OBSERVATIONS ON OTTOMAN-ALGERIA RELATIONS BEFORE THE FRENCH OCCUPATION IN 1830 AND SOME DIPLOMATIC REPORTS

Year 2025, Volume: 15 Issue: 2, 248 - 258, 31.07.2025

Ouahiba Guetouche

Abstract

This article discusses the nature of the Ottoman-Algerian relationship before the French occupation in 1830. It also presents examples of diplomatic reports that sought to destabilize that relationship. We will also try to examine the extent of the impact of those reports on Algeria’s relations with the Ottoman authority.
For this reason, we followed in this study the narrative and descriptive approach when discussing and describing the nature of Ottoman-Algerian relations. We also followed the analytical approach to analyze the general content of the historical material included in the selected models of those reports, as well as in determining the repercussions of that on Algerian-Ottoman relations.
Our study concluded with a set of results, the most important of which are the following: - The efforts of European countries, led by France and Britain, to destabilize relations between the Ottoman Empire and its province, Algeria. (Cezayir)
- France's tireless efforts to control Algeria and exploit its wealth in various ways.
- The problems and circumstances that the Ottoman Empire suffered from in the nineteenth century greatly affected the Ottoman Empire’s position towards the European conspiracy against Algeria.
- France used the (mirwaha) incident as a pretext to launch its campaign against Algeria, claiming that it aimed only to discipline Dey Hussein.
- Despite the Sublime Porte's efforts to find a diplomatic solution and prevent France from occupying its most important provinces in North Africa, it failed to do so, and France was able to find a settlement with Britain that ultimately led to launching its campaign against Algeria and thus occupying it in 1830. Thus, the Ottoman rule of Algeria ended.

Keywords

Algeria , Ottoman , France , relationship , diploma. , Cezayir , Osmanlı , Fransa , ilişki

1830'DAKİ FRANSIZ İŞGALİ ÖNCESİNDE OSMANLI-CEZAYİR İLİŞKİLERİNDEKİ ÇALKANTILARDA DİPLOMATİK RAPORLARIN ROLÜ - FRANSIZ RAPORLARI ÖRNEĞİ –

Abstract

Bu makale, Cezayir devleti o dönemde Osmanlı yönetimi altında olmasına rağmen, Cezayir yetkilileri ile Babıali arasındaki çalkantılı ilişkide diplomatik raporların ve resmi yazışmaların rolünü tartışmaktadır.
Ayrıca, bu raporların Cezayir'in Osmanlı otoritesiyle olan ilişkileri üzerindeki etkisinin kapsamını ele alan konunun sorununa da cevap vermeye çalışacağız.
Bu nedenle, bu çalışmada Osmanlı-Cezayir ilişkilerinin doğasını tartışırken ve tanımlarken anlatısal ve betimleyici yaklaşımı izledik. Ayrıca, bu raporların seçilen modellerinde yer alan tarihsel materyalin genel içeriğini analiz etmek ve bunun Cezayir-Osmanlı ilişkileri üzerindeki etkilerini belirlemek için analitik yaklaşımı izledik.
Çalışmamız, en önemlileri aşağıdakiler olan bir dizi sonuçla sonuçlandı:
- Fransa ve İngiltere başta olmak üzere Avrupa ülkelerinin Osmanlı Devleti ile onun vilayeti Cezayir arasındaki ilişkileri istikrarsızlaştırma çabaları.
- Fransa'nın Cezayir'i kontrol altına almak ve zenginliğini çeşitli şekillerde sömürmek için yorulmak bilmez çabaları.
- Osmanlı İmparatorluğu'nun 19. yüzyılda yaşadığı sorunlar ve koşullar, Osmanlı İmparatorluğu'nun Cezayir'e karşı Avrupa komplosu karşısındaki tutumunu büyük ölçüde etkiledi.
- Fransa, Cezayir'e karşı seferini başlatmak için (mirwaha) olayını bahane olarak kullandı ve tek amacının dayı hüseyin'i disiplin altına almak olduğunu iddia etti.
- Bab-ı Ali'nin diplomatik bir çözüm bulma ve Fransa'nın Kuzey Afrika'daki en önemli eyaletlerini işgal etmesini engelleme çabalarına rağmen bunu başaramadı ve Fransa, İngiltere ile bir anlaşmaya varabildi ve bu da sonunda Cezayir'e karşı seferini başlatmasına ve böylece 1830'da işgal etmesine yol açtı. Böylece Cezayir'deki Osmanlı hakimiyeti sona erdi.

Keywords

Algeria , Ottoman , France , relationship , diploma.

References

• Aboulquasim Sadallah, (1996) Abhath Wa Araa Fi Tarih El Djazayir, V4, Algeria, Dar Elgharb Elislami
• Ali Chami. (2007). Eldibloumasiya. Isdar3 Oman. Dar Thakafa Linachr Wa Tawzie.
• Bainville, J. (1924). Histoire De France (1879-1936). Paris, Arthème Fayard, Éditeur.
• Defontin-Maxange. (1930). Alger Avant La Conquête. EUDJ'ALI Corsaire Barbaresque, Beglier-Bey d'Afrique Et Grand Amiral. Paris, Pédone.
• D'ohsson, (1788). Le Tableau Général De l'Empire Ottoman (Vol. 2). Paris: Imprimerie De Monsieur.
• İhsanoğlu, E. (1999). Devlet-i Osmaniye Tarihi ve Hasenatı, V2, Istanbul, Ircıca
• Imil Khouri, Ismail Adel, (1960), Siyasa Doualiya Fi Charq Al Arabi, V2, Beyrout, Dar Nachr Lisiyasa Wa Tarikh.
• Maikel Wed. (2012) Itifakiyat Elbaathat Elkhasa. Maktabet Onu. Www.Un.Org/Law/Avl.
• Sallah Elakkad. (1993). Elmaghreb Al Arabi Fi Tarikh Elhadith Wal Mouasir. Eldjazaer. Tunus. Elmaghrib. Isd 6. Egypte. Elmaktaba Elanglousaksounia.
• Wiliam Spencer. (2007). Eldjazayer Fi Asr Riyas Em Bahr. (Abdelkader Zabadia Tra). Eldjazaer. Dar El Kasaba Linachr.