MERSİN MEYVECİLİĞİNDE MUZUN YERİ VE ÖNEMİ

Year 2018, Issue: 37, 271 - 289, 30.01.2018

Süheyla Balcı Akova Güven Şahin

https://doi.org/10.14781/mcd.386378

Abstract

Akdeniz ikliminin etkisinde olan Mersinde, sahip olduğu diğer fiziki
ve beşeri faktörlere bağlı olarak çok çeşitli meyveler yetiştirilmektedir.
Turunçgiller ve zeytin başta olmak üzere üzüm, şeftali geçmişten beri en fazla
yetiştirilen meyvelerdendir. Limon üretimi Mersin’de 2000’den 2015’e değin
artarak meyvecilikteki ağırlığını korumuştur. Çalışma konumuzun esasını
oluşturan muz ise Mersin meyveciliğinde en dikkat çekici ürün olma
özelliğindedir. 2000’de 37.200 tonluk üretimle meyvecilik sektöründe önemsiz
bir paya sahipken çok hızlı bir gelişimle 2015’te 195.381 tonluk üretimle 4.
sırada yer almıştır. Özellikle örtüaltı muz yetiştiriciliğinde, ilk yatırım
masraflarının yüksek olmasına karşın yöre çiftçileri bekledikleri kazancı kısa
sürede geri almaları sebebiyle muz üretimine yönelmişlerdir. Belirtilmesi
gereken önemli bir nokta Antalya’nın aksine muz yetiştirilen ilçelerde söz
konusu zirai faaliyet turizme üstün gelmeyi de başarmıştır. Türkiye’de muz
yetiştiriciliği ekonomik olarak 75 yılı aşkın bir geçmişe sahiptir. Türkiye,
2014 itibariyle dünya muz üretimi sıralamasında 251.994 tonluk üretimiyle 41.
sırada yer almakla birlikte verim açısından ise 8. sırada olması dikkat
çekmektedir. Muz ülkemizde doğal şartlar zorlanarak ve Türkiye’nin coğrafi
şartları çok iyi değerlendirilerek yetiştirilmektedir. Türk çiftçisinin muz
yetiştiriciliği konusundaki azmi sonucu muz üretim alanları artış göstermiştir.
Özellikle de son yıllarda bu alandaki bilgi birikiminin artmasıyla da Türkiye
muz ihtiyacının yarısı (% 51) yerli üretimle karşılanabilir hale gelmiştir.
Türkiye’de yetiştirilen muzun % 72,2 gibi çok önemli bir kısmı Mersin’de
yetiştirilmektedir.

Keywords

Meyvecilik, Muz, Anamur Muzu, Anamur, Mersin

The Place and Importance of Banana in Mersin’s Orcharding

Abstract

In Mersin, which
is under the influence of Mediterranean climate, a wide variety of fruits are
grown depending on other physical and human factors. Citrus fruits and olives
being in the first place, grapes, peaches are the most grown fruits since the
past. Lemon production increased in Mersin from 2000 to 2015 and it has
maintained its importance in fruit growing. The banana forming the basis of the
studying topic has the characteristic of the most striking product in Mersin
fruit growing. Whereas it has an insignificant share in the fruit industry with
a production of 37.200 tons in 2000, it has been ranked 4^th with
195.381 tons production in 2015 with a very rapid development. Especially in
greenhouse banana cultivation, although the initial investment costs are high,
since farmers in the region regain the earnings they have been waiting for in a
short time, they have turned to banana production. One important point that
needs to be mentioned is that in the other districts where banana is grown,
except for Antalya, the aforementioned agricultural activity has also been
successful on surpassing tourism. Banana farming in Turkey is economically more
than 75 years old. It is noteworthy that Turkey is ranked 41^st with
251.994 tons production in world banana production line by 2014 and it is 8^th
place in terms of yield. Banana in our country is grown by pushing the limits
of natural conditions and by being evaluated the geographical conditions of
Turkey very well. As a result of the resolution in the banana growing of
Turkish farmers, banana production areas have shown an increase. Especially in
recent years, with the increase of knowledge in this area, half of Turkey’s
need for banana (51 %) has become affordable with domestic production. A very
important part such as 72.2 % of the banana grown in Turkey is grown in Mersin.

Keywords

Orcharding, Banana, Anamur’s Banana, Anamur, Mersin

References

• Balcı Akova, S. & Şahin, G. (2017). Bir Coğrafi İşaret Olan Anamur Muzu’nun Sürdürülebilir Kalkınmada Etkin Kullanımı, (İstanbul Üniversitesi BAP Destekli A Tipi Normal Proje), İstanbul.
• Balcı Akova, S. (1997). Geographical distribution and characterics of banana cultivation in Turkey, Review of the Geographical Institute, 11 – 48.
• FAO, (2017). Crops Production. 22 Aralık 2017 tarihinde http://www.fao.org/faostat/en/#data adresinden edinilmiştir.
• Kozak, B. (2003). Muz Yetiştiriciliği. Ankara: Burcu Ofset.
• MGM, (2017). Meteoroloji Genel Müdürlüğü Rasat Verileri. Ankara.
• Şahin, G. & Kendirli, B. (2012). Türkiye’de örtüaltı meyve yetiştiriciliği. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(25), 9– 15.
• Şahin, G. (2011). Türkiye’de örtüaltı yetiştiriciliği. (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
• TÜİK, (2017). Türkiye Bitkisel Üretim İstatistikleri. 22 Aralık 2017 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul adresinden edinilmiştir.