FİLİPİNLER’DE TURİZM FAALİYETLERİNİN TARİHSEL GELİŞİMİ

Yıl 2018, Sayı: 37, 144 - 151, 30.01.2018

KAAN Kapan , ADEM Yulu ANSON Yu

https://doi.org/10.14781/mcd.386174

Öz

Filipinler, Güneydoğu Asya’da yer alan bir ada ülkesidir. Yerleşme
coğrafyası açısından sırasıyla Hint, Çin, İspanyol ve son olarak Amerika’nın
siyasi ve kültürel egemenliği altında kalmıştır. Filipinler, tropikal ikliminin
etkisiyle yılın her döneminde ortalama 25 °C ile 32 °C
arasında değişen (turizm faaliyetleri açısından oldukça uygun) sıcaklık
değerlerine sahiptir. Tag-init veya Tag-araw olarak bilinen
yaz dönemi (denize girilebilen uygun iklim koşulları) ise, Ekim ayında başlayıp
Nisan ayına kadar devam etmektedir. Bu dönem, en fazla turistin geldiği zaman
dilimini de oluşturmaktadır. Ülke, iklim koşullarının yarattığı avantajlarının
yanı sıra, turkuaz rengine sahip sahilleri (Boracay, Camiguin, Palawan
vb.), Bohol’de bulunan çikolata tepeleri, UNESCO Dünya Mirası Listesi’ndeki
Banaue Pirinç Tarlaları, korunmuş bir savaş müzesi olan Corregidor Adası gibi daha
birçok doğal ve beşeri çekicilik unsurlarına sahip bir turizm destinasyonudur.

Turizm faaliyetlerinin bir ülkede
gelişmesi için gerekli olan arz kaynaklarından “çekicilik unsurlarının” büyük
bir kısmını barındıran Filipinler, 2016 itibariyle 6 milyona yakın turisti ağırlamıştır.
Ancak, bu rakam aslında ülkenin turizm potansiyeli açısından oldukça düşüktür. Bu
çalışmada da, Filipinler’de turizm faaliyetlerinin tarihsel gelişimi incelenirken,
turizm faaliyetlerinin mekânla bağlantılı sorunları da tespit edilmeye
çalışılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Turizm, Filipinler, Turizm Tarihi, Turizm Arz Kaynakları

Historical Development of Tourism Activities in Philippines

Öz

Philippines is an island country located in
the southeast of Asia. In terms of settlement geography, it has been under
political and cultural domination of India, China, Spain and the USA,
respectively. Due to observed tropical climate, the country’s temperature
ranges in between 25 °C and 32°C throughout year, which is quite appropriate
for tourism activities. Summer period (suitable time for swimming), known as
Tag-init or Tag-araw, starts in October and come to end in April. This is also the
timeframe when tourist visits reach the peak.

Philippines is a tourism destination, which has
a lot of natural and human-effected attractive places; such as turquoise coasts
(Boracay, Camiguin, Palawan, etc.), chocolate hills in Bohol, rice terraces in
Bunaue (on the UNESCO World Heritage List) and Corregidor Island (a protected
war museum).

The country equips with most of the
“attractive items” which are necessary supply sources for development of
tourism activities in a country. However, it welcomed about 6 million tourists
in 2016, which is quite low in comparison to total tourism potential of the
country. This study, therefore, examines historical development of tourism
activities in Philippines, and that it also tries to identify space-related
problems of tourism activities.

Anahtar Kelimeler

Tourism, Philippines, The History of Tourism, Tourism Supply Sources

Kaynakça

• Arcilla, J. S. (2000). After the Galleons: Foreign Trade, Economic Change and Entrepreneurship in the Nineteenth-Century Philippines. Manila: Ateneo de Manila University
• Asian İnstitute of Tourism. 5 Eylül 2017 tarihinde http://ait.upd.edu.ph/index.php? option=com_content&view=article&id=6&Itemid adresinden edinilmiştir.
• Daang Matuwid - Achievements. Official Gazette of the Republic of the Philippines. Retrieved May 27, 2016.
• Day, B. (1990). The Manila Hotel: The Heart and Memory of a City. National Media Production Center.
• Department of Tourism (2015). Tourism in the Philippines.
• Fouberg, E., Murphy, A. & Blij, H. (2012). Human Geography, People, Place, and Culture. U.S.A.
• LRR, Tope. (1991). Philippines, Culture of The World. Singapore:Times Books İnternational.
• Manila Nostalgia. 12 Haziran 2017 tarihinde http://www.lougopal.com/manila/?p=535 adresinden edinilmiştir.
• Noche, A, M. (2015). History of Philippine architecture. Retrived March, 30, 2016.
• Özgüç, N. (2017). Turizm coğrafyası. Çantay Kitabevi.
• Palawan State University. 15 Ekim 2017 tarihinde http://www.psu.palawan.edu.ph/index.php adresinden edinilmiştir.
• Philippines Statistics Authority. 9 Aralık 2017 tarihinde http://psa.gov.ph/ adresinden edinilmiştir.
• Pilapil-Añasco, C. & Lizada, J. C. (2014). Philippine tourism: Evolution towards sustainability. In SHS Web of Conferences, 12, 1032. EDP Sciences.
• Republic of the Philippines Department of Tourism. 8 Haziran 2017 tarihinde http://web.tourism.gov.ph/ adresinden edinilmiştir.
• Richter, L. (1980). The political uses of tourism: a Philippine case study. The Journal of developing areas, 14(2), 237-257.
• The Philippene Women’s University. 12 Haziran 2017 tarihinde https://www.pwu.edu.ph/sot.html adresinden edinilmiştir.
• Timor, A. N. (2015). Güneydoğu Asya Özellikler–Ülkeler. Çantay Kitabevi.
• Tümertekin, E. & Özgüç, N. (2012). Ekonomik Coğrafya- Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Villegas, B.M. (2016). Tourism: Next engine of growth. Manila Bulletin, 1-4.