PEDİATRİSTLERİN AĞIZ VE DİŞ SAĞLIĞI KONUSUNDAKİ BİLGİ DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Year 2018, , 73 - 83, 30.04.2018

Volkan Arıkan , Tuğba Sert , Nuri Yelken Cihan Döğer

https://doi.org/10.24938/kutfd.343300

Cited By: 2

Abstract

Amaç: Pediatristler, bebekler, çocuklar ve adölesanların tıbbi bakımı ile ilgilenen
birincil doktorlardır. Bu gruplar için ağız sağlığı, genel sağlığın ayrılmaz bir
parçasıdır. Ancak diş hekimliği farklı bir alan olarak kabul edildiğinden, pediatristlerin
oral sağlık konusundaki bilgileri kısıtlıdır. Bu çalışmanın amacı, Ankara ilinde
çalışan pediatristlerin ağız ve diş sağlığı konusundaki bilgi düzeylerini değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Dr. Sami Ulus Eğitim ve Araştırma Hastanesinde
görev yapmakta olan toplam 120 pediatriste, 5 bölümden oluşan bir anket formu dağıtıldı.
Anketin birinci bölümünde hekimlerin yaş, cinsiyet ve meslekteki çalışma süresi
gibi sosyo-demografik bilgileri sorgulandı. Anketin ikinci bölümü, pediatristlerin
ağız hastalıklarına ilişkin risk faktörleri konusundaki bilgi düzeyini ölçerken;
üçüncü ve dördüncü bölümlerde ise ağız hastalıklarının önlenmesi ile muayene ve
tedavisi konusundaki davranışları ile ilgili sorular soruldu. Beşinci bölümde ise
çocuk hekimlerinin, ağız hastalıklarının önlenmesiyle ilgili düzenli bilgi alıp
almadığı ve söz konusu bilgilerin kaynağı sorulmuştur.

Veriler arasındaki ilişki Pearson Ki kare testi ile analiz
edildi.

Bulgular: Çalışmaya anketteki sorulara yanıt veren, %87 (n=67)’si
kadın cinsiyette olan toplam 77 pediatrist dahil edildi. Hekimlerin %10.4’ü şeker
kullanma sıklığının çürük oluşumuna etkisi olmadığını, %24.7’si ise şeker yeme sıklığı-çürük
ilişkisi hakkında bilgi sahibi olmadığını belirtmiştir. Pediatristlerin %90.2’si
hastalarının beslenme alışkanlıklarını değerlendirdiklerini, %50.6’sı ise her zaman
oral muayene yaptığını bildirmiştir. Araştırmamıza katılan hekimlerin cinsiyeti
ile anketlere verdikleri cevaplar arasındaki ilişki değerlendirildiğinde; kadın
pediatri hekimlerinin, diş çürüğü (p=0.044), gingivitis (p=0.044) ve malokluzyon
(p=0.044) oluşumu açısından ağız boşluğu anatomisini yüksek risk faktörü olarak
gördüğü belirlendi.

Sonuç: Bu sonuçlar ülkemizde pediatri
hekimlerine yönelik, ağız ve diş sağlığını kapsayan uzmanlık sonrası eğitim ve kurslarının
yararlı olabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca, pediatri hekimlerine yönelik bilimsel
dergilerde, diş hekimliği ile ilgili içeriklerin bulunması konu hakkındaki farkındalığın
artmasını sağlayabilir.

Keywords

Pediatri hekimi; koruyucu diş hekimliği, ağız ve diş sağlığı

Knowledge of Pediatricians Regarding Oral and Dental Health

Abstract

Objective: A pediatrician is the primary care physician who deals
with the medical care of infants, children and adolescents. In these age groups,
oral health is an inseparable part of general health. However, pediatricians have
scanty exposure to the expertise of oral health care since it’s regarded and practiced
as a separate specialization under the aegis of dentistry. The aim of this study was to evaluate the knowledge
levels of pediatricians working in Ankara province regarding oral and dental health.

Material and Methods: A questionnaire which had five different sections was distributed
to 120 pediatricians who were working at Dr.
Sami Ulus Education and Research Hospital. The first one the questionnaires included
sociodemographic information such as age, gender and working year. The second part
included questions measuring the level of knowledge about pediatric risk factors
for oral diseases. In the third and fourth sections, physicians were asked about
the prevention of oral diseases and attitudes and behaviors regarding examination
and treatment. In the fifth section, pediatricians were questioned about
the source of their knowledge about oral health and how frequent it was refreshed.
Pearson’s
chi-square test was used to determine the relationship between the demographic data
and answers to the questionnaire.

Results: Seventy-seven pediatricians (10 male, 67 female) who answered
the questionnaire were included in the present study. While 10.4%of the physicians
stated that the frequency of sugar use does not effect for caries formation, 24.7%stated
they do not know about any possible relationship. 90.2%of the pediatricians stated
that they evaluated their patients' eating habits and 50.6%of
them expressed
that they always performed oral examination. The relationship between the sex of the participating physicians
and the answers they gave to the questionnaires was evaluated. It was determined that female physicians regard the
oral cavity anatomy as a higher risk factor for the formation of tooth decay (p
= 0.044), gingivitis (p = 0.044) and malocclusion (p = 0.044).

