Japanese New Religious Movement Ōmoto's Beliefs

Year 2022, Volume: 22 Issue: 2, 655 - 683, 30.12.2022

Yetkin Karaoğlu

https://doi.org/10.33420/marife.1188589

Cited By: 3

Abstract

Ōmoto is a Shinto-based Japanese New Religious Movement (NRM), the most popular one of Japanese Religious History. The movement, which was initiated in the Meiji Period (1868-1912) in Japanese History, came to the fore in the periods of Taishō (1912-1927) and Shōwa (1927-1945) by combining their beliefs and practices with their worldly-political thoughts. The movement, which was pacified with the Modern Period (1945-), entered the process of division with the influence of different tendencies. Today, they continue their activities as three separate religious groups. Ōmoto includes three basic teachings: the "Three Great Learnings", the "The Four Teachings" and the "The Four Principles". These are the beliefs that regulate the relationship between man and God and how they should be lived. Firstly, Ōmoto presents an inclusive religious worldview within the framework of Three Great Learnings: to think about the identity of true god by observing heaven and earth, to consider the power of god by seeing that the universe is not separate but one, and to think about the true god by being prepared for the nature of life. Secondly, there are the Four Teachings, namely Matsuri, Oshie, Narawashi, and Nariwai. Matsuri refers to each regular or irregular act of worship including offering and prayer in Ōmoto. Oshie means teaching and refers to the two main scriptures of the movement of Ōmoto Shin’yu and Reikai Monogatari. Narawashi describes the belief that human life consists of habits and man must arrange his habits according to God's will for god-human harmony. On the other hand, Nariwai means proper work and expresses the belief that one should focus on improving the results achieved with the soul. According to this, it is believed that the results will be good if a person uses own soul well and the results will be bad if person uses it badly. Thirdly, there are the Four Principles, which are Seiketsu Shugi, Rakuten Shugi, Shinten Shugi, and Tōitsu Shugi. Seiketsu Shugi means purification of the mind and body, and it means to get rid of polluting situations such as death, illness and immorality. It is stated that getting rid of them is possible with purification rituals. Rakuten Shugi means optimism, expressing a belief that the world will become a better world of salvation. Shinten Shugi means progressivism and emphasizes the belief that people should develop and progress in social life by renewing their mind and body. Tōitsu Shugi, on the other hand, means unification and explains the belief that the duality between good and bad man, rich and poor, god and man in the universe should be eliminated. Accordingly, there must be order and unity in order to avoid discrimination and injustice in society. In addition to being a Shintoist-oriented NRM, Ōmoto has an inclusive monotheistic belief in God and believes that all religions in the world come from a single source. Accordingly, they believe that all religions' beliefs and worships are practiced for only one God and they each one carries a piece of truth. The supreme god, called Ōmotosume Ōmikami in Ōmoto, is believed to have a dual aspect as Kunitokotachi no Mikoto and Toyokumunu no Mikoto. Their sacred texts, their beliefs about the universe and salvation have also developed in this way. There are two scriptures called Ōmoto Shin'yu and Reikai Monogatari in Ōmoto. The first one is attributed to Nao Dehuchi, the second one is to Onisaburō Deguchi. In Ōmoto, there are two main universe as the big cosmos called Daiuchū and the small cosmos called Shōuchū. Daiuchū refers to thousands of unknown universes including the human universe, while Shōuchū refers to the human universe and world. There are three types of salvation beliefs in Ōmoto, which are also seen as stages of salvation. The first is the application of individual rules, the second is the application of social rules, and the third is that the salvation is possible when the world becomes the world of salvation with the coming of the savior. Our research on Ōmoto's beliefs consists of six parts: Basic Teachings, Understanding of God, Understanding of Sacred Man, Sacred Texts, Understanding of Universe and Understanding of Salvation. Our study is the first comprehensive study in terms of examining Ōmoto beliefs in our country and world literature, and it is aimed to contribute to further researches through this study.

