EUROPEAN COMMISSION IN CETA NEGOTIATIONS: EXPLORING AGENT’S AUTONOMY

Year 2025, Volume: 33 Issue: 1, 1 - 21, 30.06.2025

Esra Uyar Okcu

https://doi.org/10.29228/mjes.464

Abstract

As the world trade agenda began to cover “beyond the border” issues in the 1980s, the European Union (EU) gradually broadened the scope of its trade policy and adopted a more complex decision-making mechanism involving multiple actors. In the current EU institutional setting, the European Commission is empowered by the Council of the European Union to start a negotiation process with a trading partner. Once signed, an international trade agreement can only be concluded by the EU if it is approved by both the Council and the European Parliament. Although the Commission is responsible for executing the common commercial policy, its autonomy may be limited by the Council/member states and/or Parliament during trade negotiations. This article investigates the Commission’s autonomy in the EU-Canada Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) negotiations from a principal-agent approach. It analyzes the conflictual dynamics of Council-Commission and Parliament-Commission principal-agent relations, focusing on investment and intellectual property negotiations. The article reveals that EU member states and the European Parliament restricted the European Commission’s autonomy and changed its initial position on these two controversial issues.

Keywords

European Union , European Commission , EU Trade , CETA , Principal-agent Approach

CETA MÜZAKERELERİNDE AVRUPA KOMİSYONU: VEKİL ÖZERKLİĞİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Dünya ticaret gündeminin 1980'lerde “sınır ötesi” konuları kapsamaya başlamasıyla birlikte, Avrupa Birliği (AB), ticaret politikasının kapsamını genişletme yoluna gitmiş ve birden çok aktörü içeren daha karmaşık bir karar alma mekanizması benimsemiştir. Mevcut AB kurumsal yapısında; herhangi bir ticari ortakla müzakere sürecini başlatabilmek için, Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği Konseyi tarafından yetkilendirilmektedir. İmzalanan bir uluslararası ticaret anlaşması, ancak hem Konsey hem de Avrupa Parlamentosu tarafından onaylanması halinde AB tarafından sonuçlandırılabilmektedir. Ortak ticaret politikasının yürütülmesinden sorumlu organ olmasına rağmen, Komisyonun özerkliği, ticaret müzakereleri sırasında, Konsey/üye devletler ve/veya Parlamento tarafından sınırlandırılabilmektedir. Bu makale, Komisyonun AB-Kanada Kapsamlı Ekonomik ve Ticaret Anlaşması (CETA) müzakerelerindeki özerkliğini asil-vekil yaklaşımıyla incelemektedir. Konsey-Komisyon ve Parlamento-Komisyon asil-vekil ilişkilerinin çatışmalı dinamiklerini, yatırım ve fikri mülkiyet müzakerelerine odaklanarak analiz etmektedir. Makale, bu iki tartışmalı konuda, AB üye devletleri ve Avrupa Parlamentosunun, Avrupa Komisyonunun özerkliğini kısıtladığını ve baştaki tutumunu değiştirdiğini ortaya koymaktadır.

Keywords

Avrupa Birliği , Avrupa Komisyonu , AB Ticareti , CETA , Asil-vekil Yaklaşımı

References

• Arthur, C. (2012) “ACTA Down, but not out, as Europe Votes against Controversial Treaty”, 04 July, <https://www.theguardian.com/technology/2012/jul/04/acta-european-parliament-votes-against> (13 August 2018).
• Barbière, C. (2015) “Paris and Berlin Call for Review of EU-Canada Trade Deal”, 27 January, <https://www.euractiv.com/section/trade-society/news/paris-and-berlin-call-for-review-of-eu-canada-trade-deal/> (12 June 2018).
• Bardou, M. (2024) “European Parliament-Commission Relations and International Agreements”, European Foreign Affairs Review, 29(4): 405-426.
• Billiet, S. (2006) “From GATT to the WTO: The Internal Struggle for External Competences in the EU”, Journal of Common Market Studies, 44(5): 899–919.
• Da Conceição-Heldt, E. (2008) “Who Controls Whom: Dynamics of Power Delegation and Agency Losses in EU Trade Politics”, ECPR Joint Sessions -Workshop 19, University of Rennes, 2008.