TÜRKİYE’NİN AVRUPA’YI YENİDEN İNŞASI: ÜYELİK VE VATANDAŞLIK

Year 2015, , 79 - 98, 30.12.2015

Bahar Rumelili

https://doi.org/10.29228/mjes.78

Abstract

Bu makale, AB-Türkiye ilişkileri bünyesinde, Türkiye devlet ve vatandaşlarının pratiklerinin Avrupa kimliğinin ve vatandaşlığının içeriğini ve sınırlarını nasıl şekillendirdiğini ortaya koymaktadır. AB-Türkiye ilişkileri üzerine olan literatür ağırlıklı olarak Türkiye’yi değişimin alıcı tarafında görerek, AB kaynaklı etkiler sonucunda Türk siyasetinin, toplumunun, ekonomisinin ve hukukunun dönüşüp dönüşmediğini incelemiştir. Pratik kuramı ve post-kolonyal yaklaşımlardan beslenen bu makale ise, Türkiye ile ilişkisinin Avrupa’yı iki temel açıdan etkilediğini savunmaktadır. İlk olarak Türkiye devletinin AB’ye üyelik yönündeki ısrarlı talepleri Avrupa kimliğinin ihtiva ettiği evrensellik ve tikelcilik arasındaki gerilimi su yüzüne çıkarmış ve çok-kültürlülük ve kendine özgülük iddialarına meydan okumuştur. İkinci olarak, Türk vatandaşları Avrupa devletlerine ve Avrupa Birliği’ne yönelik hak talepleri, kimlik söylemleri ve siyasi eylemleri yoluyla Avrupa vatandaşlığının dışlayıcılığına meydan okuyup, iç/dış ayrımlarının daha geçirgen olduğu daha kapsayıcı bir Avrupa’nın inşasına katkıda bulunmaktadırlar.

Keywords

Avrupa kimliği, pratik kuramı, post-kolonyal yaklaşımlar, Avrupa vatandaşlığı

References

• Wæver, O. (2009) “Discursive Approaches”, içinde T. Diez ve A. Wiener (der.), European Integration Theory, (Oxford: Oxford University Press), ss. 163-80.
• Zielonka, J. (2007) Europe as Empire: The Nature of the Enlarged European Union, (New York: Oxford University Press).
• Zihnioğlu, O. (2013) “The ‘civil society policy’ of the European Union for promoting democracy in Turkey: golden goose or dead duck?”, Southeast European and Black Sea Studies, 13 (3): 381-400.