Topluluk, İktidar İlişkileri, Birey ve Müzakereci Demokrasi

Yıl 2011, Sayı: 62, 111 - 120, 01.01.2011

Ahmet Kemal Bayram

Öz

1970’lerde popüler olmaya başlayan ve eleştirel niteliği ağır basan post-modern ve post-yapısalcı yaklaşımlar, büyük anlatılardan biri olarak görülen liberal demokratik söylemin hâkimiyetini de sorgulamıştır. Büyük anlatılarla ilgili genel bir sorgulamanın damgasını vurduğu bu çağdaş tartışmalar, kısmen de modernliğe içkin gerilimleri miras olarak devralmıştır. Örneğin uzlaşı ile çatışma arasındaki gerilim bu tartışmalara yansımıştır (Flyvberg, 1998; 211). Hâkim liberal söyleme alternatif niteliğinde yeni demokratik modeller geliştirilmiştir. Günümüz akademik çevrelerinde birçok teorisyen, demokrasinin çok sayıda sorunu olduğu konusunda neredeyse hemfikirdirler ve bu sorunları giderecek çare arayışındadırlar. İşte böyle bir ortamda müzakereci demokrasi de diğer iki ana alternatifle (toplulukçu –komüniteryan- ve agonistik (çatışmacı) demokrasi) birlikte, siyasal sürecin ve kurumların nasıl daha demokratik kılınabileceği üzerine odaklanmıştır. Her bir model, temel tezini, liberalizmin zayıf noktaları üzerine inşa etmiştir. Örneğin, toplulukçu anlayışı benimseyenler değerlerin anlamı açısından topluluğun önemini vurgularken, agonistik model farklılık ve çatışmayı, müzakereci model de uzlaşı ve katılımı ön plana çıkarır.

Anahtar Kelimeler

Topluluk, İktidar İlişkileri, Müzakereci

Kaynakça

• Arnhart, Larry, (2004), Siyasi Düşünce Tarihi, (çev.) Ahmet Kemal Bayram, Ankara: Adres Yayınları.
• Bayram, Ahmet Kemal, (2003), Siyaset Teorisinde Demokratik Meşruluk ve Sorunları, Yayım- lanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniv. SBE.
• Benhabib, S. (1999), “Müzakereci Bir Demokratik Meşruiyet Modeline Doğru”, Demokrasi ve Farklılık, (ed.)S. Benhabib, (çev.)Z. Gürata, C.Gürsel, İstanbul: WALD.
• Bernsteın, Richard J., (1983) Beyond Objectivism and Relativism: Science, Hermeneutics and Praxis, Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
• Doheny, Shane, (2007), “Responsibility and the Deliberative Citizen: Theorizing the Acceptance of Individual and Citizenship Responsibilities” Citizenship Studies, Vol. 11, No. 4, ss. 405–420.
• Dryzek, John S., (2001) Legitimacy and Economy in Deliberative Democracy, Political Theory, Vol. 29, No. 5, ss. 651-669.
• Flyvbjerg, Bent (1998), “Habermas and Foucault: Thinkers for Civil Society?”, The British Jour- nal of Sociology, Vol. 49, No. 2 (Jun., 1998), ss. 210-233.
• Foucault, Michel, (1992), Hapishanenin Doğuşu, (çev.) M.Ali Kılıçbay, Ankara: İmge Yayınları.
• Foucault, Michel, (1994), Cinselliğin Tarihi, Cilt:3, (çev.) Hülya Tufan, İstanbul: Afa Yayınları.
• Gabardi, Wayne, (2001), “Contemporary Models of Democracy”, Polity, Vol. 33, No. 4 (Sum- mer, 2001), ss. 547-568.
• Habermas, Jürgen, (1975), Legitimation Crisis, (çev.)T. McCarthy, Boston: Beacon Press.
• Habermas, Jürgen, (1996), “Postcript to Between Facts and Norms”, Habermas, Modernity and Law, (ed.)M. Deflem, London: SAGE Publications.
• Habermas, Jürgen, (1996), Between Facts and Norms, (çev.) W. Rehg, Cambridge: Polity Press.
• Habermas, Jürgen, (1999), “Demokrasinin Üç Normatif Modeli”, Demokrasi ve Farklılık, (ed.)S. Benhabib, (çev.)Z. Gürata, C.Gürsel, İstanbul: WALD.
• Habermas, Jürgen, (2002), Küreselleşme ve Milli Devletlerin Akıbeti, (çev.)M. Beyaztaş, İstan- bul: Bakış Yayınları.
• Hamlett, Patrick W. (2003), “Technology Theory and Deliberative Democracy”, Science, Techno- logy, & Human Values, Vol. 28, No. 1, ss. 112-140.
• Ingram, David, (1993), “The Limits and Possibilities of Communicative Ethics for Democratic Theory”, Political Theory, May93, Vol21, Issue2, ss. 294-322.
• Kelly, Michael, (1990), “MacIntyre, Habermas and Philosophical Ethics”, Hermeneutics and Critical Theory in Ethics and Politics, (ed.)M. Kelly, Cambridge: MIT Press.
• Keyman, E.Fuat, (1999), Türkiye ve Radikal Demokrasi, İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Lyotard, J.F., (1994), Postmodern Durum, (çev.)A. Çiğdem, Ankara: Vadi Yayınları.
• NAgel, T., (1990), “Moral Conflict and Political Legitimacy”, Authority, (ed.) J. Raz, New York- New York Univ. Press.
• Peter, Fabienne (2007) “The Political Egalitarian’s Dilemma”, Ethic Theory Moral Prac, Vol.10, ss. 373–387.
• Ron, Amit, (2008), “Power: A Pragmatist, Deliberative (and Radical) View”, The Journal of Poli- tical Philosophy, Volume 16, Number 3, ss. 272–292.
• Rummens, Stefan, (2006), “Debate: The Co-originality of Private and Public Autonomy in De- liberative Democracy”, The Journal of Political Philosophy, Volume 14, Number 4, 2006, ss. 469–481.
• Ryfe, David M., 2005, Does Deliberative Democracy Work?, Annual Review of. Political. Science, Vol.8, ss. 49–71.
• Saward, Michael, (1992), Cooptive Politics and State Legitimacy, Aldershot: Dartmouth Pub. Co.
• Schemeil, Yves, (2000), “Democracy before Democracy?”, International Political Science Revi- ew/Revue internationale de science politique, Vol. 21, No. 2 (Apr., 2000), ss. 99-120.
• Skinner, Quentin, (1997), “Teorinin Dönüşü”, Çağdaş Temel Kuramlar, (der.) Q. Skinner, (çev.) E. Hamzaoğlu, Ankara: Vadi Yayınları.
• Walzer, Michael, (1990), “A Critique of Philosophical Conversation”, Hermeneutics and Critical Theory in Ethics and Politics, (ed.)M. Kelly, , Cambridge: MIT Press.
• Weeks, Edward C., (2000), “The Practice of Deliberative Democracy: Results from Four Large- Scale Trials”, Public Administration Review, Vol. 60, No. 4, ss. 360-372.
• Young, I., M., (1999), “İletişim ve Öteki: Müzakereci Demokrasinin Ötesinde”, Demokrasi ve Farklılık, (ed.)S. Benhabib, (çev.)Z. Gürata, C.Gürsel, İstanbul: WALD.