DEVLET KONSERVATUVARI FLÜT ANA SANAT DALI ÖĞRENCİLERİNİN ÇALIŞMA SÜREÇLERİNDE ÖZDÜZENLEMELİ ÖĞRENME İLE KULLANDIKLARI STRATEJİLER VE ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Year 2021, Issue: 60, 175 - 197, 12.11.2021

Melisa Okan , Sezin Alıcı

https://doi.org/10.21764/maeuefd.842797

Cited By: 1

Abstract

Bu araştırmada, aynı seviyelerdeki flüt öğrencilerinin çalgı çalışma süreçlerini nasıl değerlendirdikleri ve karşılaştıkları sorunlara yönelik kullanmakta oldukları özdüzenlemeli öğrenme stratejilerine ilişkin görüşlerinin tespiti amaçlanmıştır. Araştırma, Bursa Uludağ Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda öğrenim görmekte olan 5 flüt ana sanat dalı öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Öğrenciler dönem boyunca seviyelerine uygun bir eseri kendi çalışma programlarına uygun olarak çalışmışlardır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri görüşme tekniği türlerinden, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Araştırma verilerini elde etmek amacı ile araştırmacılar tarafından hazırlanmış ve 13 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Literatürde özdüzenlemeli öğrenme ve çalgı performansına ilişkin farklı çalışmalar bulunmakla birlikte flüt çalgısı ve özdüzenlemeli öğrenme kavramına ilişkin daha önce bir çalışma yapılmaması bu araştırmanın önemini oluşturmaktadır. Bu çalışma sonucunda flüt öğrencilerinin özdüzenlemeli öğrenme sürecinde çalışma stratejileri geliştirirken, nerede problem olduğunun doğru saptaması ve o problemin üzerine yoğunlaşarak çalışmasını sürdürmesinin önemi ve çalışma sürecinde tekrar sayısı, çalışma hızı, çalışma süresi, dikkat ve konsantrasyonun öğrenme sürecinde ne derece önemli unsurlar olduğu saptanmıştır.

Keywords

Özdüzenlemeli Öğrenme, Flüt Eğitimi, Müzik Eğitimi, Özdüzenlemeli Öğrneme Stratejileri

