Mercury is a highly toxic environmental pollutant.
Molecular mechanisms of mercury toxicity are assorted. Basically, they block
essential functional groups in biomolecules and also displace essential metal
ions from them. Mercuric ion is known as one of the strongest thiol-binding
agents. Although the oxidative properties of mercury have been studied and
accepted the actual process of ROS generation is still unclear. The aim of the
current study is to examine the acute effects of mercury chloride exposure on
mtDNA damage and mtDNA copy number in Drosophila.
Quantitative PCR method was used to measure mtDNA damage. In the mercury
chloride application groups, mtDNA damage and mtDNA copy number were slightly
greater than the control group but the difference was not statistically significant.
We demonstrated that the mercury chloride application does not generate the
damage on mtDNA of Drosophila
melanogaster in 24 hours treatment.
Civa çok zehirli bir
çevresel kirleticidir. Civa toksisitesinin moleküler mekanizmaları çeşitlidir.
Esasen, biyomoleküllerdeki temel fonksiyonel grupları bloke eder ve temel metal
iyonlarını onlardan uzaklaştırır. Civa iyonu, en güçlü tiol bağlayıcı
ajanlardan biri olarak bilinir. Civanın oksidatif özellikleri araştırılmış ve
kabul edilmiş olsa da, ROS oluşumunun gerçek süreci hala belirsizdir. Bu
çalışmanın amacı, civa klorür maruziyetinin, Drosophila'daki mtDNA hasarı ve mtDNA kopya sayısı üzerindeki akut
etkilerini incelemektir. Çalışmamızda mtDNA hasarını ölçmek için kantitatif PCR
yöntemi kullanıldı. Sonuçlara göre, civa klorür uygulama gruplarında mtDNA
hasarı ve mtDNA kopya sayısı kontrol grubundan biraz daha fazlaydı, ancak bu
fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Buna dayanarak, civa klorür
uygulamasının Drosophila melanogaster'in
mtDNA'sında, akut hasar oluşturmadığı sonucuna varılmıştır.
Konular | Mühendislik |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Ekim 2017 |
Kabul Tarihi | 9 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |