Hilâl Karahan is publishing poetry,
interview and research texts since 2000. Karahan interrogates tradition with her lyrical and mystical poems and
questions the woman’s place in society with her narrative poems. Hilâl Karahan’s poems, which are
connotative to laments, letters, songs, share the pain of women and children
especially. In Karahan’s poems,
sections that are written on the right, in italics and different fonts are
noteworthy. She uses collage technique which is a postmodern method in
poetry. These poems can be read as one or two poems. Poems have varios
distinct poetry personas. These subconscious collages show the polyphony of the
poet’s poems. Karahan
tries to catch the rhythm of the psalms of Psalter, the hymns read in the
rituals and the monuments (The God’s attribute, the first part of the Torah,
the creation of man) read in the verses. Hilâl Karahan, who tries to reproduce the first voice during the
creation of the universe -and all sounds derived from it- in her poems,
questions the human relationship and reflects the role of language in human
creation in the light of the mystical terms.
In our study, the multilayered
structure of Karahan’s poetry is shown. The aim of our study is to show the
sources of the poems of Hilâl Karahan (Sufism, Torah, the doctrine of Yoga
...), poetry writing method (collage) and its contribution to our literature
with examples.
Hilâl
Karahan 2000 yılından itibaren şiir, röportaj ve inceleme yazıları yayımlıyor. Karahan,
lirik ve tasavvufî şiirleriyle geleneği dönüştürürken anlatımcı şiirleriyle
kadının toplumdaki yerini sorgular. Hilâl Karahan ağıtları, mektupları,
şarkıları çağrıştıran şiirleriyle özellikle kadınların ve çocukların acılarına
ortak olur. Karahan’ın şiirlerinde sağa yaslı, italik ve farklı puntoyla
yazılmış bölümler dikkati çeker. Şiirde postmodern bir usul olan kolaj
tekniğini kullanır. Söz konusu şiirler tek veya iki şiir olarak da okunabilir.
Şiirde birden fazla şiir öznesi vardır. Bu bilinçaltı kolajları şairin
şiirlerinin çok sesliliğini gösterir. Karahan makamla okunan Zebur surelerinin,
âyinlerde okunan ilahilerin ve tekvinlerin (Allah’ın sıfatı, yoktan var etme,
Tevrat’ın ilk bölümü, insanın yaratılışı) ritmini şiirlerinde yakalamaya
çalışır. Evrenin yaratılışı sırasındaki ilk sesi -ona göre bütün sesler
ondan türemiştir- şiirlerinde çoğaltmaya çalışan Hilâl Karahan dil insan
ilişkisini sorgular ve dilin insan yaratılışındaki rolünü tasavvufî terimlerin
ışığında okura yansıtır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 17, 2019 |
Submission Date | April 3, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 12 Issue: 26 |