Belgede Sahtecilik Suçlarında İğfal Kabiliyeti

Yıl 2020, Cilt: 26 Sayı: 2, 777 - 794, 30.12.2020

Recep Kahraman

https://doi.org/10.33433/maruhad.807478

Cited By: 1

Öz

Belgede sahtecilik, hukuksal sonuç doğurmaya elverişli belgedeki gerçek durumun hileyle gizlenmesidir. Belgede sahtecilik suçları, kamu güvenine karşı işlenen suçlardandır. Belgede sahtecilik suçlarının işlenmesiyle birlikte kamunun, belli irade açıklamalarına duyduğu güven hedef alınmaktadır. Suçun maddi konusu olan belgenin, hukuken korunan bir irade açıklamasını içermesi gerekir. İlave olarak irade açıklamasının somutlaştırılmış olması ve düzenleyenin de belirlenebilir olması gerekir.
Belgede sahtecilik suçlarında, muhatabı aldatma kastıyla hareket edilmesinin yanında belgenin de aldatma kabiliyetine sahip olması aranmaktadır. Belgenin aldatma kabiliyeti, iğfal kabiliyeti olarak ifade edilmektedir. İğfal kabiliyeti, suçun maddi konusu olan belgenin bir niteliğidir. Bu nedenle iğfal kabiliyeti, belgede sahtecilik suçlarının maddi unsuru olarak kabul edilmelidir. Eksikliği halinde belgede sahtecilik suçları oluşmaz. İğfal kabiliyeti bulunan belgenin, sahtecilik suçunun konusunu oluşturabilmesi için içeriğinin hukuken önemi olmalıdır. İğfal kabiliyeti bulunan belgede sahtecilik suçunun işlenmesiyle birlikte belgeye duyulan güven sarsılır. İğfal kabiliyeti olan bir belge, belgenin kanıt olma değerine ve dolayısıyla kamu güvenine zarar vermeye elverişlidir.
Somut olayda belgenin iğfal kabiliyetinin olup olmadığının tespiti hakim tarafından yapılmalıdır. Gerekli görüldüğü takdirde bilirkişi incelemesine de başvurulabilir. İğfal kabiliyetinin tespitinde objektif ölçüt esas alınmalıdır. Objektif ölçüt, herkes tarafından ilk bakışta anlaşılamama, beş duyu organıyla anlaşılamama, kolaylıkla anlaşılamama şeklinde ifade edilebilmektedir. Somut olayda objektif ölçüte göre değerlendirme yapılabilmesi için belge aslının getirtilerek fiziki özelliklerinin incelenmesi gerekir. İğfal kabiliyetinin tespitinde, belgenin muhatabı olan kişinin kişisel özellikleri dikkate alınmamalıdır. Belgenin objektif özellikleri dışında muhatabının kişisel hatası, bilgisizliği veya dikkatsizliği iğfal kabiliyetinin varlığını kanıtlamak için yeterli olmamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Resmi ve özel belge, Belgede sahtecilik, İğfal kabiliyeti, Aldatma yeteneği, Kamu güveni