Keywords

History of Religions, Japanese New Religious Movements, Ōmoto New Religious Movement, Ōmoto Beliefs, Syncretism

Japon Yeni Dinî Hareketi Ōmoto’nun İnançları

Abstract

Ōmoto, Japon Dini Tarihi içerisinde adından en çok söz ettiren, Şinto temelli bir Japon Yeni Dini Hareketi (YDH)’dir. Japon Tarihi’nde Meiji Dönemi (1868-1912) itibariyle başlatılan hareket inanç ve ibadetleriyle dünyevi-politik düşüncelerini birleştirerek Taishō (1912-1927) ve Shōwa (1927-1945) dönemlerinde öne çıkmıştır. Modern Dönemle (1945-) birlikte pasifize olan hareket, içerisinde farklı eğilimlerin etkisiyle bölünme sürecine girmiştir. Günümüzde üç ayrı dini grup şeklinde faaliyetlerini devam ettirmektedirler. Ōmoto’nun “Üç Büyük Öğrenim”, “Dört İlke” ve “Dört Prensip” olmak üzere üç temel öğretisi bulunmaktadır. Bunlar, insan ile Tanrı’nın ilişkisini düzenleyen ve nasıl yaşanması gerektiğiyle ilgili inançlardır. Buna göre İlk olarak Ōmoto cennet ve dünyayı gözlemleyerek gerçek tanrının kimliği hakkında düşünmek, evrenin gelişimin ayrı değil bir olduğunu görerek tanrının gücünü düşünmek ve hayatın doğasına hazırlıklı bir biçimde gerçek tanrı hakkında düşünmek biçiminde tasavvur ettikleri Üç Büyük Öğrenim çerçevesinde kapsayıcı bir dini dünya görüşü sunmaktadır. İkinci olarak Dört Öğreti bulunmakta bunları Matsuri, Oshie, Narawashi ve Nariwai oluşturmaktadır. Matsuri, Ōmoto’da düzenli veya düzensiz yapılan, sunu ve duayı içeren ibadetlerin her birine denmektedir. Oshie, öğreti anlamına gelmektedir. Ōmoto Shin’yu ve Reikai Monogatari hareketin iki ana kutsal metnini ifade etmektedir. Narawashi, insan hayatının alışkanlıklardan ibaret olduğu, tanrı-insan uyumu için insanın alışkanlıklarını tanrının isteğine göre düzenlemesi gerektiği inancını anlatmaktadır. Nariwai ise uygun çalışma anlamına gelmektedir. İnsanın ruhuyla elde ettiği sonuçları iyileştirmeye odaklanması gerektiği inancını ifade etmektedir. Buna göre insan ruhunu iyi kullanırsa sonuçlar iyi, kötü kullanırsa sonuçların kötü olacağına inanılmaktadır. Üçüncü olarak Dört İlke bulunmakta, bunları Seiketsu Shugi, Rakuten Shugi, Shinten Shugi ve Tōitsu Shugi oluşturmaktadır. Seiketsu Shugi, zihin ve bedenin arınması anlamına gelmekte, ölüm, hastalık ve ahlaksızlık gibi kirletici olduğu kabul edilen durumlardan kurtulmak kastedilmektedir. Bunlardan kurtulmanın ise arınma ritüelleri ile mümkün olduğu ifade edilmektedir. Rakuten Shugi, iyimserlik anlamına gelmektedir. Dünyanın daha iyi bir kurtuluş dünyası haline geleceğine dair bir inancı ifade etmektedir. Shinten Shugi, ilerlemecilik anlamındadır. İnsanın zihin ve bedenini yenileyerek sosyal hayatta gelişmesi ve ilerlemesi gerektiği inancını vurgulamaktadır. Tōitsu Shugi ise birleşim anlamındadır. Evrende bulunan iyi-kötü insan, zengin-fakir, tanrı-insan arasındaki ikiliğin ortadan kaldırılması gerektiği inancını açıklamaktadır. Buna göre toplumda ayrımcılıkların ve adaletsizliğin olmaması için düzen ve birliğin olması gerekmektedir. Ōmoto, Şintoist eksenli bir YDH olmasının yanında kapsayıcı monoteistik bir Tanrı inancına sahiptir. Dünya üzerindeki tüm dinlerin tek bir kaynaktan geldiğine inanmaktadır. Buna göre onlar, tüm dinlerin inanç ve ibadetleri tek bir Tanrıya yapıldığına ve hakikatten birer parça taşıdıklarına inanmaktadırlar. Ōmoto’da Ōmotosume Ōmikami adındaki yüce tanrının Kunitokotachi no Mikoto ve Toyokumunu no Mikoto biçiminde ikili yönü olduğuna inanılmaktadır. Onların kutsal metinleri, evren ve kurtuluşa dair inançları da bu yönde gelişim göstermiştir. Ōmoto’da Ōmoto Shin’yu ve Reikai Monogatari adında iki kutsal metin bulunmaktadır. İlki Nao Dehuchi’ye, ikincisi Onisaburō Deguchi’ye atfedilmektedir. Ōmoto’da Daiuchū adlı büyük kozmos, Shōuchū adlı küçük kozmos şeklinde iki ana evren anlayışı bulunmaktadır. Daiuchū insan evrenini de içine alan bilinmeyen binlerce evreni, Shōuchū ise insan evrenini ve dünyasını ifade etmektedir. Ōmoto’da üç tür kurtuluş inanışı bulunmakta, aynı zamanda bunlar kurtuluşun aşamaları olarak görülmektedir. İlki bireysel kuralların uygulanması, ikincisi toplumsal kuralların uygulanması, üçüncüsü ise kurtarıcını gelişiyle dünyanın kurtuluş dünyası haline gelişiyle kurtuluşun mümkün olabileceği söylemektedir. Ōmoto’nun inançlarını ele aldığımız çalışmamız Temel Öğretileri, Tanrı Anlayışı, Kutsal Kişi Anlayışı, Kutsal Metinleri, Evren Anlayışı ve Kurtuluş Anlayışı olmak üzere altı bölümden oluşmaktadır. Çalışmamız ülkemiz ve dünya literatüründe Ōmoto inançlarının incelenmesi açısından kapsayıcı nitelikte ilk araştırmadır. Çalışmamızın literatüre katkı sağlaması ve yeni araştırmalara faydalı olması amaçlanmıştır.

