Amaç:
Kronik Lenfositik Lösemi (KLL) en sık görülen lösemi alt tipidir. KLL’de en
önemli mortalite ve morbidite nedenlerinden biri enfeksiyonlardır.
Hipogammaglobulinemi, enfeksiyon riskini arttıran durumlar arasındadır. Bu
çalışmada, merkezimizde KLL tanısı alan ve tanı anında hipogammaglobulinemisi
tespit edilen hastaların enfeksiyon gelişimi ve sağkalım verileriyle
değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem:
Bu çalışmaya 2000-2014 yılları arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi
Hematoloji Bilim Dalında KLL tanısı almış 75 hasta dahil edilmiştir. Hastaların
özellikleri, geçirdikleri enfeksiyonlar, tedavileri ve sağkalım bilgilerine
geriye dönük olarak hasta dosyalarından ulaşılmıştır. Kategorik veriler,
Ki-kare testiyle karşılaştırılmıştır. p<0.05 değeri anlamlı kabul
edilmiştir. Genel sağkalım, Kaplan-Meier metoduyla belirlenmiştir.
Bulgular:
Tanı anında 75 hastanın ortanca yaşı 59’dur (aralık: 32-85). En az 1 immunoglobulin
alt tipi düzeyinde düşüklük 32 hastada (%43) tespit edilmiştir. Herhangi bir
immunoglobulin düzeyinde düşüklük saptanan hastaların yaş ortalaması,
hipogamaglobulinemi saptanmayanlardan istatistiksel olarak anlamlı yüksektir
(62 ile 57, p=0.03). Tanı anından itibaren birinci yılda orta-ağır enfeksiyon
geçiren 26 hasta (%35) mevcuttur. En az 1 immunoglobulin alt tipi düzeyinde
düşüklük tespit edilen hastaların orta-ağır enfeksiyon riskinde
hipogamaglobulinemisi olmayan hastalara göre anlamlı bir fark saptanmamıştır
(10 (%38) ile 16 (%62), p=0.63). 5 yıllık genel sağkalım, normal ve düşük
immunoglobulin olan hastalarda sırasıyla %93 ve %83’tür (p=0.15)
Sonuç:
KLL’de tanı anında herhangi bir immunoglobulin düzeyinde düşüklük tespit edilen
hastalarda enfeksiyon riski açısından anlamlı bir artış gözlenmemiştir. Genel
sağkalım immunoglobulin düzeyleri normal olan hastalarla benzerdir.
Objective: Chronic
lymphocytic leukemia (CLL) is the most common subtype of leukemia. One of the
most important causes of mortality and morbidity in CLL is infections.
Hypogammaglobulinemia is among the conditions that increase the risk of
infection. In this study, it was aimed to evaluate the patients with CLL who
had hypogammaglobulinemia at the time of diagnosis, development of infections
and survival data.
Material and Methods: Seventy-five
patients with CLL who admittted between 2000 and 2014 at the Department of
Hematology, Ankara University School of Medicine were included in this study.
Patient characteristics, infections, treatment and survival data were obtained
retrospectively from patient files. Categorical data were compared with
Chi-square test. p value <0.05 was considered significant. Overall survival
(GS) was determined by the Kaplan-Meier method.
Results:
At the time of diagnosis, the median age of 75 patients was 59 (range: 32-85).
At least 1 immunoglobulin subtype level was detected as low in 32 patients
(43%). The mean age of patients with low immunoglobulin levels was
statistically significantly higher than those without hypogammaglobulinemia (62
to 57, p=0.03). There were 26 patients (35%) who had a moderate to severe
infection in the first year after diagnosis. Patients with low levels of at
least 1 immunoglobulin subtype had no significant difference in the risk of
moderate to severe infections compared to patients without
hypogammaglobulinemia (10 (38%) and 16 (62%), p=0.63). The 5-year overall
survivals were 93% and 83% (p=0.15) in patients with normal and low
immunoglobulin, respectively.
Conclusion:
There was no significant increase in risk of infection in patients with low
immunoglobulin levels at the time of diagnosis in CLL. Overall survival is
similar to that of patients with normal immunoglobulin levels.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2018 |
Submission Date | July 1, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
Bu Dergi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınıdır.