Amaç: Düşük seviyeli lazer terapisi, rejeneratif tıpta fonksiyonel anomalilerin yönetilmesi, iyileşme sürecini ve hücresel fonksiyonları geliştirmek için düşük seviyeli lazerlerin kullanıldığı bir tedavi yaklaşımıdır. Çalışmada, bu tedavi yaklaşımının diyabetik hastalarda rastlanan en önemli problemlerden birisi olan diyabetik yaraların iyileşmesinde etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: İnsan derisinden izole edilmiş olan Tip 2 diyabetik ve normoglisemik insan dermal fibroblast hücrelerine belirli sürelerde (10-100 saniye) iki günde bir, 9 gün süresince 980 nm dalga boyundaki diyot lazer uygulanmış ve hücre sayıları ve sentezlenen Tip 1 kollajen miktarları karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Her iki hücre tipinde de uygulanan sürelerdeki lazerin hücreler üzerinde herhangi bir sitotoksik etkiye yol açmadığı, ancak hücrelere 50 sn.’den fazla uygulanmasının anlamlı düzeyde hücre çoğalmasını yavaşlattığı tespit edilmiştir. Hücrelerde sentezlenen kollajen miktarları kıyaslandığında normoglisemik hücrelerde daha fazla sentez olduğu sonucuna varıldı. Tip 2 diyabetik insan dermal fibroblast hücrelerinde en yüksek kollajen sentezine 90 sn. lazer uygulaması sonucunda rastlanırken normoglisemik hücrelerde en yüksek kollajen sentezine 70 sn. lazer uygulamasında ulaşıldı.
Sonuç: Diyot lazerin olumlu etkilerinin görülmesinde uygulama sürelerinin hücre tipine göre değiştiği, hasta profiline göre uygun sürelerde uygulanan lazerin düşük maliyetle, hastaya en az zararla, hastadaki yara iyileşme sürecini olumlu yönde etkileyebileceği düşünülmektedir.
Kocaeli Üniversitesi
2015/045
Objective: Low-level laser therapy is a treatment approach in regenerative medicine that employs low-level lasers to manage functional abnormalities, improve the healing process, and the cellular functions. The aim of this study was to investigate the effectiveness of this treatment approach in healing diabetic wounds that is one of the most important problems encountered in diabetic patients.
Methods: Diode laser was applied on Type 2 diabetic and normoglycemic human dermal fibroblasts for a predetermined time period (10-100 seconds) every two days for total of 9 days, and cell numbers and the amounts of synthesized Type 1 collagen were compared.
Results: In both cell types, the laser did not cause any cytotoxicity at the applied time periods, but laser application for more than 50 sec. significantly slowed down cell proliferation. When the amount of synthesized collagen was compared, the normoglycemic fibroblasts were found to synthesize more. As the highest collagen synthesis was found in Type 2 diabetic cells at 90 sec. laser application, in normoglycemic cells it was achieved at 70 seconds.
Conclusion: It is thought that the optimum application times of the 980 nm diode laser vary according to the cell type, and that the laser applied at appropriate periods according to the patient’s profile can positively affect the wound healing process with a minimal damage.
2015/045
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Biochemistry and Cell Biology (Other) |
Journal Section | Original Article / Medical Sciences |
Authors | |
Project Number | 2015/045 |
Publication Date | May 29, 2021 |
Submission Date | February 22, 2021 |
Acceptance Date | April 19, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 7 Issue: 2 |