Keywords

Dinler Tarihi, Japon Yeni Dini Hareketleri, Ōmoto Yeni Dini Hareketi, Ōmoto İnançları, Senkretizm.

References

• Amis, Joel. The Japanese New Religion Oomoto: Reconciliation Of Nativist And Internationalist Trends . Montreal: Montreal University, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, 2015.
• Antoni, Klaus. “Kotodama and the Kojiki: The Japanese ‘Word Soul’ between Mythology, Spiritual Magic, and Political Ideology”. Beiträge des Arbeitskreises Japanische Religionen (BAJR) 4 (2012), 1-13.
• Atsushi Kadoya. “Kunitokotachi”. Encyclopedia of Shinto . Erişim 20 Ocak 2022. https://d-museum.kokugakuin.ac.jp//eos/detail/
• Benedict, Ruth. The Chrysanthemum and the Sword: Patterns of Japanese Culture . Houghton Mifflin Harcourt, 2005.
• Bıyık, Mustafa. “Ômoto”. Yeni Dini Hareketler Ansiklopedisi . ed. Süleyman Turan - Emine Battal. 393-396. İstanbul: Okur Akademi, 2020.
• Blacker, Carmen. “Millenarian Aspects of The New Religions Movements”. Tradition and Modernization in Japanese Culture . ed. Donald H. Shively. New Jersey: Princeton University Press, 1971.
• Boulton, Marjorie. Zamehnof, Creator of Esperanto . London: Routledge, 1960.
• Burns, Susan L. Before the Nation: Kokugaku and the Imagining of Community in Early Modern Japan . Duke University Press, 2003.
• Clarke, Peter. “Omoto (Great Origin)”. Encyclopedia of New Religious Movements . ed. Peter Clarke. New York: Routledge, 2005.
• Davis, Winston. Japanese Religion and Society: Paradigms of Structure and Change . SUNY Press, 1992.
• Deguchi, Nao. Kaisoden: Deguchi Nao . Ayabe, Kameoka: Zuikōsha, 1949.
• Deguchi, Nao. Omoto Shin’yu . 7 Cilt. Ayabe, Kameoka: Tenseisha, 1983.
• Deguchi, Nao. Omoto Shin’yu . 7 Cilt. Ayabe, Kameoka: Tenseisha, 1983.
• Deguchi, Nao. Omoto Shin’yu . 7 Cilt. Ayabe, Kameoka: Tenseisha, 1983.
• Deguchi, Nao. Omoto Shin’yu . 7 Cilt. Ayabe, Kameoka: Tenseisha, 1983.
• Deguchi Onisaburō. “Bankyo Dokon”. 26 Şubat 2021. Erişim 14 Ocak 2022. https://oomoto.or.jp/wp/english/books/bankyo-dokon/cover-page-2/
• Deguchi, Onisaburō. “Deguchi Onisaburò Chosakushû”. Ningen Onisaburò . ed. Murakami Shigeyoshi. Tokyo: Yomiuri Shinbunsha, 1971.
• Deguchi, Onisaburō. Kannagara no Michi . Tenseisha, 1935.
• Deguchi, Onisaburō. Omoto no Michi . Kameoka: Tenseisha, 1947.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. Reikai Monogatari . 81 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1922.
• Deguchi, Onisaburō. “Reishu Taiju”. Erişim 22 Ocak 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. San Kagami . 3 Cilt. Kameoka: Tenseisha, 1930.
