SAĞLIK MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN EMPATİK VE PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 108 - 122, 27.12.2018

Sümeyra Arzu Oral Paksoy , Belgin Liman

Abstract

Bu araştırmanın amacı sağlık meslek yüksekokulu
öğrencilerinin empatik ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Araştırma, betimsel nitelikte olup tarama modeli türündedir. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018
öğretim yılında Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Zübeyde Hanım Sağlık
Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Tıbbı Dokümantasyon ve Sekreterlik, Çocuk
Gelişimi ve Yaşlı Bakımı programlarında öğrenim gören 299 (260 kadın, 39 erkek) öğrenci oluşturmaktadır.
Katılımcıların yaş aralığı 18-28 (=20.14, ss=1.45) aralığındadır.
Araştırma verileri
araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu, Empati Beceri Ölçeği
B Formu, Problem Çözme Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde parametrik testlerden, Tek Yönlü
Varyans Analizi, T testi ve Korelasyon Katsayısı Önemlilik Testi
kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara  göre öğrencilerin cinsiyet, yaş, öğretim
türüne ve öğrencilerin yaşadığı 
yere göre empatik beceri ile ilgili görüşleri
arasında farklılık olmadığı, program türüne göre ise empatik
becerileri arasında farklılık olduğu bulunmuştur. Diğer taraftan, problem çözme
becerileriyle ilgili olarak cinsiyet, yaş, öğretim türü, öğrencilerin
yaşadığı yere ve program türüne göre
ise istatiksel olarak anlamlı farklılığın olmadığı belirlenmiştir.
Öğrencilerin empatik eğilim düzeyleri ve problem çözme becerileri arasındaki
negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır.

Keywords

Çocuk gelişimi, empatik beceri, problem çözme, tıbbi dokümantasyon ve sekreterlik

References

• Akpınar, S. ve Akpınar, Ö. (2017). Yüksekokullarda öğrenim gören öğrencilerin bazı değişkenler açısından problem çözme becerileri ve karar verme stillerinin incelenmesi. The Journal of International Anatolia Sport Scienc, Cilt (Ağs./Aug.), Sayı:3, s.180-194.
• Altun, İ. (2003). The perceived problem solving ability and values of student nurses and midwives. Nurse Education Today, 23(8): 575-584.
• Arıcak, T. (2007). The inestigation of Turkish University Student’s vocational self-esteem levels within different academic departments. California Association for Counseling and Development Journal, 22, 21-33.
• Aydın, A. (1996). Empatik becerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Bell AC, and D’Zurilla, TJ. (2009). Problem-solving therapy for depression: A meta-analysis. Clinical Psychology Review; 29(4); 348-353.
• Büyükkaragöz, S. S ve Çivi, C. (1995) Genel Öğretim Metodları. Konya: Göksu Matbaası.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Ceyhun, E. (2011). Çocuk gelişimi önlisans öğrencilerinin empatik beceri düzeyinin bireysel değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Academic Design. Cilt:5 Sayı: 1 :24-35.
• Ceylan, F., Aytekin, G. ve Özdemir, S. T. (2007). Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin sosyodemografik özelliklerinin problem çözme becerilerine etkisinin araştırılması. II. Ulusal Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Sempozyum Kitabı, İzmir.
• Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psiko drama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21 ( 1-2 ) : 155 – 190.
• Gültekin, A. (2006). Psikolojik danışmanlık ve rehberlik öğrencilerinin problem çözme becerilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Kapıkıran, N. ve Kapıkıran, Ş. (2000). İletişim becerisi eğitiminin anaokulu öğretmenliği öğrencilerinin empatik eğilim ve empatik becerileri üzerindeki etkileri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 8, s. 69-77.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırmalar Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kaya, E. (2005). Hemşirelerin problem çözme becerilerinin ve etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
• Kılıç, B. S. (1998). Üniversite öğrencilerinin problem çözme becerisini algılamalarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
• Şahin, N. H., Şahin, N. and Heppner, P. (1993). Psychometric properties of the problem solving inventory in a grup of Turkish university students. Cognitive Therapy Research, 17: 379–396.
• Taşçı, S. (2005). Hemşirelikte problem çözme süreci. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) (Ek Sayı:Hemşirelik Özel Sayısı), 14:73-78.
• Taylan, S. H., (1990). Problem Çözme envanterinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Tümkaya, S. ve İflazoğlu, A. (2000). Çukurova Üniversitesi sınıf öğretmenliği öğrencilerin otomatik düşünce ve problem çözme düzeylerinin bazı sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(6):143–152.
• Yılmaz E, Karaca F ve Yılmaz E. (2009). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1): 38-48.
• Yurttaş, A. ve Yetkin, A. (2003). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin empatik becerileri ile problem çözme becerilerinin karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 6(1): 1-13.