Abstract
Bu çalışmada medya ve mesajın/içeriğin iletişim çalışmalarının önemli bir boyutu olduğu yadsınmamakla birlikte, iletişimi sadece bu boyutlarıyla ele alan bir kavramsallaştırmanın tarihsel bir sürecin sonucu olarak ortaya çıktığı ve güç ilişkileri çerçevesinde hâkim konuma geldiği öne sürülmektedir. Söz konusu indirgemeci yaklaşım toplumsal planda gerçekleşen iletişimin pek çok boyutunu dışlar ve bütünlüklü bir çözümleme noktasında sorunludur. Bu doğrultuda biçimlenen Türkiye’deki iletişim çalışmaları da çeşitli yanlılıklardan muzdariptir. Bu makale, belirtilen sorunlardan hareketle daha kapsamlı bir iletişim kavramsallaştırmasına ulaşma çabalarına katkı sunmayı amaçlamaktadır. Çalışmada öncelikle hâkim kavramsallaştırmanın 1940’larda ABD’deki koşullar doğrultusunda belirdiği ve Soğuk Savaş’taki küresel rekabet kapsamında Türkiye’ye giriş yaptığı gösterilmektedir. Daha sonra da söz konusu kavramsallaştırmanın ülkedeki iletişim çalışmaları üzerindeki sınırlandırıcı etkisi 1960’lardan günümüze kadar uzanan bir sorgulamayla iki eksende ele alınmaktadır. şık olarak, iletişim çalışmalarının yürütüldüŞü akademik kurumların hâkim kavramsallaştırma doŞrultusunda şekillendiŞi ve bunun çeşitli düzeylerde çatışma ve kargaşaya yol açtığı konusu değerlendirilmektedir. şkinci olarak ise hâkim kavramsallaştırmanın iletişim çalışmalarının niteliği üzerindeki sınırlandırıcı etkisini görebilmek amacıyla akademik üretim sorgulanmakta ve iletişim araştırmacılarının eserleri incelenmektedir.
Abstract
Without denying the fact that media and messages are an integral dimension of communication studies, this study argues that the conceptualization of communication which takes into account solely media and messages is an historical outcome and has become dominant due to power relations. This simplistic conceptualization ignores various dimensions of communication taking place in society and its scope is problematical for a comprehensive analysis. This is why Turkish communication studies shaped through this conceptualization have various biases. By emphasizing these problems, the study aims to contribute to efforts for a better understanding of communication. The study firstly displays the emergence of the dominant conceptualization of communication in the 1940s in the USA and its diffusion in Turkey due to the global competition during the Cold War. Subsequently it reveals the restricting effects of this conceptualization on Turkish communication studies with an historical investigation from the 1960s onwards, by stressing two specific axes. On the one hand, it demonstrates that the academic institutions, working in the field of communication, have been shaped through the dominant conceptualization, creating conflict and confusion on several levels. On the other hand, it explores academic production of Turkish communication scholars in order to define the restricting effect of the same conceptualization.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Communication and Media Studies, Radio-Television, Cultural Studies, Public Relations |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | December 1, 2016 |
| Published in Issue | Year 2016 Volume: 19(2) Issue: 38 |