• Deguchi, Onisaburō. “The Reika Monogatari - Summary of the Reikai Monogatari, Cilt: 1”. Arşiv. 1921. Erişim 24 Mart 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. “The Reika Monogatari - Summary of the Reikai Monogatari, Cilt: 2”. Arşiv. 1921. Erişim 24 Mart 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. “The Reika Monogatari - Summary of the Reikai Monogatari, Cilt: 3”. Arşiv. 1921. Erişim 24 Mart 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. “The Reika Monogatari - Summary of the Reikai Monogatari, Cilt: 4”. Arşiv. 1921. Erişim 24 Mart 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. “The Reikai Monogatari - Summary of the Reikai Monogatari”. Arşiv. 1921. Erişim 17 Mart 2022. http://www.onisaburo.net/rm/sm1.html
• Deguchi, Onisaburō. Wani Bunko: Michi no Daigen . 10 Cilt. Kameoka: Dainippon Shusaikai, 1921.
• Deguchi, Onisaburō. Wani Bunko: Michi no Omoto . 10 Cilt. Kameoka: Dainippon Shusaikai, 1921.
• Deguchi, Sanpei. Ōmoto Nanajūnen-shi Hensankai: Keireki no Shin’yū: Gappon . 3 Cilt. Kameoka: Collection of Deguchi Sanpei, 1972.
• Deguchi, Sanpei - Genzaburo, Shimizu. “Shūkyō no Tsunagi-kata: Ōmoto no Shūkyō Teikei to Heiwa Undō o Megutte”. The Zinbun Gakuhō: Journal of Humanities 108 (2015), 163-187.
• Deguchi, Yasuaki. Daichi no Haha . Kameoka: Aizen Shuppan, 1994.
• Deguchi, Yasuaki. İrimame no Hana . Tokyo: Hachiman Shoten, 1995.
• Deguchi, Yasuaki. “Kōshō: Deguchi Nao-den (ue).” Ōmoto Kyōgaku 19 (1980).
• Dinler, Enbiye Mahbube. Yeni Bir Japon Dini Hareketi: Oomoto . İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
• Dorman, Benjamin. Celebrity Gods: New Religions, Media, and Authority in Occupied Japan . Honolulu: University of Hawai‘ i Press, 2012.
• Douglas, Mary. Purity and Danger: An Analysis of Concepts of Pollution and Taboo . New York: Psychology Press, 2003.
• Hara, Kazuya. Asian Approaches to Human Communication . “Aspects of Shinto in Japanese Communication”. Intercultural Communication Studies 12/4 (2003), 81-103.
• Hardacre, Helen. “Gender and the Millennium in Omotokyo, A Japanese New Religion”. Japanese Civilization in the Modern World 29 (1990), 47-63.
• Hardacre, Helen. “Onisaburo, Deguchi”. Encyclopedia of New Religious Movements . ed. Peter Clarke. 469-470. New York: Routledge, 2005.
• Inoue, Nobutaka. “Nobutaka İnoue”. Arşiv. Nobutaka İnoue . Erişim 28 Nisan 2022. http://www.kt.rim.or.jp/~n-inoue/pub-eng.htm
• İkeda, Akira. Ōmoto Shiryō Shūsei . Tokyo: San’ichi Shobō, 1982.
• İnoue Nabutaka. “Hitorigami”. Encyclopedia of Shinto . Erişim 22 Ocak 2022. https://d-museum.kokugakuin.ac.jp//eos/detail/
• İnoue Nabutaka. “Zōkasanshin”. Encyclopedia of Shinto . Erişim 22 Ocak 2022. https://d-museum.kokugakuin.ac.jp//eos/detail/
• İnoue, Nobutaka. Japanese New Religions in The Age of Mass Media . Tokyo: Kokugakuin University, Institute for Japanese Culture and Classics, 2017.
• İtō, Eizō. Shinshūkyō Sōshishaden: Òmoto Deguchi Nao, Deguchi Onisaburō no Shōgai . Tokyo: Kōdansha, 1984.
