Öz
-
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atalay, İ., 1990. Vejetasyon Coğrafyası’nın Esasları. Dokuz Eylül Üniv. Yay. İzmir.
- Blumenthal, M., 1948. Bolu Civarı ve Aşağı Kızılırmak Mecrası Arasındaki Kuzey Anadolu Silsilelerinin Jeolojisi. MTA. Yay. Seri: B, No: 13 Ankara.
- Dönmez. Y., 1979. Umumi Klimatoloji ve İklim Çalışmaları. İstanbul Üniv. Yay. No:2506, Coğr. Enst. Yay. No:102, İstanbul.
- Erer, S., 1983. Merzifon Depresyonu ve Çevresinin Jeomorfolojik Etüdü. İst. Üniv. Ed. Fak. Yay. No: 3100 İstanbul.
- Erinç, S., 1977. Vejetasyon Coğrafyası. İstanbul Üniv. Yay. No:2276, İstanbul.
- Erol, O., 1983. Türkiye’nin Genç Tektonik ve Jeomorfolojik Gelişimi. Jeomorfoloji Dergisi, Sayı 11, Ankara.
- DMİGM, 2006, Osmancık ve Gümüşhacıköy Meteoroloji İstasyonları Yayımlanmamış Döküm Cetvelleri. Anakara.
- Ketin, İ., 1962. 1:500.000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası Sinop Paftası ve İzahatnamesi. MTA Yay. Ankara.
- Koçman, A., 1993. Türkiye İklimi. Ege Üniv. Edebiyat Fak. Yay. No:72, İzmir.
- Zeybek, H. İ., 1998. Amasya Ovası ve Yakın Çevresinin Fiziki Coğrafyası (Basılmamış Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs Üniv. Sosyal Bilimler Enst. Samsun.
- Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 1991, Amasya İli Arazi Varlığı. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Etüd ve Proje Daire Başkanlığı Yayınları, İl Rapor No: 05, Anakara.
Öz
İnegöl Dağı kütlesi, Karadeniz Bölgesi’nin Orta Karadeniz Bölümü’nün
iç kesimlerinde yer almaktadır. İdari bakımdan Amasya, Çorum ve Samsun
illeri dâhilinde bulunan kütle üzerinde hem daimi, hem de geçici kır yerleşim
birimleri bulunur. Kızılırmak ve Yeşilırmak havzaları arasında su bölümü hattı
oluşturan kütlenin bugünkü jeomorfolojik özelliklerinin ortaya çıkması, litolojik
ve tektonik faktörlere bağlıdır. Farklı direnç ve yapıdaki kayaçların, birbirine
göre yüksek ve alçak sahaların oluşmasında etkili olduğu görülen kütlede
yayılış gösteren kalker ve mermer bünyelere bağlı olarak karstik şekiller de
ortaya çıkmıştır. İnegöl Dağında fizikî görünüm büyük ölçüde iklim, litolojik
özellikler ve yapının kontrolünde, flüvyal süreçlerle belirginlik kazanmıştır.
Doğuda Merzifon, batıda Osmancık depresyonlarıyla çevrili olan İnegöl
Dağları masifinde; kışlar uzun ve kar yağışlı, yazlar serin ve kısa geçen tipik
bir karasal iklim hüküm sürer.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atalay, İ., 1990. Vejetasyon Coğrafyası’nın Esasları. Dokuz Eylül Üniv. Yay. İzmir.
- Blumenthal, M., 1948. Bolu Civarı ve Aşağı Kızılırmak Mecrası Arasındaki Kuzey Anadolu Silsilelerinin Jeolojisi. MTA. Yay. Seri: B, No: 13 Ankara.
- Dönmez. Y., 1979. Umumi Klimatoloji ve İklim Çalışmaları. İstanbul Üniv. Yay. No:2506, Coğr. Enst. Yay. No:102, İstanbul.
- Erer, S., 1983. Merzifon Depresyonu ve Çevresinin Jeomorfolojik Etüdü. İst. Üniv. Ed. Fak. Yay. No: 3100 İstanbul.
- Erinç, S., 1977. Vejetasyon Coğrafyası. İstanbul Üniv. Yay. No:2276, İstanbul.
- Erol, O., 1983. Türkiye’nin Genç Tektonik ve Jeomorfolojik Gelişimi. Jeomorfoloji Dergisi, Sayı 11, Ankara.
- DMİGM, 2006, Osmancık ve Gümüşhacıköy Meteoroloji İstasyonları Yayımlanmamış Döküm Cetvelleri. Anakara.
- Ketin, İ., 1962. 1:500.000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası Sinop Paftası ve İzahatnamesi. MTA Yay. Ankara.
- Koçman, A., 1993. Türkiye İklimi. Ege Üniv. Edebiyat Fak. Yay. No:72, İzmir.
- Zeybek, H. İ., 1998. Amasya Ovası ve Yakın Çevresinin Fiziki Coğrafyası (Basılmamış Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs Üniv. Sosyal Bilimler Enst. Samsun.
- Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 1991, Amasya İli Arazi Varlığı. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Etüd ve Proje Daire Başkanlığı Yayınları, İl Rapor No: 05, Anakara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Eylül 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Sayı: 14 |