Amaç: Bu çalışmanın amacı trans
erkek bireylerde uzun süreli androjen tedavisinin sesle ilişkili sonuçlarını
değerlendirmektir.
Yöntem: En az bir yıldır hormon
tedavisi gören trans erkek bireyler değerlendirmeye alındı. Sesin Erkeksiliğini
Algısal Değerlendirme (SPVM) ölçeği, trans erkekler için uyarlanmış Transseksüel
Ses Anketi (a-TVQFtM), Sesle ilişkili Yaşam Kalitesi (V-RQOL) ve
fundamental frekans (f0) ses sonuç ölçütleri kullanıldı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 13
trans erkek bireyin yaş ortalaması 26.15 idi. Medyan SPVM skoru 4 olup biraz
erkeksi algılandığı gözlendi. Medyan f0 skoru 119 Hertz idi ve Türk erkek
normatif verilerinden farklı değildi. Medyan a-TVQFtM skorlarındaki
azalma eğilimi ve medyan V-RQOL ölçek skorlarında artış eğilimi, medyan f0
skorlarının düşüşü ile uyumlu idi. İki bireyin f0’ı cinsiyet belirsiz ses
aralığındaydı ve % 15,4'lük bir başarısızlık gözlendi. Cinsiyeti belirsiz ses
aralığında olan bu iki bireyden biri sesini nötral algılarken diğeri sesini çok
erkeksi algıladı.
Sonuç: Karşı cins hormon tedavisi,
tedavi isteyen trans erkek bireyler için erkeksi ses elde etmede etkilidir. Ses
perdesini düşürücü etkisi, trans bireylerin sesle ilgili yaşam kalitesinde,
özellikle de ses kimliği ile ilişkili anlamlı iyileşme sağlamaktadır. Bazı
olgularda, erkek ses aralığı elde edilemeyebilir. Böyle bir durumda, tedavi
sonuçları ve ek müdahalelerin gerekliliği dikkatle değerlendirilmelidir.
Objective: The aim of this study was to evaluate voice-related
outcomes of long-term androgen treatment in trans male individuals.
Methods: Trans male individuals who were under hormone
treatment for at least one year were evaluated. Self-Perception of Voice
Masculinity (SPVM) scale, adapted Transsexual Voice Questionnaire for trans
males (a-TVQFtM), Voice-related Quality of Life (V-RQOL), and the
mean fundamental frequency (f0) were used to assess voice outcomes.
Results: Of the thirteen trans male individuals in this
study, the mean age was 26.15 years. The median SPVM was 4, which equated to
“somewhat male”. The
median f0 was 119 Hz and did not differ
from Turkish cisgender male normative data. The median a-TVQFtM scores showed a decreasing trend and the
median V-RQOL scale scores showed an increasing trend in accordance with the
decrease of median f0 scores. Two individuals were within a gender ambiguous f0
range and a failure rate of 15.4% was observed. Of these two individuals who
were still within a gender ambiguous f0 range, one perceived his voice as
gender neutral, while the other one perceived his voice as very male.
Conclusion: Cross-sex hormone treatment was largely effective
in voice masculinization for trans male individuals seeking treatment. Its
pitch lowering effect is associated with a significant improvement in the
voice-related quality of life of trans individuals, especially in vocal
identity. In some cases, a cisgender male frequency may not be achieved. This
situation should be evaluated with caution when discussing treatment outcomes
and the necessity of additional interventions.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Otorhinolaryngology |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | January 12, 2020 |
Submission Date | November 22, 2019 |
Acceptance Date | December 22, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 6 Issue: 1 |