• Jisho. “ Honto - Jisho.org”. Sözlük. Jisho . Erişim 12 Mart 2022. https://jisho.org/search/honto
• Kalkan, Mehmet. Socinianizm’in Temel İnanç Sistemi . İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2010. http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/TEZ/46071.pdf
• Karaoğlu, Yetkin. Japon Yeni Dini Hareketi: Ōmoto . Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2022.
• Kawamura, Minato. Kotodama to Takai . Tokyo: Kōdansha, 1990.
• Kaya, Murat. “Japon Dini ve Milli Uyanışında Motoori Norinaga’nın Etkisi”. Anasay 13 (31 Ağustos 2020), 149-165.
• Kensuke, Koshida. “Globalization of Tanka: How Twitter Contributes to Development of Traditional Japanese Poetry”. Intercultural Relations 4/2 (8) (2020), 137-149.
• Komatsu, Kazuhiko. Hyōrei Shinkō-ron . Tokyo: Tentō to Gendaisha, 1982.
• Kunimitsu Kawamura. “Konjin”. Encyclopedia of Shinto . Erişim 18 Ocak 2022. https://d-museum.kokugakuin.ac.jp//eos/detail/
• Littleton, C. Scott. Gods, Goddesses, And Mythology . Marshall Cavendish, 2005.
• Miyata, Mami. Deguchi Nao: Modernization and New Religions . Vancouver: The University of British Columbia, Yüksek Lisans Tezi, 1988.
• Morrow, Avery. “The Power of Writing in Deguchi Nao’s Ofudesaki”. Female Leaders in New Religious Movements . ed. Inga Bårdsen Tøllefsen - Christian Giudice. 165-188. Cham: Palgrave Macmillan, 2017.
• Nagaoka, Takashi. “Reikon o Torae Sokoneru: Kami no Oekara Kangaeru Minshū Shūkyō Ōmoto”. Hitobungakuhō 108 (2015), 143-158. https://doi.org/10.14989/204499
• O’Brien, Jodi. Encyclopedia of Gender and Society . SAGE, 2009.
• Omoto Foundation (ed.). Shinreikai: Shūkyō Shiryō Kenkyūkai . 7 Cilt. Tokyo: Hachiman Shoten, 1986.
• Ooms, Emily Groszos. Deuchi Nao and Omoto-kyo: An Analysis of a Millenarian Cult in Meiji Japan . Chicago: University of Chicago, Yüksek Lisans Tezi, 1984.
• Ooms, Emily Groszos. Women and Millenarian Protest in Meiji Japan . New York: Cornell University Press, 1993.
• Picken, Stuart D. B. Buddhism: Japan’s Cultural Identity . Kodansha International, 1982.
• Picken, Stuart D. B. Essentials of Shinto: An Analytical Guide to Principal Teachings . London: Greenwood Publishing Group, 1994.
• Picken, Stuart D. B. Historical Dictionary of Shinto . Scarecrow Press, 2010.
• Picken, Stuart D. B. Shinto and the Beginnings of Modernization in Japan , 1977.
• Picken, Stuart D. B. Shinto Meditations for Revering the Earth . Stone Bridge Press, 2002.
• Picken, Stuart D. B. Sourcebook in Shinto: Selected Documents . Greenwood Publishing Group, 2004.
• Picken, Stuart D. B. Suicide in Japan and Europe: Convergence and Contrast in Modern Views , 1976.
• Picken, Stuart D. B. The A to Z of Shinto . Scarecrow Press, 2006.
