Divan şiirinde mevsimler ve tabiatın bu mevsimlerde büründüğü hâller, şairler tarafından sıklıkla işlenmiştir. Hazan mevsiminde yaprakların sararması, rüzgârın kuruyan yaprakları dökmesi, ağaçların yapraksız kalması gibi durumlar şairlerin zihinlerinde farklı hayallere kapı açmıştır. Divan şairleri tabiatın hazandaki görüntüsünü, kimi zaman olumlu kimi zaman olumsuz şekilde şiirlerinde söz konusu etmişlerdir. XIV. yüzyılda yaşamış olan Kadı Burhaneddin hükümdar şairlerdendir. Divan şiirinin kurucularından kabul edilen şair, divanında aşk, sevgili, tabiat, mevsimler gibi klasik konulara yer vermiştir. Hazan mevsimi, şairin işlediği konular arasındadır. Kadı Burhaneddin’in divanında hazandan bahsettiği beyitleri yanında hazan konusunda yazmış olduğu dört yek-âhenk gazeli bulunmaktadır. Bu makalede Kadı Burhaneddin’in hazanı işlediği beyit ve gazellerinden yola çıkılarak bu mevsimi şiirlerinde nasıl ele aldığı, hangi duygu ve hayallerle söz konusu ettiği incelenmiştir. Çalışmada şairin yek-âhenk gazellerinde hazanın hangi özellikleri üzerinde durulduğu, ilişkilendirildiği kişi ve unsurlar, bu mevsime nasıl bir anlam yüklendiği gibi sorulara da cevap aranmıştır. Böylece Divan şiirinin kuruluş devrinde hazanın bir motif olarak yeri tespit edilmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2021 |
Gönderilme Tarihi | 10 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |