknoloji, Genetik Kaynak, Islah, Varyete

References

• KAYNAKLAR
• Altındal D., Akgün İ. (2015). Bitki Genetik Kaynakları ve Tahıllardaki Durumu. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 12(1): 147-153.
• Balkaya A., Yanmaz R. (2001). Bitki Genetik Kaynaklarının Muhafaza İmkanları ve Tohum Gen Bankalarının Çalışma Sistemleri. Ekoloji Çevre Dergisi, 10(39): 25-30.
• Bradshaw J.E. (2017). Plant Breeding: past, present and future. Euphytica, 213:60.
• Deo P.C., Tyagi A.P., Taylor M., Harding R., Becker D. (2010). Factor Affecting Somatic Embryogenesis and Transformation in Modern Plant Breeding. The South Pacific Journal of Natural and Aplied Sciences, 28(1): 27-40.
• Gepts P. (2006). Plant Genetic Resources Conservation and Utilization: The Accomplishments and Future of a Societal Insurance Policy. Crop Sci. 46: 2278-2292.
• Haussmann B.I.G., Parzies H.K., Presterl T., Susic Z., Miedaner T. (2004). Plant genetic resources in crop improvement. Plant Genetic Resources. 2(1): 3-21.
• Henry R.J. (2017). Aplication of Genomics to Enhance Utilization of Plant Genetic Resources. Indian Journal of Plant Genetic Resources, 30(1): 20-24.
• Jarvis D.I., Hodghin T. (1998). Strengthening the Scientific Basis of In Situ Conservation of Agricultural Biodiversity On-farm. Options for data collecting and analysis. Proceedings of a Workshop to Develop Tools and Procedures for In Situ Conservation On-farm, 25-29 August 1997, Rome, Italy, IPGRI.
• Jauhar P.P. (2006). Modern Biotechnology as an Integral Supplement to Conventional Plant Breeding: The Prospects and Challenges. Crop Sci. 46: 1841-1859.
• Kami J., Velasquez B.B., Debouck D.G., Gepts P. (1995). Identification of presumed ancestral DNA sequences of phaseolin in Phaseolus vulgaris. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 92:1101–1104.
• Karagöz A., Zencirci N., Tan A., Taşkın T., Köksel H., Sürek M., Toker C., Özbek K. (2010). Bitki genetik kaynaklarının korunması ve kullanımı. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, s:155-177.
• Kloppenburg J.R. (2004). First the seed: the policital economy of plant biotechnology, 1492-2000. University of Wisconsin Pr.
• Kloppenburg J.R. AGE.
• Laurentin H. (2009). Data analysis for molecular characterization of plant genetic resources. Genet Reseour Crp Evol. 56: 277-292.
• Maxted N., Tan A., Amri A., Valkoun J. (2000). In situ conservation. In: Maxted N. and Bennet, S. (Eds.) Plant Genetic Resources of Legumes in the Mediterranean. Pp. 1-386. Kluver, Dordrecht. ISBN 0-7923-6707-3. 292-308.
• Rao N.K. (2004). Plant genetic resources: Advancing conservation and use through biotechnology. African Journal of Biotechnology. 3(2): 136-145.
• Roa C., Hamilton R.S., Wenzl P., Powell W. (2016). Plant Genetic Resources: Needs, Rights, and Opportunities. Trends in Plant Science, 21(8): 633-636.
• Şakiroğlu M. (2010). Bitki genetik kaynaklarının Uluslararası paylaşım sorunu. SETA Analiz. Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, Ağustos 2010: 4-16.
• Tan A. (2010). Türkiye Bitki Genetik Kaynakları ve Muhafazası. Anadolu, J. Of AARI. 20(1): 9-37. Tan A., Taşkın T., İnal A. (2013). Bitki genetik kaynakları ve biyoteknoloji. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Teknik Broşür, No:6.
• Tanksley S.D. and McCouch S.R. (1997). ‘Seed Banks and molecular maps: unlocking genetic potencial from the wild’. Science 277, 5329:1063.
• Wang C., Xia Y., Buccola S. (2009). ‘’Public Investment and Industry Incentives in Life-Science Research’’. American Journal of Agricultural Economics 91, 2:374.
• Zohary D. (1970). Centers of Diversity and Centers of Origin., In: Genetic Resources in Plants., Oxford.