Conclusion: These results show that post-specialist training
and courses for pediatricians in our country, including oral and dental hygiene,
may be useful. Also,
inclusion of articles related to oral and dental health in scientific journals for
pediatricians can be useful for increasing their awareness regarding the subject.

Keywords

pediatricians, oral and dental health, preventive dentistry

References

• Dirican R. Sağlığı BNH. Bursa: 2. Baskı Uludağ Üniversitesi basımevi. 1993:270-348.
• Bertan M, Güler Ç. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Baskı, S 1995:119-55.
• Krol DM. Dental caries, oral health, and pediatricians. Current problems in pediatric and adolescent health care. 2003;33:253-70.
• Selwitz RH, Ismail AI, Pitts NB. Dental caries. The Lancet. 2007;369:51-9.
• Öztunç H, Haytaç MC, Özmeriç N, Uzel İ. Adana ilinde 6-11 yaş grubu çocukların ağız-diş sağlığı durumlarının değerlendirilmesi. Acta Odontologica Turcica. 2000;17:1-6.
• Tulunoğlu Ö, Bodur H, Akal N. Aile eğitim düzeyinin okul öncesi çocuklardaki ağız diş sağlığı uygulamaları üzerine etkisinin değerlendirilmesi. Acta Odontologica Turcica. 1999;16:27-32.
• Köksal E, Tekçiçek M, Yalçin SS, TugruI B, Yalçin S, Pekcan G. Association between anthropometric measurements and dental caries in Turkish school children. Central European journal of public health. 2011;19:147-51.
• Namal N, Vehit H, Can G. Risk factors for dental caries in Turkish preschool children. Journal of Indian Society of Pedodontics and Preventive Dentistry. 2005;23:115-8.
• Fejerskov O. Changing paradigms in concepts on dental caries: consequences for oral health care. Caries Research. 2004;38:182-91.
• Hazelrigg C, Levy S, Kuthy R. Dietary fluoride supplements for Indiana's children: the role of the physician. Indiana medicine: The journal of the Indiana State Medical Association. 1989;82:882-5.
• Calonge N. Prevention of dental caries in pre-school children: Recommendations and rationale. American Family Physician. 2004;70(8):1529-32.
• Tarantino CA, Dowd MD, Murdock TC. Short vertical falls in infants. Pediatric emergency care. 1999;15:5-8. Schafer TE, Adair SM. Prevention of dental disease: the role of the pediatrician. Pediatric Clinics of North America. 2000;47:1021-42.
• Akyıldız MB, Doğusal G, Sönmez I. Aydın ve İzmir İllerindeki Pediatristlerin Ağız-Diş Sağlığı Hakkındaki Bilgilerinin Araştırılması. The Journal of Pediatric Research. 2015;2(1):21-5.
• Di Giuseppe G, Nobile CG, Marinelli A, Angelillo IF. Knowledge, attitude and practices of pediatricians regarding the prevention of oral diseases in Italy. BMC Public Health. 2006;6:176.
• İsmail AI, Nainar S, Sohn W. Children's first dental visit: attitudes and practices of US pediatricians and family physicians. Pediatric dentistry. 2003;25:425-30.
• Prakash P, Lawrence HP, Harvey BJ, McIsaac WJ, Limeback H, Leake JL. Early childhood caries and infant oral health: Paediatricians' and family physicians' knowledge, practices and training. Paediatrics & child health. 2006;11:151-7.
• Wagner Y, Heinrich-Weltzien R. Pediatricians’ oral health recommendations for 0-to 3-year-old children: results of a survey in Thuringia, Germany. BMC oral health. 2014;14:44.
• American Academy of Pediatric Dentistry; American Academy of Pediatrics, American Academy of Pediatric Dentistry Council on Clinical Affairs. Policy on early childhood caries (ECC): classifications, consequences, and preventive strategies. Pediatr Dent. 2005-2006;27(7 Suppl):31-3.
• Indira M, Dhull KS, Nandlal B. Knowledge, Attitude and Practice toward Infant Oral Healthcare among the Pediatricians of Mysore: A Questionnaire Survey. International journal of clinical pediatric dentistry. 2015;8:211-4.
• Murthy G, Mohandas U. The knowledge, attitude and practice in prevention of dental caries amongst pediatricians in Bangalore: a cross-sectional study. Journal of Indian Society of Pedodontics and Preventive Dentistry. 2010;28:100-3.
• Sandalli N, Kuvvetli SS, Cildir SK, Ergeneli S. The pediatricians’ role in the oral health of children. J OHDMBSC. 2007;6:18-27.
• Sezer RG, Paketci C, Bozaykut A. Paediatricians' awareness of children's oral health: Knowledge, training, attitudes and practices among Turkish paediatricians. Paediatrics & child health. 2013;18:15-9.
• Brice DM, Blum JR, Steinberg BJ. The etiology, treatment and prevention of nursing caries. Compend Contin Educ Dent. 1996;17:92-103.
• Matee M, Hof M, Maselle S, Mikx F, Helderman WvP. Nursing caries, linear hypoplasia, and nursing and weaning habits in Tanzanian infants. Community Dentistry and Oral Epidemiology. 1994;22:289-93.
• Wyne AH, Adenubi J, Shalan T, Khan N. Feeding and socioeconomic characteristics of nursing caries children in a Saudi population. Pediatr Dent. 1995;17:451-4.