Wolff-Parkinson-White
sendromu 1930 yılında Wolff, Parkinson ve White tarafından tanımlanmıştır.
Klinik olarak Wolff-Parkinson-White sendromu anormal taşiaritmi epizodları ile
seyreder. Bu taşiaritmiler çocukluk çağından orta yaşlara kadar herhangi bir
çağda oluşabilir. Hastalığın klinik seyri, hafif veya şiddetli göğüs
ağrısından, senkoplu veya senkopsuz çarpıntıya veya kardiak arreste kadar
değişkenlik gösterebilir. EKG bulguları; kısa PR mesafesi (<0.12 sn.), geniş QRS kompleksi (>0.12
sn.) ve ventriküllerin erken
uyarıldığını gösteren delta dalgasıdır. Wolff-Parkinson-White
sendromu nedeniyle ventriküler fibrilasyona
giren 27 yaşındaki erkek hastaya kardiyopulmoner resüsitasyon yapıldı, kardiyak
ritmi geri dönen ve koma hali devam eden hasta yoğun bakıma alınarak terapötik
hipotermi uygulandı. Tedavi süresince hipotermiye bağlı herhangi bir
komplikasyon gelişmedi. Hasta tedavi sonrası sekelsiz olarak taburcu
edildi. Hipoterminin iskemi üzerine olan etkisi,
temel olarak metabolizma hızı üzerindeki etkisiyle ilişkilidir. Vücut
sıcaklığındaki her 1°C’lik azalma, oksijen kullanımında %7 oranında azalmaya
neden olur. Metabolizmadaki bu yavaşlama organları iskemiye karşı korumaktadır. Yazımızın amacı Wolff-Parkinson-White sendromunun
ölümcül sonuçlara neden olabileceğini ve kardiyak arrest hastalarında erken
dönemde terapötik hipotermi uygulamasının faydalarını hatırlatmaktır.
Wolff- Parkinson-White syndrome was described in 1930 by Wolff,
Parkinson, and White. The clinical manifestations of Wolff-Parkinson-White
syndrome reflect the associated tachyarrhythmia episodes. They may have their onset at any time
from childhood to middle age, and they can vary in severity from mild chest
discomfort or palpitations with or without syncope to cardiac arrest. ECG findings include; shortened PR interval (<0.12 sn.) widened QRS complex (>0.12 sn.) and delta wave that indicating early
ventricular excitement. Cardiopulmonary
resuscitation was carried out to a -27 year old man who experienced ventricular
fibrillation due to Wolff-Parkinson-White
syndrome and the cardiac rhythm returned and therapeutic hypothermia was
applied in intensive care unit because of the continuing coma. There was no
complication due to therapeutic hypothermia during the treatment. Our patient
was discharged without any complication after the treatment. The effects of hypothermia on ischemia are
mainly, the effects on the metabolism. The reduction of body temperature for
each °C, causes 7% reduction in oxygen use. This slowdown in metabolism protect
body against ischemia. The aim of this
article is to underline the fatal consequences of Wolff-Parkinson-White
syndrome and to remind benefits in return early application of therapeutic
hypothermia in patients with cardiac arrest.
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | Case Reports |
Authors | |
Publication Date | April 24, 2017 |
Submission Date | August 22, 2016 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 19 Issue: 1 |
This Journal is a Publication of Kırıkkale University Faculty of Medicine.