AB’NİN BARIŞ İNŞASINDA “İDEAL GÜÇ AVRUPA” META-ANLATISININ ÇÖZÜMLENMESİ

Year 2022, , 77 - 99, 28.06.2022

Münevver Cebeci

https://doi.org/10.29228/mjes.430

Abstract

Bu makale, AB’nin barışçıl bir bölgesel bütünleşme modeli olarak temsilinin Birliğin, “çatışma bölgeleri/kırılgan bölgeler” olarak tanımladığı bölgelerin üzerinde disipline edici bir güç uygulamasını nasıl meşrulaştırdığını göstermeyi amaçlamaktadır. AB, bu meşruiyet ile kendi “en iyi uygulamalar”ını diğerlerine empoze eder, kendi norm ve değerlerini yansıtır ve böylece Avrupa tarzı bir yönetimsellik uygulamış olur. Tüm bu uygulamaları sırasında AB, “çatışmaya açık” toplulukların kendilerine has kültürel, siyasi, ekonomik ve sosyal özelliklerine çok az önem verir ve yerel/toplumun tabanına ait failliği göz ardı eder. Bu makalede AB’nin bir barışçıl bütünleşme modeli olarak temsil edilmesinin onun bir “ideal güç” olarak yapılandırılmasına katkıda bulunduğu ve başka bölge ve ülkelerdeki barış inşası çabalarını meşrulaştırdığı argümanı öne sürülmektedir. Makalenin vardığı ana sonuç, AB araştırmacıları ve politika yapıcıları tarafından üretilen/yeniden üretilen“ideal güç Avrupa” meta-anlatısının Birliğin yönetimselliğini beslediği ve barış inşası ile alıcı toplumları disipline etmesine katkıda bulunduğudur.

Keywords

Avrupa Birliği, "ideal güç Avrupa", meta-anlatı, barış inşası, yönetimsellik

DECONSTRUCTING THE “IDEAL POWER EUROPE” META-NARRATIVE IN EU PEACEBUILDING

Abstract

This article attempts to portray how the representation of the European Union (EU) as a model of peaceful regional integration helps legitimize the Union’s imposition of a disciplining power on -what it refers to as- “conflict/fragile zones”. With such legitimacy, the EU imposes its “best practices” on others, projects its own values and norms, and, thus, practices a European type of governmentality. While doing so, the EU pays little attention to the specific cultural, political, economic and social characteristics of “conflict-prone” societies and overlooks local/grassroots agency. This article thus argues that representing the EU as a model of peaceful integration contributes to its construction as an “ideal power” and legitimizes its peacebuilding efforts in other regions and countries. Its major conclusion is that the “ideal power Europe” meta-narrative produced and reproduced by EU researchers and policy-makers feeds into the Union’s governmentality, helping it discipline recipient societies through its peacebuilding.

Keywords

European Union, "ideal power Europe", meta-narrative, peacebuilding, governmentality