Kendi Kaderini Tayinin Liberal Teorileri

Year 2007, Issue: 48, 67 - 85, 01.10.2007

Hüseyin Kalaycı

Abstract

Sözlük anlamı “diğerlerinin etkisi ve müdahalesi olmadan birinin kendi kararlarını alması” veya “bireylerin hayatlarını kontrol etmeleri, kendi kendilerine belirledikleri amaçlara ulaşmaları ve topluma tam olarak katılmaları” (Furlong, 2003:180) olan kendi kaderini tayin kavramı, doğrudan ya da dolaylı olarak toprak bütünlüğü ilkesine bir tehdit olarak görüldüğünden, ulus-devletlerce hoş karşılanmaz. Günümüzdeki kendi kaderini tayin tartışmalarının, her etnik gruba ayrılma hakkının tanınmasını savunanlarla, her ne olursa olsun mevcut devletlerin toprak bütünlüğünün korunması gerektiğini savunanlar arasında geçtiği söylenebilir. Ulusal kendi kaderini tayin hakkının bağımsız devlet kurma anlamında yanlış kullanımı nedeniyle ulus-devletlerin kendi kaderini tayine karşı olumsuz bir tutum geliştirmiş olmaları doğaldır. Oysa, ayrı bir devlet kurmadan mevcut devlet içinde bazı özerklikler elde etmek, özyönetimin çeşitli biçimleri de kendi kaderini tayin anlamına gelebilmektedir. Ancak yine de kendi kaderini tayinin nihai hedefinin bağımsız devlet kurmak olduğu yönündeki yerleşik düşünce pek değişmemiştir.

References

• Daniele Archibugi, “A Critical Analysis of the Self-determination of Peoples: A Cosmopolitan Perspective”, Constellations, Cilt. 10, Sayı. 4, 2003, s. 488-505.
• Josette Baer, “Who, Why and How: Assessing the Legitimacy of Secession”, Swiss Political Science Review, Cilt. 6, Sayı. 3, 2000, s. 45-69.
• Ali Şafak Balı, Çokkültürlülük ve Sosyal Adalet. “Öteki” ile Barış İçinde Yaşamak, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya, 2001
• Viva Ona Bartkus, The Dynamics of Secession, Cambridge University Press, Cambridge, 1999.
• Rainer Bauböck, “Paradoxes of Self-determination and the Right to Self-go- vernment”, IWE (Institutionellen Wandel Und Europaische Integration) Working Paper, Sayı: 42, Ocak 2004, s. 1-39
• Rainer Bauböck, “Why Secession is Not Like Divorce”, Kjell Goldmann, Ulf Hannerz and Charles Westin (eds.), Nationalism and Internationalism in the Post-Cold War Era, UCL Press, London, 2000, s. 216-243.
• Harry Beran (1998), “A democratic theory of political self-determination for a new world order”, in Percy Lehning (ed.) (1998), Theories of Secession, Routledge, London, 1998, s. 32-59.
• Harry Beran, “Border Disputes and the Right of National Self-Determinati- on”, History of European Ideas, Cilt. 16, Sayı. 4-5, 1993, s. 479-486.
• Harry Beran, The Consent Theory of Political Obligation, Croom Helm Publishers, London, 1987.
• Harry Beran, “A Liberal Theory of Secession”, Political Studies, Cilt. 32, 1984, s. 21-31.
• Michael Billig, Banal Milliyetçilik, Çev. Cem Şişkolar, Gelenek Yayıncılık, İstan- bul, 2002.
• Anthony H. Birch, “Another Liberal Theory of Secession”, Political Studies, 32 (1984), s. 596-602.
• İdil Boran, “The Challenge of Choice. Liberal Theory and public education in multilingual states”, Theory and Research in Education, Cilt. 1, Sayı. 2, 2003, s. 228- 244.
• A. Buchanan, “What’s so special about nations?”, Jocelyne Couture, Kai Niel- sen ve Michel Seymour (eds). Rethinking Nationalism, University of Calgary Press, Calgary, 1998, s. 298-306.
• Allen Buchanan, “Theories of Secession”, Philosophy and Public affairs, Cilt. 26, Sayı 1, 1997, s. 30-61.
• Answer to a Nationalist Demand”, Canadian Journal of Political Science, Cilt. 37, Sayı. 3, Eylül 2004, s. 695-713.
• John Rawls, A Theory of Justice, Massachusetts: Belknap Press of Harvard Uni- versity Press, Cambridge, 1971.
• Michel Seymour, “Secession as a Remedial Right”, Inquiry, yayınlanacak makale.
• Jason Sorens, “Introduction: Understanding Secession”, Secession and Democracy, yayına hazırlanan kitap
• Nafız Tok, Kültür, Kimlik ve Siyaset, Ayrıntı Yayınları, İstanbul, 2003.
• Brian Walker, “Plural Cultures, Contested Territories: A Critique of Kymlic- ka”, Canadian Journal of Political Science, Vol. XXX, No. 2, June 1997, s. 211-234.
• Cristopher H. Wellman, “A Defense of Secession and Political Self-Determi- nation”, Philosophy and Public Affairs, Cilt. 24, Sayı. 2, Bahar 1995, s. 142-171.