Mersin Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi
2020-1-TP2-4052
Bu bir BAP projesi olup, destekleri için Mersin Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimine [Proje No: 2020-1-TP2-4052] teşekkür ederiz. Ayrıca, MEÜ. İleri Teknoloji Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi’nden Öğr. Gör. Dr. Cihan GEÇGEL’e GC-MS analizi için ve emeği geçen diğer arkadaşlarımıza da teşekkürü bir borç biliriz.
Turunçgil yağları eski çağlardan beri aromatik, tıbbi ve kozmetik amaçlarla kullanılmaktadır. Mersin ilinde çokça bulunan turuncun (Citrus aurantium) uçucu yağlarının biyo-yaralılığının belirlenmesi amacıyla turunç meyveleri ve yaprakları Şubat-Nisan 2020’de toplanmıştır. Yaprak (YUY), meyve kabuğu (KUY) ve suyu (MSUY) uçucu yağları (UY) örneklerin Clevenger düzeneğinde hidrodistilasyona tabi tutulmasıyla elde edilmiştir. Örneklerin uçucu yağ bileşenleri GC-MS, antioksidan aktiviteleri DPPH yöntemleri ile belirlenmiştir. Antibakteriyel aktiviteleri ise disk difüzyon yöntemi, mikrodilüsyon yöntemine göre MİK (minimal inhibisyon konsantrasyonu) ve MBK (minimum bakterisidal konsantrasyon) testleri uygulanarak saptanmıştır. Antibakteriyel aktivite testleri iki Gram-negatif basil [Escherichia coli ve Yersinia ruckeri] ve Gram-pozitif kok [Enterococcus faecalis ve Staphylococcus aureus] üzerine turunç örneklerinin dört farklı dilüsyonu uygulanarak gerçekleştirilmiştir.
Araştırma bulgularına göre, toplam meyve miktarının %49,5'ini kabuk teşkil ederken, meyve kabuklarından %1,1, yapraklardan %1,1 ve meyve suyundan %0,4 oranında uçucu yağ elde edilmiştir. GC-MS analizi ile belirlenen 26 uçucu yağ bileşeninden limonen KUY (%93,55) ve MSUY’de (%70,67), linalool oksit (%49,01) ve linalil asetat (%20,84) da YUY’de en yüksek oranda tespit edilmiştir. Antioksidan aktivite MS’de %61,02, YUY’de %30,54, KUY’de ise %18,32 oranında bulunmuştur. Antibakteriyel aktivite ölçümlerine göre YUY’nin %10’luk seyreltisinin referans bakteriler üzerinde en yüksek inhibisyon etkisine sahip olduğu belirlenmiştir. Bu araştırma ile bölgemizde yetişen turuncun da diğer turunçgiller gibi biyo-yararlı bileşenlerinin olduğu ortaya konulmuştur.
2020-1-TP2-4052
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Hydrobiology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Project Number | 2020-1-TP2-4052 |
Publication Date | September 30, 2021 |
Submission Date | May 26, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 4 Issue: 3 |
MedFAR is published by Mersin University, Faculty of Fisheries in English and Turkish. MedFAR does not apply any kind of publication charges.