Engaged Citizenship, Liberation, An Elite Understanding of Democracy: Arendt’s Democracy

Yıl 2024, Sayı: 113, 97 - 116, 20.03.2024

Seda Çalışır

https://doi.org/10.36484/liberal.1339495

Öz

This study focuses on exploring the framework of democracy and its limits, which are not explicitly explored in Hannah Arendt’s work. In addition to the similarities and discrepancies between modernity and Arendt’s democracy, the roles attributed to democracy’s actors will also be discussed. Under conditions in which citizens act without scrutiny and behave obediently, pluralism deteriorates when the rupture between opinion and action reaches its climax. In Arendt’s words, a break betweendomination and opinion would limit deliberative democracy. Liberation, therefore, equates with domination, which is deprived of the general will of the citizens. Taking action in the public sphere is an absolute remedy, as well as a renaissance, against the alienation of citizens. Human liberation therefore requires a concrete
convergence of ideas and actions. The active citizen is an actor who investigates, negotiates, persuades, consents and has an equal right to participate in the debate. These merits would make it possible to assume political responsibility. Arendt’s democracy is then a guide to discovering the path to becoming a responsible citizen. This study concludes that her approach introduces a concept of elite democracy.

Anahtar Kelimeler

Hannah Arendt, democracy, public sphere, pluralism, engaged citizenship

Etkin Yurttaş, Özgürleşme, Elit Bir Demokrasi Anlayışı: Arendt’in Demokrasisi

Öz

Bu çalışma, Hannah Arendt’in eserlerinde doğrudan yer almayan demokrasi kavramının anlamının ortaya çıkarılmasına ve sınırlarının çizilmesine odaklanmaktadır. Bu amaçla, modern dünyanın dinamikleri ile Arendt’in demokrasisi olarak isimlendirilen kavramın benzeştiği ve çatıştığı alanlar ile içinde yer alabilecek aktörlerin rolleri de tartışılmaktadır. Yurttaşların itaat eden varlıklar haline geldiği, sorgulama ve bireyliğini ortaya koyma yetisini harekete geçirmesine ket vurduğu, insani çoğulluğun zedelendiği durumlar, düşünce ve eylem dünyasının kopukluğunun zirve yaptığı noktalardır. Arendt’in tasvirinde, düşünceden kopuk bir egemenlik anlayışı, temsili demokrasinin sınırlarını en başından belirler. Bu durumda, özgürlük, egemenlik tanımına yakın ya da eşdeğer kabul edildiğinden, yurttaşların ortak iyiye ulaşma beklentisi eksik kalmaktadır. Bir başka deyişle, toplumsal sözleşmenin belirli çıkarlar karşılığında rıza yoluyla devredilmesi ortak iyinin garantisi olmadığı gibi, bireyler çoğulluğun ikileminde sıkışıp kalmaktadır. Bu ikilemden kurtulmanın çaresi Arendt’e göre, bir uyanış ve yeniden doğuş gibi hayal ettiği sorumlulukla hareket eden etkin yurttaşların kamusal alanda eyleme geçmesidir. Politik sorumluluğu taşıyanlar etkin yurttaşlar olacaktır. Bir başka deyişle Arendt’in demokrasisi, varoluşsal sorumlu yurttaş olabilmenin yollarını keşfetmek isteyenler için bir kılavuz önermesidir. Bu önermenin kısıtları incelendiğinde, ortaya elit bir demokrasi anlayışının çıktığı sonucuna varılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Hannah Arendt, demokrasi, kamusal alan, etkin yurttaş, çoğulluk.

Kaynakça

• Arendt, H. (1951). The origins of totalitarianism. New York: Harcourt, Brace and Co.
• Arendt, H. (1958). Totaliarian ımperialism: reflections on the hungarian revolution. Journal of Politics, 20(1): 5-43.
• Arendt, H. (1971). Dissent, power and confrontation. A. Klein (der). New York: McGraw Hill.
• Arendt H (1972). Crises of the republic. Florida: Harcourt Brace & Company.
• Arendt, H. (1977). Between past and future: eight exercises in political Thought. New York: The Viking Press.
• Arendt, H. (1994). İnsanlık durumu (The human condition (1958)). çev. B O Şener. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Arendt, H. (1997a). Şiddet üzerine (On violence (1969-70). çev. B Peker. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Arendt, H. (1997b). Sivil itaatsizlik. İçinde: Y Coşar (çev). Kamu Vicdanına Çağrı Sivil İtaatsizlik, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Arendt, H. (2012). Devrim üzerine (On revolution (1963)). çev. O E Kara, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Benhabib, S. (1996). The reluctant modernism of hannah arendt. London: Sage Publications.
• Berktay, F. (2010). Politikanın çağrısı. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Berktay, F. (2012). Dünyayı bugünde sevmek. İstanbul: Metis Yayınları.
• Bokiniec, M. (2009). Is polis the answer? Hannah Arendt on democracy. Santalka Filosofia, 17(1): 76-82.
• Buckler, S. (2011). Ethics and the vocation of politics action and appearance, London: Continuum.
• Canovan, M. (1994). Hannah Arendt: a reinterpretation of her political thought. New York: Cambridge University Press.
• D’Entrèves, M.P. (1994). The political philosophy of Hannah Arendt. London: Routledge.
• Gambetti, Z. (2007). Marx ve Arendt: Emek, iş , eylem üzerinden üç siyaset biçimi, Birikim, 217: 46-54.
• Kateb, G. (2000). Political action: ıts nature and advantages. İçinde: D Villa (der). The Cambridge companion to Hannah Arendt. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lash, C. (1990). Conclusion. İçinde: R Garner (der). The realm of humanitas: responses to the writings of Hannah Arendt. New York: Lang.
• Michels, R. (1966). Political parties. London: Collier-Macmillan Limited.
• Mills, W. (1956). The power elite. London: Oxford University Press.
• Mosca, G. (1939). The ruling class. New York: McGraw-Hill Book Company.
• Pareto, V. (1935). The mind and society. 4 Cilt, New York: Harcourt, Brace and Company.
• Pitkin, H. (1981). Justice: On relating private and public. Political Theory, 9(3): 327-352.
• Sezer, D. (2016). Yargı ve Etik: İtiraz, Tartışma, Demokrasi: Arendt’te yargı yetisinin etik ve politik önemi, Yargıya Felsefe ile Bakmak, İstanbul:Yapı Kredi Yayınları, 107-135.
• Tocqueville, A. (2004). Democracy in America. çev. A Goldhammer. New York: The Library of America.
• V-Dem Institute. (2022). Autocratization changing nature?: Democracy report 2022. Gothenburg: University of Gothenburg V-Dem Institute.
• Villa, D. (2000). The Cambridge companion to Hannah Arendt. New York: Cambridge University Press.
• Wolin, S. (2016). Hannah Arendt: democracy and the political. İçinde: N Xenos (der). Fugitive Democracy and Other Essays. New Jersey: Princeton University Press.