References

• Akdoğan, D.,Velipaşaoğlu S. ve Musal B. (2016). Özdüzenlemeli öğrenme. Pamukkale Tıp Dergisi, 3, 254-260.
• Alıcı, T. (2011). Öğrenmenin Bilimsel Temelleri.Palme Yayıncılık: Ankara.
• Aydın, S. ve Demir Atalay, T. (2015). Öz-Düzenlemeli Öğrenme. Pegem Akademi: Ankara.
• Baltacı, A. (2018). “Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, s.231-274.
• Baş, G. (2014). “Lise Öğrencilerinde Yabancı Dil Öğrenme Kaygısı: Nitel Bir Araştırma”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 36, s.101-119.
• Çağlayan Dilber, N. (2014). Öz Düzenlemeli Strateji Gelişimi Öğretim Modelinin Ortaokul Öğrencilerinin Ürettikleri Tartışmacı Metinlere Etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Dilbilim (Türkçenin Eğitimi Ve Öğretimi) Anabilim Dalı, Ankara.
• Çatalbaş, A. (2016). Hayat Bilgisi Dersi İçin Hazırlanan Öz Düzenlemeli Öğrenme Modeli Destekli Etkinliklerin Öğrencilerin Öğrenme Ve Çalışma Sorumluluğuna Etkisi (Yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Programları Ve Öğretim Bilim Dalı, Bartın.
• Çepni, S. (2005). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş, 2. Baskı, Trabzon: Üçyol Yayıncılık.
• Cobb, R. J. (2003). TheRelationshipBetween Self-Regulated Learning BehaviorsAndAcademicPerformanceIn Web-Based Courses. Doktora Tezi. Virginia PolytechnicInstitudeandStateÜniversitesi, ABD. http://www.umi.com/dissertations/gateaway
• Çiçek, T. (2018). Güzel sanatalar fakültesiöğrencilerininöz-düzenleme becerileri ve öğrenmedegüdülenmedüzeylerinin incelenmesi. Uluslararası TürkKültürCoğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi (Turksosbilder), 03 (1), 26-54.
• Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 2-11.
• Deveci, İ. (2018). “Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Sahip Oldukları FeTeMM Farkındalıklarının Girişimci Özellikleri Yordama Durumu”, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt 26, Sayı 4, s.1247-1256.
• Ekebalkan, S. (2007). Flüt Eğitiminde Çalışma Yöntemlerinin Teknik ve Pedagojik Açıdan İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Müzik Ana Sanat Dalı, İzmir.
• Erdem, B. (2013). Müzik Öğretmeni Adaylarının Bireysel Çalgı Eğitimine Dönük Motivasyon Düzeylerinin Değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Müzik Bilimleri Ana Sanat Dalı, Erzurum.
• Evren, N. (2007). Türkiye’de Konservatuvarlar Ve Eğitim Fakültelerindeki Çalgı Eğitiminde Kas Ve İskelet Sistemi Rahatsızlıklarının Performansa Etkileri (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
• Güler, A., Halıcıoğlu, B. ve Taşğın, S. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 1. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık. Karabulut, G. (2009). Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı 1. Ve 3. Sınıf Öğrencilerinin Piyano Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 32. Basım, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Nielsen, S. (2001). Self-Regulating Learning StrategiesInInstrumental Music Practice. Music EducationResearch. Cilt:3, Sayı:2, 155-167.
• Özden, M. Y. ve Durdu, L. (2016). Eğitimde Üretim Tabanlı Çalışmalar İçin Nitel Araştırma Yöntemleri, 1. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Özmenteş, S. (2004). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümü Öğrencilerinin Çalgı Çalışma Sürecinde Karşılaştıkları Sorunlar Ve Çözüm Önerileri (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Özmenteş, S. (2007). Çalgı Çalışma Sürecinde Özdüzenlemeli Öğrenme İle Duyuşsal Özellikler Ve Performans Düzeyi İlişkileri (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, İzmir.
• Özmenteş, S. (2008). Çalgı eğitiminde özdüzenlemeli öğrenme taktikleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16), 157-175. Pintrich, P. R. (2000). Multiplegoals, multiplepathways: The role of goalorientation in learningandachievement, Journal of EducationalPsychology, 92, 544–555.
• Sarı, A., Akınoğlu, O. (2009). Öz-düzenlemeli öğrenme: Modeller ve uygulamalar. M.Ü. AtatürkEğitimFakültesiEğitim Bilimleri Dergisi, 29, 139-154.
• Sönmez, V. ve G. Alacapınar, F. (2018). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 6. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şendurur, Y. (2001). Keman eğitiminde etkili öğrenme - öğretmeyöntemleri. G.Ü. Gazi EğitimFakültesi Dergisi, 21 (3), 145-155.
• Turhal, E. (2017). Gitar Eğitiminde Video Kaydı İle Yapılan Öz Düzenlemeli Öğrenmenin Performansa Etkisi (Yayımlanmamış Doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı, Müzik Eğitimi Bilim Dalı, Bolu.
• Türnüklü, A. (2000). “Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı 24, s.543-559.
• Türnüklü, A. (2001). “Eğitimbilim Alanında Aynı Araştırma Sorusunu Yanıtlamak İçin Farklı Araştırma Tekniklerinin Birlikte Kullanılması”, Eğitim ve Bilim, Cilt 26, Sayı 120, s.8-13.
• Üredi, I. ve Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerininöz-düzenleme stratejileri ve motivasyonelinançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 250-260.
• Yaşar, Ş. (1992). Öğretme ve ÖğrenmeSürecinde Bellek Modeli. Kurgu Dergisi, 10, 279 - 296.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, 6. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
• Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulatedlearner: An overview. TheoryInto Practice,4 (2). 64-70.
• Zimmerman, B.J. (2000). Attainment of self-regulation: A socialcognitiveperspective. İçinde M. Boekaerts, P.R. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation (s. 13-39). San Diego, CA: AcademicPress.