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

The Deception Ability in Forgery of Document

Öz

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• ARTUK, Mehmet Emin/GÖKCEN, Ahmet, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara, 2019.
• ASLAN, M. Yasin, “Türk Ceza Kanunu’ndaki Düzenlemeler Kapsamında Geniş Anlamda Sahtecilik Suçları”, Ankara Barosu Dergisi, 2015/2, s. 147-172.
• AŞICIOĞLU, Faruk, Adli Belge İnceleme ve Sahtecilik Alanındaki Bilirkişi Raporlarının İncelikleri, Seçkin Yayınları, Ankara, 2019.
• BERKİN, M. Necmeddin, “Senetlerde Sahtekarlık”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Yıl:1948, Cilt:14, Sayı:3-4, S. 669-699.
• BROCKHAUS, Matthias, “Die Urkundenfälschung und die Straflosigkeit der „schriftlichen Lüge“ Ein Erklärungsversuch aus historischer Sicht bis zum Reichsstrafgesetzbuch von 1871”, ZIS, 2008/11, s. 556-564.
• BRÜNİNG, Janique, “Übungsfall: Ein Jurist auf Abwegen”, ZJS, 2010/1, s. 98-104.
• ÇAM, Nihat Bozkurt, “Evrakta Sahtekârlık Suçları”, Ankara Barosu Dergisi, 1989/3, s. 450-471.
• ERMAN, Sahir, Sahtekarlık Cürümleri, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul, 1952.
• FREUND, Georg, Urkundenstraftaten, Zweite, vollständig überarbeitete und erweiterte Auflage, Marburg, 2009.
• GÖKCAN, Hasan Tahsin, “Özel Belgede Sahtecilik Suçu”, Ankara Barosu Dergisi, 2010/1, s. 209-236.
• GÖKCEN, Ahmet, Belgede Sahtecilik Suçları, Adalet Yayınevi, Ankara, 2018.
• GÖZÜBÜYÜK, A. Pulat, Türk Ceza Kanunu Açıklaması, Cilt 3, Sevinç Matbaası, Ankara, 1970.
• GÜNGÖR, Devrim, Resmi Belgelerde Sahtecilik Suçu, Yetkin Yayınları, Ankara, 2010.
• HAFIZOĞULLARI, Zeki/ÖZEN, Muharrem, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Topluma Karşı Suçlar, US-A Yayıncılık, Ankara, 2017.
• KAZEMİ, Robert, “Sperrvermerk durch Google – Das Aus für das akademische Ghostwriting in Deutschland?” BRJ, 2013/02, s. 92-98.
• KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara, 2019.
• KÜHL, Kristian, Strafgesetzbuch: Kommentar, Münih, 2011.
• LANGELS, Harald, Strafrecht Bt 2 Straftaten Gegen Gemeinschaftswerte, Bonn, 2017.
• ÖKMEN, M. Kemal, “Belgede Sahtecilik Suçlarında Genel Kavramlar ve Manevi Unsur”, Ankara Barosu Dergisi 2019/1, s. 459-472.
• ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar/TEPE, İlker, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2017.
• PUPPE, Ingeborg, “Urkundenfälschung”, Jura 1979, s. 630-641
• SAVAŞ, Vural/MOLLAMAHMUTOĞLU, Sadık, Türk Ceza Kanunu Yorumu, Seçkin Yayınevi, Ankara, 1995.
• SCHÖNKE, Adolf/SCHRÖDER, Horst, Strafgesetzbuch: Kommentar, Münih, 2014.
• SCHNEİDER, Dirk J. Strafrecht Besonderer Teil III, Jura-Intensiv Verlag, Marz, 2017.
• SEVÜK, Handan Yokuş, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara, 2019.
• TANERİ, Gökhan, Uygulamadan Örnek Hükümlerle Sahtecilik Suçları, Savaş Yayınevi, Ankara, 2017.
• TAŞDEMİR, Kubilay, Belgelerde Sahtecilik Suçları, Ankara, 2019.
• TEKİN, Nurullah, “Resmi Belgede Sahtecilik Suçunda Bazı Özel Durumlar”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl:5, Sayı:19, s. 903-941.
• TELLENBACH, Silvia, Einführung İn Das Türkische Strafrecht, Freiburg, 2003.
• TEZCAN, Durmuş/ERDEM, Mustafa Ruhan/ÖNOK, R. Murat, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, Seçkin Yayınları, Ankara, 2015.
• TOFAHRN, Sabine, Strafrecht Besonderer Teil III Straftaten gegen Gemeinschaftswerte, 2019.
• TOROSLU, Nevzat, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Savaş Yayınevi, Ankara, 2018.
• YAŞAR, Osman/GÖKCAN, Hasan Tahsin/ARTUÇ, Mustafa, Yorumlu ve Uygulamalı Türk Ceza Kanunu Cilt IV, Adalet Yayınları, Ankara, 2014.
• YURTCAN, Erdener, Yargıtay Kararları Işığında Sahtecilik Suçları, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2019.