• Roberts, Bill. “A Letter From Oomoto”. Erişim 13 Ocak 2022. http://www.oomoto.or.jp/English/enVisitor/enBill2.html
• Shigeyoshi, Murakami. Hyōden Deguchi Onisaburō . Tōkyō: Sanseidō, 1979.
• Stalker, Nancy. “Ōmoto”. Handbook of East Asian New Religious Movements . ed. Lukas Pokorny - Franz Winter. 52-67. Boston: Brill, 2018.
• Stalker, Nancy K. Devouring Japan: Global Perspectives on Japanese Culinary Identity . Oxford University Press, 2018.
• Stalker, Nancy K. Japan: History and Culture from Classical to Cool . University of California Press, 2018.
• Stalker, Nancy K. Prophet Motive: Deguchi Onisaburo, Ōmoto, And The Rise of New Religions in Imperal Japan . Honululu: University of Hawai’i Press, 2008.
• Stalker, Nancy K. Prophet Motive: Deguchi Onisaburo, Ōmoto, And The Rise of New Religions in Imperal Japan . Honululu: University of Hawai’i Press, 2008.
• Şenavcu, Halil İbrahim. “Japon Dinleri”. Dünya Dinleri . ed. Şinasi Gündüz. 262-282. İstanbul: Milel & Nihal, 2019.
• Teeuwen, Mark. “Attaining Union with the Gods: The Secret Books of Watarai Shinto”. Monumenta Nipponica 48/2 (1993), 225-245.
• Tokushige, Kōryō. Ayanishiki . Collection of Deguchi Sanpei, 1954.
• Tokushige, Takane. Òmoto Nanajunenshi . 2 Cilt. Kameoka: Nanajunenshi Hensankai, 1964.
• Tokushige, Takane. Òmoto Nanajunenshi . 2 Cilt. Kameoka: Nanajunenshi Hensankai, 1967.
• Toshinobu, Yasunaga. Nihon No Utopia-Shiso . Tokyo: Hosei-Daigaku Shuppan, 1971.
• Tsushima, Tsushima vd. “The vitalistic Conception of Salvation in Japanese New Religions: An aspect of Modern Religious Consciousness”. Japanese Journal of Religious Studies 6/1-2 (1979), 139-161.
• Yama, Megumi. “The Concept of Kami in Shintō and Holism: Psychotherapy and Japanese Literature”. Synchronicity: Between Wholes and Alterity . ed. Rico Sneller. 170-179. New York: Routledge, 2019. http://dx.doi.org/10.4324/9780367824389-17
• Yasumaru, Yoshio. Deguchi Nao . Tokyo: Asahi Shinbunsha, 1977.
• Deguchi Onisaburō to Reikai Monogatari no Sōgō Kensaku Saito. “Ofudesaki”. Arşiv. Erişim 14 Mart 2022. https://onidb.info/gview.php?ogc=0639
• Ohomoto Norito . “Omoto Kyoho” (27 Ağustos 1988).
• Ōmoto Shin’yu. “Ōmoto Shin’yu”. 2012. https://reikaimonogatari.net/index.php?obc=os
• “ Omotokyoshi - Sandai Gakusoku”, 11 Mayıs 2017. https://oomoto.or.jp/wp/oomotokyoushi/
• Deguchi Onisaburō to Reikai Monogatari no Sōgō Kensaku Saito. “Reikai Monogatari. 10. Cilt, El Yazması.” Arşiv. Erişim 14 Mart 2022. https://onidb.info/gview.php?ogc=0017
• “Saijin”. 01 Mart 2017. Erişim 17 Ocak 2022. https://oomoto.or.jp/wp/saijin/
• “Shidai Kouriyou”. 11 Mayıs 2017. Erişim 15 Ocak 2022. https://oomoto.or.jp/wp/shidaikouryou/
• Encyclopedia of Shinto. “Toyokumonu”. Erişim 22 Ocak 2022. https://d-museum.kokugakuin.ac.jp//eos/detail/